Onze reis in 1 oogopslag

Vrijdag 30 juli

Een beetje aangepast weekend. Ons 1e doel is Arnhem, het Park Sonsbeek en Zijpendaal. Een wandeling van zo'n 6,4 km. Goed te doen voor de paar uurtjes die we daarvoor beschikbaar hebben. De wandeling heet trappetjeswandeling, dat wordt dus klimmen en dalen. Huis Zijpendaal is het startpunt, iets noordelijker dan de eigenlijke route, maar daar kunnen we makkelijker met de camper parkeren. In het park zien we meteen heel veel kratten staan, ze horen bij een tentoonstelling voor kunst in de openbare ruimte. We wandelen er doorheen, het voelt aan als een krattendoolhof, apart. Dan komen we in de Vlindertuin, met zijn mooie piramide. We lopen langs de rand van de volkstuinen met uitzicht op het glooiende landschap. Vervolgens steil omhoog naar het openluchttheater, met nog een kunstwerk en via stenen trappen naar de uitkijktoren Belvedère (24 meter hoog).

"Tussen 1824 en 1826 liet de baron van Heeckeren van Enghuizen als eigenaar van Sonsbeek de Belvedère bouwen. In de jaren vijftig van de 20e eeuw werd de toren met 5,60 meter verhoogd om boven de kruinen van de steeds hoger geworden bomen uit te komen."

De Belvedère heeft een wenteltrap van 140 treden en normaal kun je deze beklimmen. Helaas, in deze coronatijd blijft de deur gesloten.

We dalen weer af via houten trappen en klimmen weer omhoog naar de Apostelenberg. Huize Sonsbeek, een landhuis uit 1744, is het volgende wat we passeren. Met ervoor een kunstwerk, genaamd "Lazy King". Het mannetje dat sinds 2008 hier heel relaxed over de stad heen kijkt. We zien het Watermuseum, wat een echt doe-museum is. Je krijgt informatie over alle aspecten van water, zoals waterhuishouding, drinkwater en waterzuivering. Dit museum hebben we al eerder bezocht.

De mooie Fonteinvijver met zijn eenden en de Zwanenbrug passeren we, op weg naar Steile tuin. Deze prachtige tuin is in 1999  aangelegd toen herdacht werd dat Park Sonsbeek een eeuw in het bezit was van de Gemeente Arnhem. Wat is het hier mooi wandelen, veel bloemen bloeien en met het zonnetje er bij boffen we. We zien ook kunstwerken in het bos, groundmurmurs, een omgekeerde koepel van schimmels. Mooi gemaakt maar heel kwetsbaar. De ontwerpster vertelt er wat over.

Daarna lopen we nog een keer een heuveltop met trappen op, voor we afdalen langs nog meer vijvers. Jonge, donzige eendjes vullen hun buikjes onder toezicht van mama eend. Wat een mooi slotstuk om hier de wandeling mee te eindigen, want we zijn weer terug bij het begin punt.

Later op de middag, na de crematie, rijden we door naar de camperplaats Balgoy, in het gelijknamige dorpje. Een speciale camperplaats want het heeft een leuke theetuin en erg vriendelijke eigenaren. Hier komen we vast nog wel eens terug. Naast ons staat een schattig, eenvoudig campertje, waar de eigenaresse net begonnen is met het ontdekken van camperen. We hebben een leuk gesprek met haar en wisselen nog wat tips uit. Echter het meest frappante is dat ze sprekend lijkt op onze nicht. Zou dan toch iedereen een dubbelganger hebben?

Zaterdag 31 juli

Vandaag zijn ons een aantal pittige buien in het vooruitzicht gesteld. Vooral in de voormiddag en de temperatuur wordt zo'n 18 graden, niet heel warm dus. Nu is het nog droog en gaan we snel een wandeling door de theetuin maken. We zien van alles, leuke bordjes met allerlei spreuken, beelden, houten speelgoed, tuinkabouters, een verzameling van de meest uiteenlopende zaken. Elke hoek die je omslaat weer een nieuwe verrassing. Daarna wordt het tijd om te vertrekken. Hernen wordt ons eerste doel vandaag. Onderweg stoppen we bij de kerk van Leur.  Leur heette vroeger Loere, wat open plek in bos betekent. Het kerkje staat op de plek waar lang geleden een motte burcht heeft gestaan. En deze versterking was ook nog eens één van de oudste van Nederland. Het gebeurde wel heel lang geleden, rond het jaar 925, maar toch...

En dan komen we bij Kasteel Hernen. Vandaag is hier een middeleeuwse dag. Je wordt meegenomen terug in de tijd door een aantal acteurs. We lopen door een aantal ruimtes en proberen ons hier het dagelijkse leven voor te stellen. Dat valt nog niet mee. Een tijdelijk expositie is de moeite waard.

Snel door naar Batenburg, want het is nog steeds droog. In 1795 stond hier nog een prachtig kasteel. Een indrukwekkende ruïne van één van de oudste kastelen van Gelderland is helaas alles wat rest. De ruïne is te bekijken met een gids en in de omgeving kan je wandelen. In de uiterwaarden is kunst geplaatst, drie boombeelden. Vijf meter hoog en 11 meter uit elkaar. In de vorige eeuw stonden hier populieren om de 110 meter op de oevers van de Maas. Schippers konden dan precies zien waar de zomerbedding van de rivier liep. Met de hedendaagse moderne technieken zijn de "bakenbomen" overbodig geworden. We lopen nog even naar de molen en rijden daarna door.

Ondertussen vallen er een paar buien en stoppen we naast de Kabelberg in Bergharen. Hier klaart het weer op en het zonnetje komt tevoorschijn. Achter de molen "De Verrekijker" staat op 21,5 meter hoogte de Kapel Onze-Lieve-Vrouw ter Nood Gods. Een inspirerend rustpunt in het Land van Maas en Waal. Je kunt de lange en bewogen geschiedenis over deze kapel lezen op de borden. In 1313 stond hier al een kapel met daarin een Mariabeeld.  Hiermee sluiten we deze lange dag af. We rijden door naar Wijchen en gaan op de Parking van de Oude Bibliotheek staan. We wandelen nog wel even langs Kasteel Wijchen, voor het park de poorten sluit om 21 uur. Het kasteel is nog in renovatie, maar eind 2021 opent het zijn deuren. Die zetten we  alvast op ons to-do lijstje.

Zondag 1 augustus

We hebben nog een hele dag voor ons en starten lekker op tijd. Op weg naar Beek-Ubbergen om daar een korte wandeling te maken bij de "Heerlijkheid Beek". Een wandeling met forse hoogteverschillen en wandelschoenen worden aangeraden. Voor ons geen probleem, die dragen we bij elke wandeling. Wel een probleem is de aanbevolen parkeerplaats tegenover het gemeentehuis. Veel te klein voor de camper, dus op zoek naar een andere. Die vinden we aan de kant van de weg iets verderop, daar is ruimte genoeg. Als eerste zien we een houten rad als overblijfsel van een oude watermolen die hier ooit stond.  Vlakbij staat een beeld van een wasvrouwtje ter herinnering aan het zware werk van de vrouwen die de was deden in de spoelputten tot ver in de 20e eeuw. Weer wat verder staat de dikste boom van Nederland. Het is de zogenaamde kabouterboom, een enorme tamme kastanje van ong. 475 jaar oud met een omvang van 8,5 meter. Meerdere aanslagen in de vorm van blikseminslag en brand heeft hij, mede dankzij boom-chirurgisch ingrijpen, overleefd.

De Ravensberg is de eerste die we "beklimmen". Bij een uitkijkpunt zien we de Ooijpolder en het kerkje van Persingen. Het hoort bij wat het kleinste dorp van Nederland wordt genoemd. Wat verder staan we op de Boterberg. Tegen het einde zien we een zomereik met een opening in de stam. De stam splitst zich in tweeën en gaat dan weer als één geheel verder. Dit wordt wel Odins' oog genoemd.  Odin was namelijk een figuur in de Scandinavische mythologie die zijn oog opofferde in ruil voor wijsheid en kennis.  Leuke wandelingen zijn het, die je via de app IVN natuur educatie kunt wandelen. In totaal hebben we zo'n 99 meter geklommen.

De laatste activiteit voor dit weekend breekt aan. Naar Pannerden, waar we in 2018  een wandeling rondom Fort Pannerden hebben gemaakt.  Sinds kort is dit fort te bezoeken met de Museumkaart, dus nu gaan we de binnenkant bekijken. Het is mooi gerestaureerd en heeft de status van Unesco Werelderfgoed. Het fort ligt verborgen onder de aarde en is vijf verdiepingen hoog. We lezen spannende verhalen en belevingen. Leren wat een Biber is en kunnen er nog één bewonderen ook. Het is een 1-persoons minionderzeeër, Gebruikt door de Duitsers in WO II. Biber vertaald betekent overigens bever. We klimmen naar boven om van het prachtige uitzicht te genieten. Heel mooi op de splitsing van  de Waal en het Pannerdensch Kanaal. Lang kunnen we niet blijven staan want van boven sturen ze net een flinke bui naar beneden. Na de bui lopen we via een mooi pad door de natuur terug naar de parkeerplaats. Nog maar een klein eindje rijden en we zijn weer thuis. Het was een gevarieerd weekend in ons mooie Gelderland.