"Ons Lage Landje" in C(risis)oronatijd

Heel veel landen al bezocht en ontzettend veel gezien. Maar nog nooit op dat punt geweest waar we nu staan. Vakantie tijdens een pandemie 😲. Omzetten van vakantie gaat niet en het oorspronkelijke plan: Noordwest Spanje is helaas onbereikbaar.  Dus....wel gaan/niet gaan..... ? Is het wel verantwoord of toch niet?
Uiteindelijk hakken we de knoop door...we gaan!
Voorzichtig zijn onderweg, niet te veel contacten maken, 1,5 meter afstand houden, niet ziek worden en toch nog mooie dingen zien. Dat is best een uitdaging, zeker omdat bijna alles nog gesloten is.
Met de camper waarin we onze eigen douche en wc hebben, zijn we gelukkig niet van anderen afhankelijk, groot voordeel. Kraan en putje onderweg hebben wij voldoende aan. Ons eigen lage landje, dat wordt de bestemming. Vanwege code oranje hebben wij geen keus!
Hoelang? Kunnen we geen antwoord op geven. Welke kant op? Waarschijnlijk eerst naar het noorden.
Plaats noch weg zijn bekend. We stappen in ons 2e huisje en zien wel waar en wat het ons gaat brengen.
Met deze planning zijn we nog nooit van huis vertrokken, maar voor alles is een eerste keer. Wij gaan het doen.... en hebben er zin in.

Onze reis in één oogopslag

Donderdag, 21 mei 2020 Hemelvaartsdag

Haaksbergen, dat klinkt dichtbij en heel vertrouwd. Dat klopt ook wel, want op ons laatste weekendje weg (maart j.l.) hebben we de Hamalandroute gereden en passeerden we dit dorp. Een mooi stukje natuur, het Buurserzand, ligt hier vlakbij. Meerdere wandelingen zijn uitgezet en wij gaan die van 12 km ontdekken. Het is net 14 uur als we de eerste stappen zetten. Met vennen, gortdroge hei, jeneverbessen en zelfs een bultje. Even van boven naar beneden gelopen om toch maar het gevoel te hebben van een afdaling. Lekker...😂
Het Buursermeertje, met best wel veel mensen op en in het water, passeren we snel.
Ook de Bommelas gekiekt, oud boerderijtje uit 1840, waar de eigenaar met een schommelende, boemelende kar handel dreef in Duitsland. Vandaar de naam, het is maar dat je het weet😉
Langs het Galgenslat (inderdaad, hier was vroeger een galg en nu alleen nog een ven) en een vlonderpad over de Steenharsplassen, brengt ons weer terug bij de camper. Veel vogels gespot en gehoord, ook enkele die Richard niet kent. Leuke tocht, maar de douche van deze ochtend mogen we vanavond weer overdoen. Wat een stof!! Spanje in augustus is er niets bij.

Camping Scholtenhagen is vandaag onze eindbestemming. Wat een luxe, kraan naast de deur en camper aan de stroom. Naast ons is een ouder echtpaar lekker aan het gourmetten. Dat ruikt goed en onze magen knorren, dus ook maar snel de gevulde paprika's op de "Cadac chef" gelegd. We eindigen de avond met een lekkere kop koffie en een zelfgemaakte Zeeuwse Bolus. En die smaakt prima in het Twentse land😋.
Een eerste geslaagde dag met ruim 25 graden op thermometer en 60 (!) kilometer op de teller......
Moge er meer van dit soort dagen volgen.

Vrijdag 22 mei

Gisteren een dag gewandeld door een vennengebied dus vandaag maar weer een andere omgeving uitgezocht.

Er was kans op wat regen, maar we konden in ieder geval wel lekker buiten ontbijten.

We reden naar Haarle om over de heide van de Sprengenberg te gaan lopen. Het beloofde een geaccidenteerd terrein met toppen tot 60 en 75m boven NAP en uitgestrekte heidevelden. De witte Palthetoren met zijn sterren-observatorium zou men al van verre kunnen zien.

Op de parkeerplaats bleek hoe droog het was, toen de wind grote stobberwolken (Alg. Beschaafd Brabants) opwaaide. 

Toen we begonnen aan de 10km lange tocht was het al drukkend warm en de vermoeidheid van afgelopen weken bleek ook nog niet uit ons lijf. Daar bovenop dus ook nog eens de dreiging van nattigheid. Daarom konden we minder van de tocht genieten dan deze verdiende.

Toch was het wel fijn om weer een klein beetje te stijgen en dalen. We kwamen langs een wolvenproof schapenstal met een grijskleurig schaap en spotten nog een (zand-)hagedis en talloze spinnenwebben met trechters die naar een kuiltje in de grond voerden. Ook zagen we prachtige rhodondendrons: sommige metershoog en in verschillende kleuren. Ook een boom bleek erg flexibel te kunnen zijn . 

We waren uiteindelijk blij dat we de camper even na 3 uur weer terugzagen en genoten van een lange pauze. Intussen begon de langverwachte regen ook te vallen. Perfecte timing.

Na een bezoekje aan de Jumbo in Nijverdal reden we naar de zeer goed verzorgde cp "de Bosweide" in Haarle, waar de boer ons gastvrij en keurig op anderhalve meter onthaalde. Er waren flesjes handgel klaargezet bij het sanistation en het infohuisje. Goed voor elkaar in deze tijd dus. 

En wij gingen lekker genieten van de avond.

Zaterdag 23 mei

Wat is het toch heerlijk rustig om op een weitje tegen de bosrand aan wakker te worden. Geen herrie van auto's of enig ander verkeer. Heerlijk👌Vandaag doen we het rustig aan. De korte broek verruilen we voor een lange broek want er waait een stevig briesje en een bleek 🌥️ Foto's bijwerken, lezen en koffiedrinken worden de eerste ingrediënten van deze zaterdag.Tegen de middag zoeken wij de boel bij elkaar en we maken een praatje met de eigenaar van deze CP. Hij had deze plek net voor coronatijd geopend 🤔. Na het lozen van alle vloeistoffen vertrekken we. 

Richting Staphorst, daar zijn we nog nooit geweest. De Beeldentuin Mariaheem die we onderweg passeren is te groot voor bliksembezoek. Dat wordt een volgende keer. In Staphorst zit de toeristeninfo in een restaurant en dat restaurant.......precies.... is gesloten. Helaas! Nu maar op goed geluk een wandeling maken, want internet geeft hierin ook even niet thuis. Staphorst is een langgerekt dorp met veel oude boerderijen (monumenten). Meestal zijn er een aantal achter elkaar op het erf gebouwd. We verbazen ons over de felle kleuren groen en blauw, die hier gebruikt zijn. Blauw geverfde randen zouden het onheil moeten weren. Ooh, dat bijgeloof! Ook de blauw beschilderde melkbussenrekken komen we overal tegen.Boven de voordeur een levensboom, soms beschilderd in allerlei kleuren. De toefe, het riet dat voor de (houten) schoorsteen wordt samengebonden en de zg schöttelbankjes, waar oud servies staat uitgestald. Al met al leren we weer het nodige. We zijn verbaasd hoeveel dames er nog in klederdracht rondlopen. Ook hebben we nog een gezellig gesprekje met een oud baasje , die behoorlijk doof is ondanks gehoorapparaten (of ons accent/dialect is te erg 🙄) . Inmiddels is de wind verder aangewakkerd tot een behoorlijke 5 Bft.We hebben genoeg gezien en gaan op zoek naar een stekkie om te overnachten.

De 1e keuzeplek is helaas vol, dus op naar de 2e: Groepsaccomodatie "de Uitstap" in Rouveen. Hier staan we in ons uppie ... ook geen probleem. Morgen gaan we proberen een fietstochtje te maken, mits de regen zich een beetje gedeisd houdt. Klokslag 20 uur zitten we aan de koffie, voor de eerste keer deze vakantie. 

Zondag 24 mei

Het was een pikdonkere en zeer rustige nacht vannacht, maar om half 5 begonnen de vogels weer te fluiten en kwam het licht weer terug. Toch nog maar even verder geslapen.Het weer was rustig met zelfs nog een beetje zon, maar de voorspellingen bleven slecht voor de komende uren. We maakten er dus maar een rustige zondagochtend van: een beetje lezen, koffie drinken, genieten van muziek van de radio en plannen maken voor een fietstocht die misschien wel helemaal niet doorging. Misschien toch maar vast naar Groningen rijden?

Na de lunch (een heerlijke frittata: groente-aardappelomelet) bleef het druilerige weer aanhouden. We reden nog wel even naar het beginpunt van de fietstocht in Koekange, maar daar begon het al weer te regenen. Het werd dus toch Groningen.We startten met de ANWB-autoroute "Eems en Oldambt" waarmee we een voor ons nieuw stukje Nederland gingen leren kennen.Vanaf de start in Noordbroek was het maar een paar km naar Scheemda. Daar stond de kerk met zijn vrijstaande klokkentoren ons al met open deuren op te wachten. Als een net na ons binnenkomende vrouw niet zo verschrikkelijk aan het hoesten was geweest hadden we ervan genoten. Nu gingen we snel na het maken van een paar foto's weer weg.

Op weg naar Heiligerlee (ja, van de slag bij ...1568 begin van de 80- jarige oorlog). Monument van Adolf van Nassau bezocht (broer van Willem) en een doel gezien voor een wandeling voor morgen. Bij het monument stond ook een grote populier, die bij de onthulling van het monument in 1873 is geplant en nu één van de dikste bomen van Groningen is (5m omtrek)

Net na Winschoten kwamen we langs de camperplaats "Hotel/Restaurant In den Stallen".

Hier waren we normaal gesproken verplicht een maaltijd te nemen, maar het restaurant was nog gesloten vanwege corona. De eigenaresse gaf aan dat we wel mochten blijven en ook stroom mochten gebruiken. Super aardig van haar. Langzaam klaarde het weer wat op en we kregen steeds meer zin om morgen actief te worden.

Maandag 25 mei

Wij blijven ons, na 12 jaar camperen, nog steeds verbazen over de plekken waar men ons stalt voor de nacht. Afgelopen nacht was het een combinatie tussen afvalbakken/kratten en "the red light district"(rode lantaarns)😂. Desalniettemin hebben wij prima geslapen.
Na het ontbijt rijden terug naar Heiligerlee voor de wandeling. Lekker rustig ruim een uur gelopen, de wind zwol weer aan maar de zon was er ook. De slag van destijds werd uitgebeeld door ijzeren afbeeldingen, er vielen veel doden. Wel jammer dat het waterflesje van Richard verkoos om daar in een sloot te blijven liggen 😞.

Na lunch en boodschappen weer op pad, we zagen blauw-witte bruggen, kenmerkend voor Groningen. Daarna door Beerta, met zijn vele bankjes. Natuurgebied de Tjamme met het vogelkijkscherm werd de volgende stop en daarna de "Blauwe Stad", een traag verlopen woon- en recreatieproject. Welluidende namen voor de kavels als Vienna, Blue Emotion en Hoogtij, maar ook Schuurwoning kwamen langs. Verschil moet er zijn. Alles was mooi te overzien vanaf de uitkijktoren "Blauwestad".
En dan weer verder. De route ging langs de Ennemaborg in Midwolda, een landgoed oorspronkelijk uit 1400 met een park erachter. Of het nu kwam door de crisis of wat anders, maar het geheel kwam wat vervallen en slecht onderhouden over.

Via een aantal andere dorpen kwamen we uit in Termunterzijl aan de Eems. Hier konden we ons hart weer ophalen: sluizen met een mooie borstwering, haventje, gemalen, water en ....tja, ook weer die wind 🌬️.
Onderwijl lieten onze magen zich weer horen. Snel eten gekookt😋 ( wat is dat toch makkelijk met zo'n campertje) en weer op pad.
Op een zeedijk zagen we weer iets vreemds ...een kerkhof! Het raadsel werd via borden uitgelegd. Sinds de Middeleeuwen bestond hier het dorpje Oterdum, jaren later al eens verzwolgen door de zee. Het witte kerkje en kerkhof dat lang op de dijk had gestaan, moest door het ophogen van de dijken wijken. De grafzerken werden na het ophogen zorgvuldig weer op dezelfde plek teruggeplaatst .
Een kunstwerk: hand met kerk, die beschermt tegen golven en oprukkende industrie, werd geplaatst op de plek waar destijds het kerkje stond. Mooi eerbetoon🙏.

Via Borgsweer en Weiwerd ( zoveel plaatsnamen waar we nog nooit van gehoord hadden), bereikten we Delfzijl. We bekeken o.a het hotel op palen. En toen was het mooi geweest....de camperplek (camperlocatie Eemsdijk) was hier prachtig.  De natuur kwam tot rust en wij ook. Morgen gaat onze tocht weer verder....

Dinsdag 26 mei

Vandaag weer van alles gedaan/meegemaakt. De dag begon zo ongeveer bij de "Hangende Keukens" en eindigde net na "Gaarkeuken".

Eerst moesten we echter zorgen dat we vers water aan boord kregen, want sinds gisteravond gaf de meter al "leeg" aan. Op onze eigen camperplek moesten we 1 Euro betalen,  maar de automaat gaf 50ct aan. Die ging er echter zo doorheen zonder dat er een drup water in de tank kwam 😱. Dan maar naar Appingedam, waar we toch al heen wilden voor een stadswandeling. Daar zou gratis water zijn op de  camperplaats Parking Busstation Farmsumerweg. Eén plekje was met enig overleg (wegens corona waren niet alle plekken beschikbaar) nog te bemachtigen. Het water moest nog even uitgesteld worden tot na de wandeling. Misschien moesten we voor het water zelfs nog terug naar Delfzijl ☹️.Maar niet getreurd: de zon scheen en de wind was zo goed als verdwenen🙂. Appingedam bleek een mooi oud stadje, waarbij vooral de Nicolaïkerk (Unesco-monument), de Wierde met zijn oude grafzerken maar bovenal de Hangende Keukens opvielen. Deze keukens waren ooit een noodoplossing geweest om ruimte te winnen bij het ombouwen van pakhuizen naar woonhuizen. Weer de nodige foto's geschoten dus. Terug bij de camper hoorden we dat we toch wel water konden pakken. De waterkraan was in het gebouw bij de bus remise, nu geopend. Wij blij en ook hongerig.  Eerst dus gegeten, daarna tank vol en weer on the road.

We gingen nog verder naar het noorden: Eemshaven en de Waddenzee waren ons doel.De Eemshaven was een grote desolate vlakte met verspreid grote industrie. We liepen even over de dijk en genoten van de uitzichten en de zon. We konden kijken tot aan het Duitse eiland Borkum.

Een stuk verderop maakten we nog een fietstocht vanaf Wehe-den-Hoorn en langs de Wadden, 26km in totaal. Deze fietstocht hadden we gevonden via de app Waddenland. Heerlijk om weer eens te fietsen. We hadden de oorspronkelijke tocht (Pioniers op nieuw gewonnen land) een stuk ingekort via een, hobbelig, voetpad, omdat het anders wel erg laat zou worden. Tegen 19 uur waren we terug bij de camper. Vandaag  zagen we allerlei plaatsnamen die ons een beetje vreemd voorkwamen: Godlinze, Polen, Nooitgedacht, Uithuizermeeden, Kleine Huisjes, Kommerzijl.

Op weg naar de overnachtingsplek heette het laatste gehucht Gaarkeuken. Gelukkig waren we toen nog maar een paar minuten rijden van onze camperplaats in Lutjegast, bij Dorpshuis 't Kompas.  Inmiddels was het kwart voor acht en die keukens bezorgden ons nog meer trek. Er was nog plek en na een tijdje konden we genieten van een heerlijke pesto-kippasta.

Overigens, voor wie denkt "waar ken ik Lutjegast nou ook weer van?": het is de geboorteplaats van Abel Tasman, de ontdekker van Nieuw Zeeland. En Arjen Lubach is er ook opgegroeid. Na weer een ouderwets volle en afwisselende dag was het lekker om het laatste deel rustig met een boekje en een kop koffie in de camper af te sluiten.

Woensdag 27 mei

Zevende dag vakantie en het beviel nog prima. We begonnen weer aardig aan het camperleven te wennen😁Vandaag trokken we de wandelschoenen weer eens aan: Trage tocht Gasteren deze keer, 13 km. Jaren geleden hadden eens in dit gebied gelopen met het Pieterpad, maar van het Nationale Park Drentse Aa wilden we graag nog wat meer zien. Destijds de hele dag in de miezerregen, nu konden we de paraplu thuislaten. Alleen jammer van de harde noordenwind, maar daar hadden we gelukkig een goede jas voor☺️. We begonnen in de Gasterense Duinen met heide en een hunebed. Vervolgens door het beekdal van het Anloërdiepje . Richard zag zelfs een marter uit de boom springen en razendsnel in het hoge gras verdwijnen.Over smalle paadjes ging het langs houtwallen en singels naar Gasteren. Verder langs het beekdal van het Gastersche Diep met prachtige bloemenweiden en uiteindelijk kwamen we terug op de hei met schapen en koeien. Wat een mooie tocht. volgens ons is de lente het mooiste jaargetijde om hier te lopen.🥀🌺🌸🏵️🌼🌾🦋🐛🐦🐜🦆🐴.... Teveel om op te noemen.

Terug bij de camper beloonden we onszelf met een lekker glas limonade en een uurtje lezen in de zon.Omdat we geen zin hadden in kilometers rijden was een camperplek snel gevonden.In Assen op nog geen 10 km afstand.De havenmeester zou morgenvroeg (?) het staangeld komen ophalen. Hopen dat we dan wakker zijn....😂

Donderdag 28 mei

Programma van vandaag: Rustdag!

Alleen even bedenken waar we deze rust dan gingen genieten, maar daar waren we snel uit: het Dwingelderveld. We vonden een heerlijk stil plekje achter op het parkeerterrein van het bezoekerscentrum, installeerden ons en genoten de uren erna van de zon en onze boeken. Richard had nog een app gevonden om vogelgeluiden te laten herkennen en vermaakte zich hier nog even mee. Liep ook nog een klein rondje, maar had hier al snel genoeg van. Een echte relaxte dag.

Tegen 5 uur vertrokken we naar de Groepsaccomodatie "de Uitstap" in Rouveen om van daaruit morgen te gaan fietsen.

Vrijdag 29 mei

Nieuwe dag, nieuwe kansen. Zonnetje scheen weer volop en wij gebruikten vandaag weer eens onze fietsen (we hadden ze niet voor niets met ons meegesleept deze vakantie). Tocht van zo'n 44 km door de bossen rondom Meppel en de Boswachterij Staphorst. Hier werd vroeger turf gestoken. Op de parkeerplaats aangekomen stonden er al meerdere auto's. Bijna allemaal "mennekes" die gingen hardlopen🏃 in leuk outfitjes en schoentjes. Onze running schoentjes zaten nog in de bankkast en kwamen er ook vandaag niet uit. We fietsten eerst door prachtige bossen via smalle bospaadjes. Deze bossen zijn tussen 1930 en 1940 aangeplant als werkverschaffingsproject voor werklozen tijdens de economische crisis. Zouden ze tijdens deze coronacrisis weer moeten doen. Wordt Nederland eindelijk weer eens een beetje groen. 🌲🌳🌴🌵Verderop zagen we een klokkenstoel en bijbehorend kerkje in het dorpje IJhorst. Blijkbaar is dit niet iets wat alleen in Friesland voorkomt.

Kasteel de Havixhorsten, nu restaurant/hotel, was de volgende op ons lijstje. Wandeling en mooie beeldentuin, want het park zou gewoon open zijn! Helaas, ....corona gooide weer roet in het eten uhh.... de tuinwandeling. 

Eén ding sprong er tijdens deze tocht wel uit: "de ooievaar".  We zagen er heel véél gezien.Op nesten, boven op schoorstenen, sommige huizen hebben 2 nesten, 1 op elke schoorsteen. Dat wordt deze maanden geen kacheltje stoken, dus😂. Vliegend in groepjes en rondscharrelend op de grond. Sommige hebben zelfs 3 jongen. In de "Lokkerij" (een ooievaarsbuitenstation) worden zieke en gewonde exemplaren opgevangen. Het is ook een infocentrum en meetstation. Helaas ook vanwege corona niet te bezoeken, jammer.

Daarna een camperplek opgezocht, dit keer in Nieuwleusen. Uit de wind, met bord op schoot, aten we onze 1e salade van deze vakantie: met gerookte kip, perzik en zoete puntpaprika.Mmmm... Langzamerhand kwam het einde van het 1e deel van deze (toch wel aparte) 🚐vakantie in zicht.

Zaterdag 30 mei

Vandaag gingen we weer een ander gebied verkennen: de Weerribben en Wieden. We hadden een stuk van de wandeltocht van het WaterReijkpad uitgezocht, te beginnen in Wanneperveen. Op de kaart in het boekje leek het alsof we veel over verharde wegen zouden gaan lopen. 🤔 We zouden dus wel zien of dit nog een vervolg zou krijgen of een eenmalige wandeling. Na ons goed ingesmeerd te hebben met zonnebrandcrème en met sandalen(!) aan de voeten begonnen we om ongeveer 13 uur aan de tocht. De eerste kilometer liepen we inderdaad over asfalt, maar een paar meter naast ons zagen we een onverhard voetpad. We besloten dit te volgen en kwamen even later terug op onze route die nu ook onverhard werd. En wat werd het mooi!🤩🤩 Water, bloeiende gras- en hooilanden, (weer) ooievaars en heel veel libellen. Daarnaast genoten we ook weer van de rust hier; we kwamen maar een handvol mensen tegen, die ook genoten van de natuur. Onderweg nog even gekeken bij een hooiende boer die een stel ooievaars in zijn kielzog meenam. Terug in Wanneperveen zagen we weer een klokkenstoel en we zagen ook een auto die aan de natuur teruggegeven leek (er bleken er zelfs meer te staan).

Uiteindelijk waren we goed half vijf weer terug bij de camper. Na even bellen vonden we een cp in Zwolle, bij de Jachthaven de Hanze. Daar konden we temidden van vele medecamperaars en boten genieten van de avondzon.

Zondag 31 mei

Vanochtend buiten ontbeten en de ochtend al lezend en koffiedrinkend doorgebracht. Daarna de camper vloeistoffen geleegd en naar huis teruggereden. Paar boodschappen gedaan bij onze vertrouwde Coop, Jelmer begroet en een was gedraaid. Komende dagen gaan we bekijken hoe en/of de rest van onze vakantie een invulling krijgt. 

Maak jouw eigen website met JouwWeb