Bergisches Land, Duitsland

Koningsdag gaan wij vieren in Duitsland, in het Bergisches Land om precies te zijn. Lekker lang weekend, dus er op uit. De tompoucen liggen in de koelkast, lang leve de Koning. Hiep, hiep, hoera 🎉🥳🇳🇱.

Onze reis in één oogopslag, rechts is meer gedetailleerd 

Woensdag 26 april 

Op woensdagavond vertrekken we en de overnachting is op de camperplaats Ponyhof in Isselburg. Een rustige en gratis plek.

Donderdag 27 april 

Met een zonnetje wakker worden is altijd heerlijk, dus goedgemutst op pad. We zoeken een wandeling op in de Rother Wandelführer. Het wordt de wandeling Sprockhövel-Herzkamp, 10.7 km en 245 hoogtemeters. Maar eerst nog zo'n 100 kilometer rijden. 

Voor we gaan lopen maken we eerst de koffie en tompouce soldaat. Het beginpunt van de wandeling is makkelijk, maar snel daarna raken we het spoor bijster. Er worden grote fabriekshallen bijgebouwd, precies waar het pad zou moeten lopen. Maar we laten ons niet kisten en zoeken net zolang tot we met een omweg weer op de route zijn. Het eerste stuk is al mooi: vijvertjes, bos en af een toe een uitzicht. Het tweede deel lopen we langs de Deilbach. Wat is het hier prachtig, de meanderende beek, 4 herten staan te grazen, het pad stijgt en daalt in de bosrand en de vogels fluiten erop los. 

Via een paar gehuchten lopen we het Felderbachtal in en de monden vallen nu echt open. Het is of we in Oostenrijk op de lage hellingen zijn. Het dal, zo groen en met wat hoger het bos dat voorzichtig al wat kleur krijgt. Hier en daar verspreid wat vakwerkhuizen, waar we soms bijna over het erf lopen. Dit is genieten ten top en wat een uitzichten. Niet verwacht dat het hier zo glooiend zou zijn. Eenmaal terug staat er 12,6 km op de teller en 334 hoogtemeters. Waar die extra hoogtemeters nou vandaan komen, geen idee. De hele tocht heeft de zon geschenen en met zo'n twaalf graden prima wandelweer.

We rijden naar Wuppertal en pakken de parking Wuppertal. Dat is tenminste de bedoeling, maar eerst rijden we er voorbij omdat de Schwebebaan op dat moment over ons heen komt. Een vreemd gevoel: een trein vlak boven je hoofd. Zeker met een zonnedak waar je recht naar boven kijkt tegen de onderkant van de trein. Zondag hopen we in deze trein te zitten. Bij het tweede rondje is het raak en rijden we de parkeerplaats op. Er staan al verscheidene campers (en caravans) en we schuiven er maar bij.

Wat een geslaagde eerste dag. 

Vrijdag 28 april 

Volgens het weerbericht wordt het vandaag een regendag. Het is gelukkig nog droog als we wakker worden en we besluiten om eerst een wandeling in Gräfrath, deelgemeente van Solingen, te gaan doen en daarna naar het Duitse Klingenmuseum te gaan.
De kloosterkerk naast het kloostercomplex dat nu het Klingenmuseum is, zit dicht maar de buitenkant is ook al mooi, met Maria in goud op de spits. Foto van de binnenkant door een ruitje gemaakt.
Veel huizen hier hebben groene luiken en een leistenen muurbekleding of zijn vakwerkhuizen, heel sfeervol. De overige gebouwen zien er goed onderhouden uit. Aan de randen is veel groen en hoewel de stroken smal zijn geeft het een gevoel of je in een bos of park loopt. Echt genieten van de rust en natuur. We lopen langs een prachtig bouwwerk dat de "Lichtturm" wordt genoemd. Een verbouwde watertoren die een glazen top heeft gekregen. Hij is nu o.a. in gebruik als trouwlocatie en er wordt juist een bruiloft gevierd. Jammer, we kunnen nu niet naar boven.
Een klein stukje verder lopen we langs de plaatselijke dierentuin en een opvallend oorlogsmonument nav WO1. Nog even een foto van een object aan de buitenkant van het Museum Baden en na 4,5 km zijn we weer terug bij het begin. Een leuke wandeling en het weer klaart steeds meer op. Zelfs nog even een zonnetje gezien.

Intussen is het Klingenmuseum geopend. We zien hier hoe vooral bestek, wapens (zwaarden en dolken) en scharen zijn geëvolueerd vanaf de steentijd tot nu. Vanuit Perzië via Keltisch en Romeins tot hedendaags Europees. Soms zijn het echte sieraden en andere zijn vooral praktisch. Er ligt een reuzen- en een mini zakmes, een pauw gemaakt van scharen, beugelscharen en ringmessen.

We zien een reiskoffer met scheermessen, schaar, kurkentrekker en nog meer wat we niet herkennen. Veel bestek en etuis zijn prachtig bewerkt, soms met religieuze afbeeldingen en ook met scenes in het park.

We zien handvatten van emaille, hout, ivoor, albast en nog veel meer. Zelfs Russische lepels van glas-in-lood. Er is bestek in etuis, opvouwbestek en minibestek om mee te nemen tijdens het reizen.

Ook het duurste zakmes ter wereld wordt hier tentoongesteld: de "Gentleman Diamant".  Een zakmes uit 2003 met 486 briljanten op een witgouden meshouder (waarde €39.800).

Tenslotte zien we nog speciale "Lichtputzschere" waarmee lonten van brandende kaarsen geknipt kunnen worden.

We lopen nog even door de schatkamer van de kerk en zien mooi bewerkte monstransen en reliekhouders. Een verrassend uitgebreid museum waar we een paar leuke en leerzame uren hebben doorgebracht.

Voordat we op weg naar de camperplaats gaan, rijden we nog "even" naar Horbach. Daar hopen we onze zware, stalen gasfles om te kunnen ruilen voor een lichtgewicht aluminium exemplaar. We kunnen de oude fles helaas niet inleveren. Google laat ons dan ook nog eens een flink stuk omrijden om daarna weer op een omleiding te stuiten. Het is inmiddels al tegen 8 uur als we op Wanderparkplatz Oberburg aankomen. Rap het eten op tafel en rust voor het resterende "stukje" avond.

Zaterdag 29 april

Vannacht niet heel rustig geslapen. Het regende elke keer een beetje en "harde" druppels vielen van de boom op het camperdak.
Schloss Burg, ooit het politieke centrum van het Bergische Land gaan we bekijken. De burcht staat 100 meter hoog op de rotsen en vanaf hier regeerden de graven von Berg. Naar de burcht is het maar een paar honderd meter lopen vanaf de camperplaats. Eenmaal op die plek zien we dat er heel veel ingepakt in de steigers staat. Lastig om zo een volledig beeld te krijgen. Het Bergische museum slaan we vandaag over. We zien de artillerietoren en het wafelhuis. Wafels met rijstepap en kersen is een specialiteit hier, maar we hebben er geen zin in. We passeren de stoeltjeslift die vanuit de Unterburg naar het kasteel glijdt. Het uitzicht is wat mistig, maar de miezerregen is ondertussen gestopt. 

Lopend naar beneden, bekijken we het stadsdeel Unterburg en wandelen we een stukje langs de Wupper. Het kerkhof bij de Evangelische kerk (schade opgelopen n.a.v het hoge water enkele jaren terug) valt op door veel dubbele grafstenen. Dan weer naar boven, langs een grote witte steen. Hier vertelt een legende over een ridder die vals beschuldigd werd en zich met zijn paard in de Wupper stort. Omdat hij de waarheid sprak overleefde hij en zal er op die plek nooit meer iets groeien. Bij een koepeltje op een uitzichtpunt en een oorlogsmonument begint de terugtocht en zo komen we weer bij ons huisje op wielen. Inmiddels is de lucht wat lichter en de temperatuur enkele graden gestegen.

Een autoritje van zo'n 11 kilometer brengt ons naar de Müngstener Brücke. Het is Duitslands hoogste spoorbrug en die verbindt Solingen en Remscheid. Hij is 107 m hoog en 500 meter lang en heeft een spanwijdte van 170 meter. Op 21 maart 1897 is de brug geopend. Maar liefst 950.000 stalen klinknagels houden de constructie bij elkaar. En hoewel het zeker geen zwaar, massief geheel is, weegt de brug wel 5 miljoen kilo. Indrukwekkend! Over goede geasfalteerde paden lopen we er onderdoor.
Dat de brug heel innovatief en vooruitstrevend is blijkt wel uit het feit dat hij als voorbeeld diende voor de brug over de Niagara- watervallen in Canada/USA.
Eromheen is met de bekende Duitse degelijkheid een park gebouwd. Eten, drinken, trouwen, wandelen, met een zelfbedieningspontje over de Wupper, midgetgolf, alles kan hier. Na een uurtje hebben we het bekeken en rijden we terug naar Wuppertal.

Dezelfde cp als een paar nachten geleden. Jammer dat de zon vandaag verstek liet gaan. De temperatuur liep dan ook niet verder op dan een schamele 12 graden.

Zondag 30 april

We worden gewekt door een stralende zon (en door getrap tegen een voetbal). Heerlijk na die toch wel koudere en zon arme dagen. Wuppertal is zoals al eerder gezegd beroemd vanwege de "Schwebebahn" ( uit 1901). Die hebben we al gezien, maar vandaag gaan we er ook gebruik van maken om naar het beginpunt van de stadswandeling Wuppertal te gaan. Het kopen van een dagkaartje lukt hier niet met de pin en geld hebben we niet direct voor handen. Eerst nog even cash pinnen dus en dan kunnen we instappen. De Bahn volgt grotendeels de Wupper, zweeft er letterlijk boven, en dit levert mooie plaatjes op. Een beetje wennen aan het heen en weer slingeren in de bochten, maar verder gaat de rit soepel. Na het uitstappen nog even wat foto's van de Schwebebahn (blijft toch een mooi gezicht) en dan maar eens zien wat de stad te bieden heeft. Na een paar straten komen we bij de eerste kerk van vandaag, we kunnen er helaas niet in. Iets verder lopen we een lange trap omhoog het Luisenpark in. Een mooi park waar we gauw even een broodje eten. Een stuk verderop hebben we een mooi uitzicht over de stad en over de RK St Laurentiuskerk. In en buiten deze kerk zien we veel communicantjes en trotse ouders, het lijkt wel een bruiloft zoveel witte jurkjes we zien.

Aan de Neumarkt zien we het prachtige Rathaus en de jubileumfontein. Na nog wat kerken waar we niet naar binnen mogen komen we in het Hardt, een park met een botanische tuin op een heuvel. Een heel geliefd park, vooral op deze zonnige dag. Hier staat ook de Elisenturm die we nu eens wel kunnen bezoeken. In de toren is een trouwlocatie ingericht met een mooi plafond. Bovenop hebben we een prachtig uitzicht over de stad en omgeving. Naast de toren staan een villa en orangerie die mooie deuromlijstingen met mozaïek hebben. Op het plein ervoor is een markt met plantjes, boeken en allerlei huishoudelijke artikelen.

Na al dit moois hebben we eigenlijk wel genoeg gezien. We lopen door tot we weer aan de Wupper zijn en daar gaan we met de Schwebebahn verder tot het eindpunt. Hier genieten we van een ijsje om dan weer terug naar het beginpunt te zweven.

Nog even wat huishoudelijke klusjes en dan zonder problemen terug naar huis. Het was een mooi, afwisselend weekend met natuur en cultuur, lopen en zweven, regen en zonneschijn, inspanning en rust.

Maak jouw eigen website met JouwWeb