onze reis in één oogopslag

Donderdag 28 oktober 2021

Donderdagavond vertrekken we voor nog een weekend "herfstkleuren" net over de grens in Duitsland. Tegen 23 uur arriveren we op de camperplaats van Mülheim en duiken snel het bed in.

Vrijdag 29 oktober 2021

Wat hebben we weer geluk vanmorgen. Het zonnetje schijnt en het beloofd een warme herfstdag te worden. De wandeling die we voor vandaag uitkiezen is een rondje Baldeneysee -Werden-Heidhausen-Baldeneysee, 13 km. De tocht komt uit de Duitse Rother Wanderfüher Ruhrgebiet, 2010. We hopen dat de wandeling nog bestaat. 

Eerst koffie en dan op pad vanaf de parkeerplaats Haus Scheppen in Werden. Het eerste deel gaat prima. We zien een Förderrad, ooit gebruikt in de kolenindustrie (al vanaf 1317). Borden geven uitleg, foto's van het landschap tijdens de kolenwinning en nu. Er is ook een Eisenbahnmuseum Hespertalbahn, dat nog veel meer informatie geeft. We zien hoe de natuur zich, met behulp van de mens, weer heeft hersteld. Indrukwekkend om te zien: van grijs (beton van de fabrieken) naar groen.

Dan naar Heidhausen (een rijk stadsdeel van de stad Essen), hier lopen we een klein stukje fout. We bewonderen het voormalige Rathaus en de St. Kamilluskerk. Het grote gebouw ernaast is de St. Kamilluskliniek voor alcohol- en drugsverslaafden. 

We lunchen op een bank net naast een golfbaan. Waarschuwing: "Lebensgefahr durch fliegenden Golfbälle". We overleven het en zullen de baan nog lang volgen.

Verderop zou er een verandering van markering zijn en laten we die nu net niet kunnen vinden. Blijkbaar is er toch wel het een en ander gewijzigd. Met gebruik van tekening, tekst, maps.me en de aanwijzingen in het veld komen we er toch weer uit.
We lopen verder langs de Rosentalbach, een klein beekje met nog minder stromend water. Bij een "Schranke" die we niet kunnen vinden wordt het weer zoeken. De betekenis van "Schranke" is niet alleen kast (die nergens staat) maar ook barrière en die zien we ook niet. Wel genieten we van de mooie natuur hier: heuvelachtig en mooie uitzichten. Het bos lijkt af en toe wel in brand te staan. Regelmatig stappen we over of langs omgewaaide bomen en we spotten zelfs een kerstbal. Onze jas en/of vest gaat aan en uit. In de zon is het lekker warm, maar in de schaduw is het met wat wind, toch een heel stuk koeler.  Ook verderop hebben we nog een keer Maps.me nodig, wat is dat toch een fijne offline navigatie. Verdwalen is onmogelijk en dat is maar goed ook.

Uiteindelijk komen we via het mooie Moosbachtal bij de Baldeneysee en lopen via het wandel/fietspad op de oever terug naar de parkeerplaats. Wel na nog eerst Haus Scheppen, een ruïne met jachthaven, bekeken te hebben. Leuke bankjes hebben ze hier ook, gemaakt van oude ski's.  Het huis stamt uit de 13e eeuw, het huidige gebouw uit Ruhr zandsteen (16e eeuw) is in 1944 grotendeels verwoest. Het is superdruk met toeristen, waaronder veel motorrijders. Eet- en drinktentjes zijn hier genoeg. En ja...dan weet je het wel in Duitsland. Vanaf het voorjaar kun je hier rondvaarttochten boeken op het meer. Tegen 17 uur zijn we terug, 15,5 km op de teller en 251 hoogtemeters. Of dat nu alleen vanwege het verkeerd lopen is, we zullen het nooit weten.
Wel dat we weer een mooie herfsttocht gewandeld hebben.

We willen in Werder overnachten op de camperplaats. Helaas, dat valt tegen. Geen verlichting, heel veel kuilen en plassen water, en een waarschuwing voor overstroming. Dat voelt niet goed, zeker met de voorspelde regen. Dan maar weer terug naar Mülheim waar we, onderuitgezakt op de bank, nog even een stukje NK schaatsen vanuit Thialf bekijken. Altijd spannend om te zien of iedere schaatser al weer in goede vorm is.

Wat later op de avond begint het inderdaad zachtjes te regenen. Hopen dat het morgen een beetje droog blijft. 

Zaterdag 30 oktober

Het weerbericht voor vandaag: hele dag regen. Programma daar maar op aangepast: begonnen met lekker uitslapen en ontbijten met roereieren. Daarna verhalen en foto's bijwerken, lezen en genieten van de Duitse versie van de Top2000: de WDR4 Top444.

Na de lunch klaarde het dan toch op en gingen we nog een klein rondje Mülheim doen. We liepen eerst naar kasteel Broich (delen van het kasteel zijn de oudste verdedigingswerken van het Duitstalig gebied in Europa: 9e eeuw). Blijkbaar een geliefd plekje om te trouwen, want de paartjes stonden letterlijk in de rij te wachten.
Wij wandelden door het MüGa park dat mooie details had: een berceau, rozentuin, verrassende fonteinen en waterpartijen en knus ingerichte delen van de tuin. Ook de toren van het museum van Camera Obscura stond in deze tuin. Het was de voormalige watertoren van kasteel Broich.
We staken de weg over en net voor de Ruhr liepen we naar beneden om nog een ander gedeelte van het MüGa in te gaan met o.a. nog een rozentuin en een paviljoen. Ooit was dit een verlaten industrieterrein en vanaf 1992 heringericht. We kwamen uit bij de Stadthalle, waar ook de nodige trouwfoto's gemaakt moesten worden.

Verder maar weer om nog een stukje langs de Ruhr te lopen. Via een eilandje in de Ruhr en een voetgangersbrug kwamen we door nog een klein stukje natuur na 6km weer terug bij de camper. Geen regen meer gehad. Niet erg warm, dat dan ook weer niet, maar ja...je kan niet alles hebben. Voor morgen staat er weer een wandeling op de agenda en er is een camperplaats in de buurt, dus daar naar toe gereden. Het bleek een mooie camperplaats in Velbert te zijn aan een historisch viaduct met alle voorzieningen, het Herminghauspark Saubrücke. En we stonden ook niet alleen. Het werd een mooie avond, met o.a het terugzien van dag 2 van de NK schaatsen.

Zondag 31 oktober

Al weer de laatste dag van het weekeinde. Het heeft vannacht regelmatig geregend, maar nu is het droog. Af en toe zien we een klein zonnetje. Na het legen van toilet en water op naar de Winterberg in Hattingen-Oberstüter, zo'n half uurtje rijden. Naast de plaatselijke houthandel vinden we een parkeerplek tussen gestapeld hout.
We drinken een bakkie en gaan op weg. Vrij snel komen de eerste mooie uitzichten. Heel veel mensen hebben de wandelschoenen aangetrokken op deze mooie herfstdag. We zijn boven op de berg begonnen, maar waarschijnlijk zijn er meerdere wandelwegen die deze kant op leiden.

De kleuren zijn overweldigend en het gras is groener dan groen. Wat groepjes koeien lopen nog in de weilanden en ook paarden en maneges zijn goed vertegenwoordigd. We lopen een poosje op met de Felderbach en doorkruisen het Espedal. Het dal van de Schieferberg vinden wij wondermooi. We lopen regelmatig op hele smalle asfaltweggetjes, alleen toegankelijk voor fietsers en wandelaars. Het laatste gedeelte heeft nog een flinke stijging in zich. De mooie panoramaweg rondom de Winterberg lopen we met plezier en gelukkig bijna alleen. We steken nog een wei met koeien over en dan komen we via de werkplaats van de houthandel weer bij het beginpunt. 9,3 km en 269 hoogtemeters geeft de Geotracker aan.

We pakken wat te eten, drinken en wat rust. Daarna beginnen we aan de onvermijdelijke terugweg. Er zijn wat files maar de Tomtom leidt ons er goed doorheen. Mooi op tijd terug en dan begint het uitpakken.