Rondreis Griekenland

Het verslag van onze prachtige reis naar Griekenland van 12 april tot en met 11 mei 2019.

Ons motto voor deze trip: "Met beide voeten op de grond kom je geen stap vooruit"

Met 1 klik worden de foto's vergroot en ook is er regelmatig een link naar nog meer foto's en/of filmpjes.

Onze reis in één oogopslag, rechts alleen het deel Griekenland uitvergroot.

Vrijdag 12 april

De reis is begonnen .....
Om 11 uur vertrokken we, nadat we vanmorgen nog de vorstgevoelige spullen in de camper moesten pakken.
We konden lekker doorrijden, ondanks de vele wegwerkzaamheden. Pas in de buurt van het doel van vanmiddag, Limburg An der Lahn,  ging het allemaal wat moeizamer...

Na een zoektocht wegens fout startpunt en wegomleidingen (3 kwartier rijden om 5 km verder te komen😖) maakten we uiteindelijk een mooie wandeling hoog boven de rivier de Lahn vanuit de plaats Balduinstein. We ontdekten nog een stempelpost en liepen langs 2 burchten. Twee uur later weer terug bij de auto. Wel was het erg koud Brr.

Op zoek naar een camperplek bleek het doorrijden weer niet mee te vallen: milieuzones en nog meer omleidingen zaten in de weg. Uiteindelijk een mooie, rustige camperplek gevonden in Katzenelnbogen, Am Marktpatz. Restje Glühwein opgemaakt. Straks lekker met warme kruiken onder de wol. Morgen wel veel kilometers maken...

Zaterdag 13 april

Vannacht lekker warm geslapen onder ons dekbedje. Vol goede moed zijn we vanmorgen vertrokken. Het eerste deel ging prima, waterig ☀️, maar droog! Daarna de snelweg op. Heel Duitsland leek op weg te zijn (paasvakantie). Veel files, gelukkig (bijna) allemaal aan de andere kant van de weg😂.
Toen kwam het keuzemoment: via de Fernpass (sneeuw en -2 gr.) of München (80 km om rijden). Gezien onze zomerbanden op de camper werd het "om" rijden. De miezer regen was inmiddels overgegaan in natte sneeuw. Onderweg mooi staaltje van brug- en tunnelbouw gezien en het stadion van FC Bayern. Blijft interessant! Om de tijd te doden (honderden km's rijden kost nu eenmaal veel tijd) gingen er regelmatig een paaseitje, reepje en druifjes (lekker gezond) richting maag😋. Morgen maar extra rondje hard lopen om de camper.
Nog even een "Autobahn vignet" gehaald en vrij vlotjes, met een paar mooie uitzichten op de nog besneeuwde bergen, arriveerden we op de camperplaats In Schwaz. Morgen nog 1 reisdag en dan.......

Zondag 14 april

Vanmorgen weer op tijd klaar om te gaan rijden. Nog even diesel getankt en al voor 9 uur weer op de weg. Vandaag gingen we de Brennerpas over en dit ging gepaard met sneeuw en jammer genoeg vrij weinig zicht. Dus niet gestopt bij de Europabrücke.
Richard kreeg migraine en een pilletje en slapen hielpen niet, dus moest Evelien alleen rijden tot in Vicenza.

Gelukkig was Richard inmiddels weer voldoende hersteld om de stad een beetje te kunnen verkennen:  de Loggia del Capitanio, veel palazzo's, kerken en de Basiliek Palladiana. Daarnaast was het een erg levendige stad met o. a. straatmuzikanten. De stad van het goud: 1200 bedrijven verwerken ieder jaar 200 ton goud.
Eenmaal terug hadden we trek, maar moesten we ook nog een stuk rijden. We aten snel een boterham met ei en reden toen nog door naar de camperplaats Parcheggio Comunale in Chioggia waar we net in het donker aankwamen. Toch nog 441km gereden vandaag, nog 255 te gaan tot aan de boot.

Maandag 15 april

Deze morgen voor het eerst wakker geworden met een zonnetje en een temperatuur boven de tien graden. Daar kregen wij een heel goed gevoel bij. Vakantie en zon horen voor ons bij elkaar. Heerlijk! Deze nacht overnacht bij een busstation, kosten 70 cent! De voorspelde geluidsoverlast vanaf 5 uur viel erg mee. Daarna op weg naar de ferry. Na de koffie de laatste boodschapjes gehaald bij onze eigen vertrouwde supermarkt.

De eerste kilometers gingen soepel. Daarna werd het rijden lastiger. Aaneenschakeling van dorpen en stadjes allemaal gericht op 2 dingen: toerisme en strand. Het gevolg: de volgende 100 km reden we met de snelheid van een slak (30 tot 50 km per uur en ontelbare stoplichten). Op iedere hoek oom agent om te kijken of alles goed ging. Natuurlijk leidde dit weer tot de nodige stress. Ook de camper vloeistoffen moesten er nog uit. Uiteindelijk alles gelukt en we arriveerden in Ancona... Restte alleen nog het wachten op de inscheping.

Het duurde erg lang voordat we ingescheept waren. Wat was het chaotisch😧. Grote vrachtwagens moesten achterwaarts de ferry oprijden en er werd gemopperd en veel op fluitjes geblazen......waarschijnlijk een stopteken. Ook wij moesten keren op het dek en voordat wij stroom hadden en boven arriveerden was de boot al bijna uit de haven gevaren. Nog snel een paar foto's gemaakt en daarna wat gegeten, lamsvlees met dikke frieten en salade. 's Avonds lui geweest en na het laatste rondje over de "Cruise Olympia" hoorden we dat de Notre Dame in Parijs was afgebrand. Oorzaak nog onbekend. Bijzonderheden hoopten we de volgende dag te horen. Wat een afschuwelijk nieuws over deze prachtige kathedraal 😢.
Nu eerst douchen en dan naar bed. Nog 1 nacht en dan hoopten we voet op Griekse bodem te zetten!

Dinsdag 16 april

Na het gebruikelijke avondwijntje sliep Richard snel in en sliep als een os tot om kwart over zeven de wekker ging. Evelien daarentegen was regelmatig wakker. Het ontbijt bestond uit omelet (meer aardappels dan ei, maar smaakte prima) en een muffin met een yoghurtje. Helaas, fruit en thee hebben wij niet kunnen vinden op het ontbijtbuffet. Rond de middag verliet de helft van de passagiers de boot naar Igoumenitsa, de haven waar wij over 21 dagen weer zullen inschepen. We kregen een 1e indruk van dit land: hoge bergen en veel witte huisjes
Dit smaakte naar meer, maar wij moesten nog 6 uur verder varen.

Tijdens het laatste gedeelte van de zeereis zagen we deze "vrolijke" ferry langszij varen. Daarna herkenden we de nieuwe brug van Patras en zagen ook hier nog sneeuw op de bergtoppen liggen. Nadat we weer vaste grond onder de voeten/wielen hadden, gingen we op zoek naar een overnachtingsplek. Eerst nog even een mooi kerkje en kerkhof bekeken en even verder vonden we een slaapplaats in Kalogria Beach.
De camperplek aan zee was super. Het was alleen vervelend dat een zestal zwerfhonden ons tot ver na middernacht uit onze slaap hield.

Woensdag 17 april

Heerlijk uitgeslapen vanmorgen, ondanks de honden en het gebrom van een aggregaat. De zon scheen en we konden lekker buiten eten. We reden naar Lapas om daar het bezoekerscentrum te zoeken, maar eerst maar eens een wandelingetje langs/door het moeras. Dit gebied is het het grootste moerasgebied van Europa en we hebben er veel vogels gezien, o.a. kleine zilverreigers, kluten en aalscholvers. Fijn om weer aan het lopen te zijn.

In Lapas boodschappen gehaald, getankt en adres van bezoekerscentrum gevraagd: terug naar Kalogria was het antwoord. Weer terug in Kalogria bleek het centrum toch echt niet te vinden en we besloten een eigen wandeling te gaan doen: vanaf de St Petruskapel klimmen naar de kapel van de maagd Maria. Een mooie tocht met prachtig uitzicht over het moerasgebied en héél veel bloemen en insecten. Na een goed uur waren we weer terug en gingen we op weg langs de kust naar het zuiden. Het was wennen om de vluchtstrook te gebruiken als extra rijbaan, maar zo doen ze dat hier nou eenmaal en uiteindelijk bleef het redelijk rustig rijden.

We vonden een afslag naar het strand en aan het eind daarvan was een kleine parkeerplaats in Roviata. Het bleek een prachtige plek en we besloten er (met nog een camper) te blijven staan. Heerlijk, zo vakantie vieren😀

Donderdag 18 april

De dagen hier in Griekenland verlopen goed. Dit in tegenstelling tot de nachten. Waar eergisteren honden de hoofdrol speelden was het deze keer de Griekse luchtmacht. Gisteren hadden ze blijkbaar besloten tot een gezamenlijke oefening om 21 uur en dat allemaal vlak boven onze hoofden. Om dol van te worden 😠. Vanmorgen was het zonnetje alweer lekker aanwezig. We ontbeten met yoghurt en de sinaasappels die we gisteren van een oud mannetje gekocht hadden (uit zijn eigen moestuintje?). Ze waren heerlijk zoet. Vandaag stond Olympia op het programma. Bij aankomst eerst het Archeologisch museum bezocht. Wij hadden een goede dag uitgekozen: Internationale Monumentendag, dus alles gratis. Bij de toiletten wederom een verrassing. Je mag je behoefte doen, maar alle toiletpapier hoort in een afvalbak naast het toilet😲. Blijkbaar kan de Griekse riolering geen toiletpapier aan, dan raakt alles verstopt. Natuurlijk hebben wij ons hier netjes aan gehouden. Het  museum was interessant met beelden van o.a. de goden Hermes en Zeus, frontons van tempels en een marmeren stier. Echter, het buitenterrein met de archeologische opgravingen trok toch meer.

Olympia, het archeologisch buitenterrein. In 776 v.C. vonden hier de eerste (religieuze en sportieve) spelen plaats, gewijd aan de oppergod Zeus. Op een groot terrein staan tempels (in 1 hiervan stond een beeld van Zeus van 12 meter hoog), een herberg voor de bezoekers, een trainingscentrum en een raadhuis. Daarnaast nog een 98 meter lange wandelgang, zodat bezoekers bescherming hadden tegen regen of zon. Ook de hardloopbaan was er met op het gras eromheen plaats voor 50.000 bezoekers.
Aanvankelijk bestonden de Spelen slechts uit één hardloopwedstrijd van 192 meter. Later kwamen er vuistgevechten, een vijfkamp en wagenmennen bij. Van 1 wedstrijddag werden het er 5. Ook discuswerpen en vrij worstelen werden toegevoegd (alles was toegestaan, behalve bijten).
Alleen ongetrouwde Griekse mannen mochten meedoen (geen slaven) en men moest geoefend zijn. De eed werd ook destijds al afgelegd. Vrouwen die stiekem toekeken wachtte de doodstraf 😥.
De winnaar kreeg een krans van olijftakken. Bij terugkeer in hun woonplaats wachtte hem een zegetocht, een leven lang gratis voedsel of er werden poëtische werken aan hem gewijd. Tweede en derde plaatsen bestonden niet. Als hij 3x had gewonnen kreeg hij een standbeeld op de heilige grond. Vanaf 386 n.C. werden de Spelen verboden, omdat ze heidens zouden zijn. Helaas werd in 551 n.C. alles door een aardbeving vernield en in 600 n.C. werd door de rivier de hele plaats met slik bedekt. Sinds 1875 is men bezig met opgravingen. Sinds 1896 zijn de Spelen dankzij de Franse baron De Coubertin weer nieuw leven ingeblazen.

Na een korte rustpauze aan het eind van het bezoek kwamen we erachter dat het museum over de oude Olympische Spelen ruim een half uur later (al om 3 uur) zou sluiten. Een flitsbezoek werd het dus. Hier zagen we kruiken en munten met afbeeldingen van de diverse sportonderdelen, een bronzen lauwerkrans en een prachtig mozaïek. Daarna werden we naar buiten gewerkt want het was sluitingstijd. Buiten kwam de regen met bakken naar beneden en het onweerde flink.

Een camperplek vinden bleek iets lastiger vanavond. De 3e poging was raak en om half 9 stonden we naar onze zin, in Kalo Nero. Een gedoogplek, direct aan het strand. Er waren verder geen voorzieningen.

Vrijdag 19 april

Na een rustige nacht deden we het vanochtend kalm aan. De zon scheen al weer lekker en we liepen nog even het strand op voordat we boodschappen gingen doen en op weg gingen naar Petrochori voor een wandeling bij/rond de "Runderbuikbaai", die de vorm van een omega-teken heeft.
De weg naar ons startpunt werd steeds smaller maar we vonden een goede parkeerplaats vanwaar we eerst naar een kapel en daarna rondom de baai liepen.

Het volgende doel lag hoog in de heuvels: de grot van Nestor (misschien wel de inspiratiebron voor Homerus als de grot waarin koning Nestor en zijn vader koeien hielden). Een smal en soms flink begroeid pad leidde ons erheen. We verkenden de zeer grote grot totdat we zagen dat het zoemende geluid dat we steeds hoorden kwam van talrijke op zwarte wespen lijkende insecten, die hun holletjes in de grond hadden waar wij op liepen. Nog verder omhoog lag nog een ruïne, maar op dat punt werd het pad ons toch wat te steil, dus liepen we hetzelfde stuk weer terug. Eenmaal beneden liepen we nog een stukje verder tot we plots gestuit werden door een waarschuwing wegens vallende rotsblokken. Daarna liepen we door de duinen terug. Net voor terugkomst zagen we in de verte nog een vlucht flamingo's landen in de lagune. Uiteindelijk toch weer ruim 7km gelopen.

Aangezien we weer nodig moesten lozen en er geen andere mogelijkheid was, reden we naar een camping in de buurt. Het werd Camping Finikes in Finikouda. Daar konden we ook uitgebreid douchen, kleding wassen en hadden we stroom. Ook wel weer lekker en erg rustig daar.

Zaterdag 20 april

We zijn alweer negen dagen onderweg. Wat gaat de tijd toch snel! We hadden ons voorgenomen "het rustig aan" te doen. Maar ja, eenmaal onderweg ....veel te zien .. veel te doen.... Tijd is dan ook altijd onze grootste vijand. Na het ochtendritueel wilden we nog even naar het strand. Hier zagen we bekende bloemen die we ook in St. Tropez gezien hadden. Prachtig van kleur en van vorm. Daarna vertrokken we van Camping Finikes met zijn Engelse eigenaar.

Het 1e doel van deze dag was Methóni, een Venetiaanse vesting (13e eeuw) met daarachter het fort Boúrtzi. Samen met Koróni (die wat oostelijker ligt) zijn zij "de ogen van Venetië". Belangrijke handelsplekken die de scheepvaartroutes van die tijd goed in de gaten hielden. Eerst liepen we over een brede gracht en door een aantal poorten. In de muur van de grootste poort zagen we nog een stenen kanonskogel in een vierkante omlijsting. Twee reliëfs in de muren van de leeuw van San Marco moesten natuurlijk gevonden worden. Verder langs kazematten, bastions en de resten van een kerk. Op het einde van de landtong stond het indrukwekkend fort met achtkantige toren. Vandaag was een mooie zonnige dag. Een lekker ijsje zou er best ingaan. Helaas...hier was het nog winterperiode, dus dat ging niet door🙄. Wij vonden het intussen al dik lente....

Daarna op weg naar Koróni om hier ook de vesting te bekijken. Binnen het terrein van deze vesting lag ook het Timiou Prodrómou klooster. Een sprookjesachtig complex. Hier hadden we een "afspraak" tussen 17 en 19 uur. De zusters zijn gesteld op hun middagrust, dus eerder kon niet. Als 1e zagen we de Byzantijnse kapel. Zeer gelovige mensen kwamen binnen en knielden en kusten verscheidene iconen. Ook stonden er letters achter op de stoel. Ieder zijn eigen stoel misschien? Daarna doorgelopen naar het klooster. De binnentuin zag er perfect uit. Vele bloemen waaronder geraniums en Spaanse margrieten bloeiden en sinaasappels en citroenen groeiden hier.

In een andere kapel mocht Evelien naar binnen mits zij een schort over de lange broek heen strikte. Richard met een driekwart broek was geen enkel probleem 🤔. Vervolgens nog even de vesting bekeken en een Italiaan nog helpen keren met zijn (loei)zware motor. Dacht waarschijnlijk dat hij de vesting (met alle trappen) wel af kon met motor 😂. Terug naar de camper gelopen via het oude stadsgedeelte, veel trappen en smalle steegjes. Alle treden en onderkanten van de woningen waren wit geschilderd. Navraag leerde ons dat dit middel werd gebruikt om mieren buiten de deur te houden.

Aan het eind van weer een overvolle dag een camperplek gezocht en gevonden bij een voormalige, verlaten camping in de plaats Agio Andreas. De volgende ochtend nog even bij de haven rondgekeken en ook zee-egels gespot.