De geplande autotocht naar Liebelsberg gaat heel moeizaam en duurt 2,5 keer zolang vanwege allerlei oorzaken. Laten we het er maar op houden dat onze Duitse wegenatlas en de straatnummers niet met elkaar matchen en dat Google Maps er vandaag een eigen mening op na houdt 😩. Daarom moeten we de wandeltocht van deze middag wat inkorten. Het wordt weer een Genießerpfad met de inmiddels bekende ingrediënten: op en neer, mooie uitzichten en deze keer een Wolfsgrube (val waarin deze beestjes gevangen werden) en een watertoren. Deze dag is de koudste vakantiedag tot nu toe, 21 graden. Je zou er bijna een jas bij aan doen😂.

Bij de 5e supermarkt op rij kunnen we pas de nodige inkopen doen. Meerdere obstakels liggen er ten grondslag aan: geen plek, parkeergarage waar we niet in kunnen, weg er naar toe maar geschikt voor 2,5 ton enz, enz. Ons einddoel voor vandaag halen we wel. Camperplaats Parking Wildpark in Pforzheim. En nu snel aan de koffie met het overgebleven stukje rabarbertaart 🥧.

Klik hier voor meer foto's/filmpjes van deze dag

Zaterdag 24 juni

Vandaag is het markt in Pforzheim en daarvoor zijn we speciaal hierheen gekomen. We zijn dan ook vroeg uit de veren en rijden naar een P4N-parkeerplek. Met de fiets gaan we eerst naar de toeristeninfo en dan door naar de markt. Het blijkt een levensmiddelenmarkt te zijn en er zijn veel lege plekken, niet erg sfeervol. We scoren nog wel wat lekkers voor bij de koffie (appel-kaneelbroodje en notenslof) en een paar zakjes kruiden. Het kruidenvrouwtje raadt ons de kruidenmix Café de Paris aan, nooit van gehoord maar het ruikt lekker en die zit nu dus ook in onze voorraad. De terugweg gaat langs de Enz, een mooie rivier met regelmatig stroomversnellingen.

Er is een fietspad langs de hele rivier en we besluiten in de middag er een stuk langs te fietsen. Het is een afwisselende route, waarbij we een paar keer de rivier kruisen en er vrij veel schaduw is, maar waar soms ook de nodige meters geklommen moet worden. Een paar bruggen zijn overdekt, dat ziet er mooi uit. Wat verderop rijden we langs een weide waar een boer aan het werk is. Er lopen 6 ooievaars en er vliegen 10-15 rode wouwen over de weide, wat een indrukwekkend gezicht! Met een paar kleine omleidingen komen we in Mühlacker en daar hebben ze lekker ijs, op deze weer hete dag niet te versmaden. Dezelfde weg terug is weer mooi en in Pforzheim staat de camper er nog net zoals we hem achterlieten.

We rijden naar de camperplaats Sportplatz, ook in Pforzheim en treffen een wat verwaarloosde parkeerplek in de zon en met dreunmuziek vanuit in de buurt geparkeerde auto's. Eerst maar eens eten en dan verder kijken. Nee, zelfs eten gaan we niet doen: te warm en teveel herrie. Een P&R een klein stukje verderop zit vol mieren, dus na het eten rijden we weer terug naar het Wildpark, dezelfde overnachtingsplek als gisteren.

Klik hier voor meer foto's/filmpjes van deze dag

Zondag 25 juni

Gelukkig is het hier wel rustig, zodat we lekker uitgerust wakker worden. Deze ochtend gaan we het Wildpark, dat hiernaast ligt, maar eens bekijken. Het blijkt groter te zijn dan we verwachten. Met veel speelmogelijkheden voor kinderen. Gewapend met (gekocht) diervoer kun je een aantal dieren voeren. Van de gebruikelijke kinderboerderij-dieren tot elanden, zebu-koeien (uit oa Azië) en van oehoes tot waldrapps (uit Marokko). Maar ook de lynx en de steenbok lopen hier rond. Allemaal in groot opgezette leefruimtes onder de bomen. Lekker koel om hier te lopen en veel dieren laten zich zien, nu het nog niet al te warm is. Na een paar uurtjes hebben we het mooie park bekeken en wordt het tijd om verder te reizen.

Het is weer erg warm en we besluiten vanmiddag voor een binnen activiteit te gaan. Het wordt het klooster Maulbronn. Een rustige middag stellen we ons zo voor. Maar als we op we het kloosterterrein aankomen, golft een orgie van geluid ons tegemoet. Er blijkt hier een feest te zijn ter ere van het 100-jarig bestaan van de plaatselijke blaaskapel. Toch ons plan maar doorzetten. De audiotour start buiten maar de eerste punten slaan we over: niets van te horen door alle herrie en kindergeschreeuw. Eenmaal binnen is het goed te doen. Dit Unesco werelderfgoed stamt uit de 12e eeuw en is van oorsprong een Cisterciënzer klooster. De kerk is een plaatje: houtsnijwerk, plafond en het koor. Maar ook de kruisgang en het bronnenhuis zijn erg mooi. In de eetzaal krijgen we een beeld voorgeschilderd alsof we bij de monniken zelf aan tafel zitten, leuk! Als laatste bekijken we in het Romaanse hoofdportaal de originele deuren die al 850 jaar oud zijn, bijna onvoorstelbaar. Boven de deuren is alleen het hoofd van Maria nog herkenbaar in de beschilderingen. En dan duiken we het feestgedruis weer in. Eerst maar wat eten, het ruikt wel erg lekker!

De camperplek is bloedheet, dus gaan we verkassen. Op weg naar het noorden richting Frankfurt. Tot in Heusenstamm. Nooit van gehoord maar er is een camperplaats😁. Onze laatste week vakantie is ingegaan en morgen gaan we een vervolg geven aan wat we vorig jaar begonnen zijn.

Klik hier voor meer foto's/filmpjes van deze dag

Maandag 26 juni

Na de Hunsrück, de Noord-Vogezen en het Zwarte Woud begint vandaag een nieuw stuk van de Märchenstraße (vervolg van oktober 2022). Het zuidelijkste punt van de route is Hanau, de geboortestad van beide gebroeders Grimm. Hier gaan we vandaag beginnen met een stadswandeling. Een Märchenpfad leidt ons langs 10 beelden van sprookjes en langs locaties van vooral de jeugd van de beide broers. De eerste locatie is de Waals-Nederlandse kerk Deze kerk is deels kapot geschoten, maar de resten maken het een heel apart en mooi gebouw. Naast de kerk bevindt zich ook het eerste sprookje, dat van Roodkapje, en een borstbeeld van graaf Philip Ludwig II van Hanau, de eigenaar van het eerste kasteel (1598) waar nu Slot Philipsruhe staat (gebouwd vanaf 1700). Bij het stadhuis staat een metershoog standbeeld van de broers Grimm en op een plein achter het stadhuis (de Freiheitzplatz) zijn Jacob en Wilhelm geboren. Het huis zelf staat er niet meer. De hele stad ademt Grimm: in de winkels en op gebouwen zijn muurschilderingen van sprookjes te zien, een school is naar ze vernoemd, er is een maandenlange reeks theatervoorstellingen van de sprookjes, teveel om op te noemen. In het winkelcentrum  scoren we meteen maar wat nieuwe kleding en lekkere broodjes. Een leuke herinnering aan Grimm zijn de verkeerslichten in de Marktstraße. Het beeld van König Drosselbart ziet er leuk uit, maar is voor ons een onbekend sprookje, het wordt tijd om dit en de andere eens te gaan lezen. We lopen een stukje de slottuin door om het sprookje van de 6 zwanen te vinden.

We gaan op weg naar slot Philipsruhe en passeren daarbij ook de Main, een vrij grote rivier waar een paar mensen in zwemmen en suppen. Wij wandelen nog even door. Het slot is in restauratie, maar we kunnen er wel omheen lopen en zien dat het ook nu al erg mooi is. Fonteinen en toegangspoort trekken onze aandacht. Gelukkig hoeven we nu niet ver meer naar de camper, want intussen hebben we al meer dan 11km gelopen. Genoeg voor vandaag.

Terug bij de camper besluiten we eerst te eten en daarna naar de cp in Freigericht te rijden. Na 4 dorpen met Freigericht in de naam komen we dan toch goed uit: via een smal straatje arriveren we op een mooie camperplek waar we stroom, ver- en ontzorging vinden en de laatste plek hier is voor ons.

Klik hier voor meer foto's/filmpjes van deze dag

Dinsdag 27 juni

Een blik naar buiten leert ons dat het deze ochtend bewolkt is, witte en grijze wolken drijven over ons heen. Ook dat is wel weer eens lekker en koud is het allerminst. Gelnhausen staat op het programma. Een parkeerplaats vinden is wat lastiger. Een plek die we voor ogen hebben wordt het niet, achter iedere ruitenwisser van de auto's naast ons hangt een bekeuring🤭. Verderop lukt het gelukkig wel. De Hexenturm, Marienkirche en de vakwerkhuizen zijn de specialiteiten van deze rijksstad. Bij de eerste zijn 34 heksen (althans naar wat men toen dacht) omgebracht. De namen staan vermeld op een plaquette naast een monument. Bij het tweede gebouw, de Marienkirche, zijn we verrast. Wat een mooie kerk! In een speciale ruimte (klimaatgecontroleerd) staan 2 wandtapijten uit de 15e eeuw tentoongesteld. Vanwege schimmel in het houten frame zijn ze in Kassel gerestaureerd en is de achterzijde vervangen door roestvrijstaal. Mooie afbeeldingen, top!

Inmiddels slaat de hongerklop toe en laat er nu net een warme bakker met specialiteiten tegenover ons staan. Het kon niet beter. Deze keer verklappen we maar niet wat al die extra calorieën waren 😁. Het stadje heeft smalle, steile steegjes waar het verkeer voorwaarts en achterwaarts door heen rijdt. Keren is vaak niet mogelijk. Brr, niet aan denken om hier met de camper te belanden. Ook staat hier volgens ons het vreemdste huis aller tijden. Het lijkt wel een uitschuiflade te hebben. Fijn als het mooi weer is, dat dan weer wel 😂. Er staan ook allerlei vreemde teksten op ("ik draai om en keer het huis om, omdat ik wat vergeten ben" en "is het geoorloofd om van de adem van generaties te spreken die in dit huis gewoond hebben"). Na ook nog het raadhuis, munthuis en wat andere bezienswaardigheden keren we terug.

Bij de Rewe om de hoek halen we een paar boodschappen en dan op weg naar Bad Orb. Gradierwerk, we zien het regelmatig op onze tochten door Duitsland. Hier in Bad Orb zijn er zelfs 3 bronnen waar zout water naar boven komt. Sinds 1806 hebben ze hier dan ook een gradeerhuis van maar liefst 18 meter hoog! Zo groot, hoog en lang hebben wij ze nog nooit gezien. Rijshout fungeert als een muur en als filter. Het water sijpelt van boven naar beneden erdoor. Veel verdamping dus en verontreinigingen blijven er in achter. Van het overblijvende geconcentreerde zoute water naar puur zout is dan nog maar een kleine stap. Men zegt dat de lucht hier net zo zout is als aan zee, fris is het in ieder geval. En zoals altijd staan er vlak naast een kuurbad en een sauna-complex. Via de St.Martins Kirche, het oude stadsdeel en het kleinste vakwerkhuis van Hessen (1.58 meter breed) komen we weer bij de parkeerplaats uit.

De dag vliegt weer voorbij en het wordt tijd om een slaapplaats te zoeken. Dat wordt de Parking in Steinau. Om helemaal volledig te zijn: Brüder-Grimm-Stadt Steinau an der Straße. Wat een mondvol. Met de Straße wordt de oude handelsweg tussen Frankfurt en Leipzig bedoeld waardoor deze stad zijn rijkdom kon vergaren. Morgen gaan we het bekijken en hoeven dan voor ons 1e bezoekje dan ook niet meer te rijden!

Klik hier voor meer foto's/filmpjes van deze dag

Woensdag 28 juni

Steinau an der Straße, woonplaats van de jeugdige broertjes Grimm en deel van de Fachwerkstraße. 3x Raden waar we de dag mee beginnen. Meteen bij binnenkomst van Steinau zien we een hangkooi aan een wip. Zou die voor heksen gebruikt zijn? Het blijkt een strafmiddel voor bakkers geweest te zijn: als hun broden niet het vereiste gewicht hadden werden ze daarin ondergedompeld in de Kinzig. Ook voor dieven werd de kooi overigens gebruikt. De Märchenfontein bij slot Steinau is een stuk vriendelijker en er zijn veel sprookjes op te ontdekken. Het slot zelf met zijn hoge muren is indrukwekkend. Er zijn vakwerkhuizen in allerlei stijlen en kleuren, eentje is zelfs grotendeels versierd met schilderingen van sprookjes. Rijtjeshuizen kende men in die tijd gelukkig nog niet. Ook de straten zijn afwisselend bestraat, met allerlei verschillende keien. Het oudste weggedeelte is van de oude handelsweg van Frankfurt naar Leipzig. Een klein stukje ervan is teruggevonden en weer opnieuw gelegd. Er is ook nog een flink gedeelte van de oude stadsmuur bewaard gebleven, die uit een hoge binnenmuur en een lage buitenmuur bestaat. Uiteindelijk lopen we toch het hele stadje door. We eindigen bij de enige waterbron binnen de stadsmuren; in de middeleeuwen een garantie voor water en later een speelplaats voor onze bekende broertjes. Het stadje is ons goed bevallen met zijn levendigheid, kleurigheid en oudheid.

Het wordt tijd om weer eens een lekkere wandeling te gaan maken. We rijden naar het natuurgebied Vogelsberg voor (een stuk van) de Felsentour. Om daar te komen krijgen we weer eens een toeristische route voorgeschoteld: smalle en bochtige veldwegen door sterk geaccidenteerd terrein. Erg mooi, maar het schiet niets op. De wandeling begint officieel bij een evangelisch vakantiecentrum, waar helaas te weinig parkeerruimte is. Daar kunnen wij de camper dus niet kwijt. Korte tijd (en wat gemopper) later staat de wagen op een rustige parking in de schaduw en starten we dan toch met de wandeling. Aan de Felsentour ligt o.a. de Felseruhe, dit zou een woonplaats van Vrouw Holle zijn geweest. De plaatselijke bewoners kennen haar als de Witte Vrouw, die om middernacht tevoorschijn komt en pannekoeken gaat bakken. Als ze gepest wordt dan verandert ze van een gemoedelijke dametje in een dodelijke, wilde vrouw. We zullen de plek op het eind van de wandeling tegenkomen. Op het eerste deel door het bos zien we een mooie kapel. Even verder gaat het pad meer langs de rand van het bos, zodat er mooie verzichten te zien zijn. In een aangelegd ven zien en horen we veel kikkers en meerkoeten, mooi dat de natuur hier weer ruimte krijgt. Langs een akker schrikt een grote haas van ons en schiet vlak voor onze voeten uit het gras vandaan. Een stukje verder in het bos steekt een ree kalm het pad over, nog geen 30m van ons vandaan. Het laat maar zien hoe rustig het hier is, heerlijk na die dagen in de steden. Op het eind klimmen we nog even tussen de rotsblokken van de Felsruhe voor een foto en dan op weg terug naar de camper.

Als we daar zijn blijken we ook nog wat wild opgepikt te hebben: 5 teken komen er van onze lichamen, yek! Het is bijna 6 uur, dus eerst maar even eten en dan lozen en naar Alsfeld rijden. Iets buiten het centrum daar is een P4N. Gelukkig gaat dit vlot en is er net na 8 uur al weer koffie.

Klik hier voor meer foto's/filmpjes van deze dag

Donderdag 29 juni

Vandaag de laatste dag van de "Märchenstraße". Twee plekken nog om te bezoeken. Allereerst Alsfeld. Het valt ons op dat het deze vakantie allemaal vrij grote steden zijn waar we heen rijden. Veel verkeer en alle parkeerplaatsen zijn vol of te klein/smal opgezet. Wij staan een stukje buiten het centrum, dus eerst een kwartiertje lopen. Ook deze dag schijnt de zon, wel met wat wolken, maar het is zeker niet koud. Met de route van de toeristeninfo starten we op de centraal gelegen marktplaats. Rond de 400 vakwerkhuizen telt het stadje. Sommige prachtig bewerkt en met teksten verfraaid. Ooit ontstaan rond het jaar 800 en door handel en handwerk uitgegroeid tot een welvarende stad. De historische stadskern is goed bewaard gebleven en gerestaureerd. Het Raadhuis met op de begane grond een vroegere markthal is een bezoek waard. Aan de zijkant hangt de oude lengtemaat el, zo'n 68 cm. Grappig is wel dat de maat lokaal, in ieder belangrijk handelscentrum (ook in Nederland) werd vastgesteld. Meestal zat er wel een klein beetje verschil in, tot 1,5 cm. Het Hochzeitshaus en Stumpfhaus vallen ook onmiddellijk op door fraaie versieringen. Van de 100 middeleeuwse bronnen is er maar eentje overgebleven. We lopen heel wat straatjes door en komen ook de enig overgebleven toren tegen. De Leonhardstoren is 27 meter hoog en hij stamt uit 1386. In de volksmond wordt hij Ooievaarsnest genoemd en inderdaad zit er ook nu een paartje op. Bij de "Grabbrunnen" hoort de sage dat hier de pasgeborenen vandaan komen 🤭. We zullen ze maar niet wijzer maken. De Walpurgiskerk zou erg mooi zijn. Helaas is er een dienst gaande en alle deuren zijn op slot. (Wel lastig als je voor het zingen de kerk uit wilt 🤣🤣). Zelfs het "Märchenhaus" is gesloten. Dus bekijken we de buitenkant en lopen dan weer terug richting parking.

Op naar Neukirchen, maar eenmaal daar aangekomen valt het allemaal tegen. Het museum is nog maar kort open en we besluiten dan maar door te rijden. De camperplaats voor vanavond ligt in Battenberg maar we zijn nog niet lang onderweg of we moeten al weer omdraaien. Er is een ongeluk gebeurd en de hele weg is versperd, brandweer en politie komen net aan. Dat wordt dus omrijden. Het volgende uur begint het te regenen, een primeur voor overdag. We eten in Willersdorf en ook voor het eerst deze vakantie hebben we geen van beide internetontvangst. Gelukkig hebben we dat niet nodig voor onze maaltijd 😄. Het laatste stukje rijden we naar de cp An der Festhalle. Wat een prachtplek is dit. Hoog boven het stadje en wat een uitzicht en wat een rust!

Klik hier voor meer foto's/filmpjes van deze dag

Vrijdag 30 juni

Vannacht heeft het dan toch echt geregend: meerdere buien maakten ons wakker. En vanmorgen gaat het gewoon door. We moeten vandaag nog de nodige kilometers maken en dus gaan we maar vast op weg. Straks maar zien of we nog een stukje kunnen wandelen. Om naar Sittard te kunnen rijden blijken we jammer genoeg alle tijd nodig te hebben. We vinden nog een plekje op de Nieuwe Hateboer en gaan lopen naar ons familiebezoek. Toch nog wat actiefs gedaan vandaag. Na een gezellige avond met o.a. een jong katje, komen we terug op de cp en zien dat er intussen 17 campers staan! Gelukkig hebben we onze plek voor vannacht.

Klik hier voor meer foto's/filmpjes van deze dag

Zaterdag 1 juli

Vandaag de allerlaatste dag van deze vakantie. Vanmorgen worden we weer wakker met een zacht regentje op een overvolle camperplaats. Met een grote omweg via Goirle: we brengen een bezoek aan (schoon-)mama. Daarna weer terug naar Achterhoek. Het was een goede vakantie, iets anders dan wat we meestal doen. Maar Richard heeft weer een redelijke conditie opgebouwd na zijn ziekte en hoopt maandag weer volledig te kunnen gaan werken. En dat was het doel! En over een paar weekjes pakken we onze weekend uitstapjes weer op. Voor iedereen die heeft meegelezen: tot een volgende reis.