Oostenrijk en Kroatië 

Heel snel na de vorige trip (2 dagen) zijn we alweer op weg. Deze keer naar het zuidoosten. Eerst naar Oostenrijk, dan door naar Kroatië is het plan. Onze jongste zoon Jelmer reist mee.

Gedetailleerde kaarten van Oostenrijk en Kroatië.

 

Zondag 10 augustus 

Bij Zevenaar gaan we de snelweg op. Zo'n 150 km rijden tot aan Keulen. Tot zover is het een heel bekende route voor ons.

Maandag 11 augustus 

Na een onrustige nacht wekken loeiende brandweersirenes ons om 7 uur. Een kilometer verderop is een vrachtwagen gekanteld en daar is hulp nodig. Tegen 8.15 uur zijn wij ook weer op weg. We lassen wat vaker een pauze in en halen ons einddoel net niet (we komen 20 kilometer te kort). Om 21 uur komen we op de camperplaats in Kolbermoor aan. Koffie en een spelletje en dan duiken we het bed in. Het is nog zo'n 25 ⁰C in de camper, dus best wel warm om te slapen.

Dinsdag 12 augustus 

Vroeg in de ochtend rijden er al weer vrachtwagens rond en ook is de hitte nog lang niet weg uit de camper. Net na achten staan we op en gaan bij de supermarkt langs. Daarna op weg naar de Chiemsee. Goed en wel zijn we op pad of we worden staande gehouden door de politie. Ze beweren dat wij onze gordel niet om hebben. Helaas voor hen is het inmiddels alweer anders en het wordt dan ook afgedaan als een misverstand. Tegen 11.15 uur arriveren we aan het meer. Het weer is prima en we vermaken ons met zwemmen, strand, spelen en lezen. Rond 5 uur verslechtert het weer, de bergen verdwijnen in de wolken. Op naar de Parkplatz P5, Rupertus Therme in Bad Reichenhall.

Woensdag 13 augustus

Vanochtend hebben we geen problemen. Lekker geslapen, lozen, vullen en om 10.15 uur rijden we weer. Naar Hallein is het ongeveer 35 kilometer, volgens de TomTom goed te doen in 40 minuten. Helaas houdt hij geen rekening met de hoogte en breedte van de camper. Wij gelukkig wel! Een weggetje van 24% (!) stijging nemen we nog even mee en dat gaat helemaal goed. Al met al zijn we net na twaalf uur in Hallein. Kaartjes kopen voor de zoutmijnen en tijdens het wachten kijken we rond in het Keltische dorp dat eraan grenst. De eerste mensen die hier het zout dolven leefden van 600 jaar v.C. tot 100 jaar n.C. We bekijken hun leefwijze, bijvoorbeeld hoe ze hun koning begroeven. Naast allerlei voorwerpen die in en rond de zoutmijnen zijn gevonden, maar ook de zoutwinning zelf komt aan bod.

Hallein met zijn 15.000 inwoners heeft zijn ontstaan aan het zout in de Dürrnberg te danken. De betekenis van het woord Hall is zout. Salzburg haalde zijn zout aanvankelijk alleen uit Reichenhall. Na annexatie in de twaalfde eeuw werd de zoutwinning uit Dürrnberg opgepakt. 

We krijgen witte overalls aangereikt ter bescherming van onze kleding. Op een soort treintje gaan we ondergronds en glijden metersdiep op glijbanen naar beneden. We varen een stukje over een zoutmeer, terwijl een lichtshow ons laat genieten. Zoutmineralen in allerlei kleuren en formaten komen voorbij. Ondertussen worden er allerlei filmpjes over het reilen en zeilen van een zoutmijn getoond. Zelfs varen we even in het "ondergrondse buitenland". We maken een kort uitstapje naar Duitsland. Op het einde krijgen we ieder een potje met 10 gram "kristall Salz" en wordt het hele gezelschap op de foto gezet, die we natuurlijk kopen.

Net na 17 uur zijn we op weg naar de bestemming van de volgende dag: Werfen. De parkeerplaats van de IJswereld is niet uitnodigend en daarom rijden we een stukje terug naar een andere parkeerplaats. Daar drinken we koffie en bereiden ons alvast voor op de volgende dag. 

Donderdag 14 augustus

Het lijkt wel vaste prik te worden, weer om kwart over acht wakker en eruit. Maar dit keer prima geslapen. De parkeerplaats "Eiswelt" zoeken we meteen op. Daar aangekomen ontbijten we en om kwart over negen met de bus mee naar boven. Al snel komt de berg waarin het moet gebeuren in zicht! Boven wacht de kabelbaan en om precies half elf lopen we de "Eisriesenwelt" in. Deze kabelbaan is overigens met 52% stijgingspercentage de steilste van Oostenrijk, 725 meter lang en precies vier minuten doet hij erover.

Een stukje geschiedenis. Pas in 1879 kwam de wetenschapper Anton Posselt per toeval achter het bestaan van deze grotten. Hij kwam echter nooit verder dan 200 meter diep in de grotten. Later zouden er nog vele expedities volgen, vooral onder leiding van Alexander von Mörk, en werd Eisriesenwelt verder in kaart gebracht. De laatste wens van deze grottenpionier was om in de grot begraven te worden. Zijn urn zullen we later zien staan.
Deze grotten zijn de grootste toegankelijke ijsgrotten ter wereld. In het Tennengebergte gelegen hebben ze een totale lengte van 42 kilometer. De grootste zaal is 50 meter lang en 80 meter breed. Er zijn vele holen en zalen, gangen en galerijen met enorme ijszuilen en ijsgordijnen. Alles wordt beschenen door een groen magnesium licht.
Wij krijgen 1 lantaarn mee bij binnenkomst. Je moet er niet aan denken dat hier alle lichten zouden uitvallen! We zien de Posselthalle en klimmen 700 treden naar boven (en ook weer naar beneden). Langs de indrukwekkende Figgaschleier, waar de gids ons vertelt over alle kleuren die we zien in de verschillende lagen ijs. Het is indrukwekkend, maar ook wel koud!
Eenmaal buiten in het warme zonnetje komen we weer snel op temperatuur. Wat eten en van de mooie uitzichten genieten. Er zijn heel veel toeristen hierboven en we besluiten met de kabelbaan en bus terug naar de camper te gaan. Vlakbij Werfen staat de Vesting Hohenwerfen uit 1077, we passeren die in de bus. Tot 1892 was de vesting zetel van de Landvorst van Salzburg. Nu is het een opleidingsschool voor de politie en een jeugdherberg.
Inmiddels staan er heel veel campers, bijna de hele parkeerplaats staat vol. Op een bankje houden we een leesuurtje.

Zo tegen half vier is het mooi geweest. We pakken ons boeltje en rijden naar Krimml. Hier staan we op een camperplek bij Hotel Krimmlerfalle. We verversen ons water, zitten lekker buiten en genieten van de mooie avond.

Vrijdag 15 augustus

Regen, regen en nog eens regen! Van gisteravond tot vanmiddag 15 uur aan één stuk door. Dat wordt dus een dag van lezen en spelletjes doen. Als we boodschappen willen gaan doen blijken de winkels gesloten te zijn. Het is Maria Hemelvaart, een katholieke feestdag. Dat wordt dus lunchen met wat we hebben, in dit geval (lekker gevulde) omeletten.
Tegen drie uur lijkt de regen wat minder, het miezert nog. We besluiten de regenjassen aan te trekken en de watervallen waar we voor gekomen zijn te bezoeken.
We starten bovenaan, de eerste waterval heeft een valhoogte van 140 meter. Dan volgt er een kort vlak gedeelte, het "Schönangerl". Hier begint de twee waterval die zich 100 meter naar beneden stort. De derde waterval heeft weer een hoogte van 140 meter. Het grote voordeel van al die regen is dat er heel veel water kolkend en schuimend en met donderend geweld naar beneden komt. We worden regelmatig wat nat, nu waren we dat toch al, maar het levert een machtig mooi gezicht op.
's Avonds noodgedwongen naar de Pizzeria. Jelmer voor de bekende pizza, wij gaan voor een Wiener Schnitzel. We besluiten niet verder te rijden dan de gratis parkeerplaats aan de overkant en luisteren de rest van de avond naar de opnieuw begonnen regen.

Zaterdag 16 augustus

Na een regenachtige nacht rijden we naar Slovenië. Dat kost de nodige tijd en geld, we betalen 35 euro voor 100 km snelweg!
De camperplaats BS Lom Ac-Vzhod die we voor ogen hebben blijkt uiteindelijk een parkeerplaats op de snelweg te zijn. Op voorhand weet je dan al dat er verkeerslawaai is, maar het voldoet voor 1 nacht.

Zondag 17 augustus

Er staat een enthousiast mannenkoor op straat. Ze willen heel graag laten horen hoe goed ze klinken. Eerlijk is eerlijk, het is best goed. Maar om nu tot 's nachts drie uur door te blijven zingen is weer wat teveel van het goede. Uiteindelijk zijn ze uitgezongen en kunnen we gaan slapen. Tegen half elf zijn we weer (pas) uit de veren en maken we ons gereed om verder te reizen. We hebben nog zo'n 275 kilometer voor de boeg. De wegen die er naar toe leiden zijn bochtig, dus langzaam met ook nog vele snelheidsbeperkingen. Tegen half zes vinden we een camping. De douches zijn niet al te warm maar who cares. We kunnen buiten eten en tegen 23 uur gaat het licht uit.

Maak jouw eigen website met JouwWeb