Onze reis in één oogopslag

Donderdag 28 maart

Op de cp in Losser, waar van alle te verwachten paasdrukte nog helemaal niets te merken is, staan we helemaal alleen.😀

Vrijdag 29 maart

De eerstvolgende plaats op de sprookjesroute is Bad Oeynhausen. Het blijkt een kuuroord te zijn met 5 thermale en 2 minerale bronnen. In dit mooie kuurpark park, 26 ha. groot, staan drie grote kuurgebouwen. Het “Kaiserpalais” (1908) waarvan de buitenkant eruit ziet als een barok paleis herbergt oa een theater. Wat verder staat een grenssteen uit 1542. In 1925 werd begonnen met de bouw van de Wandelhalle. Het gebouw heeft een middengedeelte als een soort Griekse tempel met 6 ionische zuilen die met zijn vleugels aan beide zijden een 84 meter lange halve cirkel vormt. De kuurgasten konden hier wandelen, beschermd tegen de westenwind.
Aan de rand van dit park staat 's werelds hoogste thermale bron fontein. Ooit spoot die tot 52 meter hoogte, zonder pompinstallatie, vanaf 725 meter diepte😲. 9.000 Liter water kwam per minuut naar boven en per dag zou hier 130.000 kg zout kunnen worden gewonnen. Onvoorstelbaar veel! Nu wordt de bron afgetapt (geen idee of dit de juiste benaming is) voor de kuurgebouwen en is maximaal nog maar 20 meter hoog, afhankelijk van de wind. Vandaag is er een windje dus de hoogte valt tegen, hooguit een meter of 6! Nu eerst terug naar de camper, eten en dan verder op onderzoek uit. Er is hier meer te beleven.

We trekken er voor de tweede keer op uit vandaag. Eerst naar het Park Aqua Magica, een natuurpark voor recreatie en ontspanning. Het is aangelegd op het voormalige terrein van een steenfabriek. Er is een laan met sculpturen en een mooi uitzichtpunt, een kinderspeelplaats en een openluchttheater. Aan het eind bevindt zich een waterbron die zich via een geologische breuklijn naar boven wringt. Deze waterkrater kun je bekijken door 18 meter af te dalen via een stalen trap. Waarschuwing: je kunt nat worden want op onregelmatige tijden borrelt het water omhoog.
Helaas begint het seizoen hier morgen pas, dus is het nog gesloten. Net zoals het openluchtmuseum. Dan maar terug het centrum in. Langs de weg staan luxe villa's waar je "u" tegen zegt! Sommige hebben zelfs torens, maar ook de meest luisterrijke namen.

Wij zoeken naar Villa Baehr. Het sprookjesmuseum heeft zich hier gesetteld. Gelukkig zijn zij wel open. Voor het luttele bedrag van 2 euro p.p. mogen we naar binnen en beleven een sprookjesachtige drie kwartier. In dit museum komen ook mythen en legenden tot leven.
Dan wordt het tijd om terug te gaan. Gelukkig ligt de Schweinebrunnen (klinkt toch mooier dan varkensbron) op de route. Deze beeldt het verhaal van een oplettende boer uit. Hij zag op de rug van zijn beestjes een witte korst nadat ze in de modder hadden gelegen (1745). Onderzoek leverde op dat er hier een kostbaar goedje in de grond zat. Hulde aan de boer dus😁 en de zoutziederijen sponnen er garen bij.
Als laatste wandelen we nog het parkje Oeynhauser Schweiz door, waar damherten en mouflons achter gaas rondwandelen. Helaas net niet aan onze kant, dus de foto slaan we over.
Moe komen we bij de camper aan, vandaag ruim 13 km gelopen. Vanavond is het wel volle bak op de camperplaats, de camper naast ons verspert zelfs grotendeels de aanrijroute.😱
Met wat zon en maar een paar drup regen, zeg ik: "Een geslaagde dag".

Klik hier voor meer foto's en/of filmpjes van deze dag

Zaterdag 30 maart

Na een lekker rustige nacht gaan we vandaag aan een dag met toch ook wel weer een vol programma beginnen: achtereenvolgens een burcht, een wandeling en een bezoek aan een bezienswaardig stadje.

We beginnen bij de Schaumburg, een burcht in privébezit die opengesteld is. Er voor staat een gigantische boom de Burglinde, 600 jaar oud en in die tijd gebruikt als gerechtsplaats.
Het verhaal gaat dat de boom als twijg in de grond is gestopt door een jonge vrouw die als heks verbrand zou gaan worden. Haar onschuld zou volgens haar vaststaan als de twijg zou uitgroeien tot een boom. Het resultaat is de machtige boom waar we nu bij staan.

De burcht is klein maar fijn met veel mooie details en er is overal duidelijk beschreven wat we zien en wat de functie ervan was. Altijd fijn om meer te leren en begrijpen. Tegen de tijd dat we alles zo’n beetje gezien hebben roept de burchtheer om dat de locatie gesloten gaat worden vanwege een privéfeest. Net op tijd gekomen dus.

Vanaf de burcht start een wandeling langs 3 burchten. De eerste hebben we net gezien en we gaan op weg naar de Osterburg(ruïne). Onderweg hebben we mooi uitzicht op het Weserdal, we klimmen en dalen trouwens ook behoorlijk. Op een modderig stuk pad zien we plots een bord een eindje van de weg, het staat bijna op een top van een heuvel. Deze heuvel blijkt de plek van de voorburcht te zijn geweest. Ernaast is nog een iets hogere top, met een soort gracht eromheen: dit was de hoofdburcht. Er is blijkbaar niet veel bekend over de burcht van waaruit vanaf de 12e eeuw de Weser handelsweg beschermd werd.
Ergens in de honderden jaren erna is de burcht verwoest.

We lopen steil omhoog om daarna enkele kilometers over een kam te wandelen. Aan 1 kant gaat deze bijna recht naar beneden. De rotsblokken die hier naar beneden rolden worden “Springsteine” genoemd. Er liggen nog veel stenen die eruitzien of ze ook nog naar beneden gaan vallen.

Na de kam moeten we een keuze maken: door naar de Paschenburg of afbuigen, terug naar het begin? We hebben al ruim 6km gelopen en hebben geen zin om nog 2km extra te doen. Na nog 1km is de camper weer in zicht en gaan de wandelschoenen uit.
We hebben genoten van de tocht, eindelijk ook weer eens de nodige hoogtemeters gelopen: ruim 300. Wel jammer dat de beloofde zon weg is gebleven, ook de temperatuur is niet zo hoog gekomen als voorspeld: 16⁰ ipv 20⁰.

Even iets eten en dan op weg naar Hessisch Oldendorf. Hier vinden we een mooie (gratis) camperplaats, waar we ook nog kunnen lozen.

Het stadje ziet er gemoedelijk uit en als wij hier rondlopen is het stil op straat. De paasversieringen zijn overal aanwezig, zowel in de huizen als op straat. Er zijn nog veel rijk gedecoreerde vakwerkhuizen uit de 16e eeuw, maar er is ook een interactieve toeristeninfo-zuil, hypermodern. De kerk met zijn “Dicke Turm” waarin in vroeger tijden de hele bevolking kon schuilen tegen krijgsgeweld is één van de oudste gebouwen van de stad, helaas draait de koster net voor onze neus de deur op slot.
Het aan de rand gelegen slot Münschhausen (van die baron) is in 1583 opnieuw gebouwd in Weserrenaissance stijl. Inmiddels zitten er appartementen in. Desalniettemin een indrukwekkend gebouw.
Na deze stadswandeling is de pijp leeg en gaan we genieten van de avond. De grotten van de Schillat Höhle en het Volkswagenmuseum laten we aan ons voorbij gaan. Ook op deze camperplaats is er overigens geen sprake van paasdrukte.

Klik hier voor meer foto's en/of filmpjes van deze dag

Zondag 31 maart

Sinds vrijdagavond is er een probleem met de internetbundel, geen verbinding meer met het World Wide Web. Dat is best wennen en balen, want hoe gemakkelijk zoek je anders je info op. Als alles volgens plan gaat zou het morgen opgelost moeten zijn en kunnen we onze verhaaltjes en foto's publiceren. Het is niet anders.
Ook deze Paasmorgen laat het weer te wensen over. We zijn gewekt door tikkende regendruppels op het dak. Met een lekker Paasontbijtje starten we de dag. Water en wc lozen en dan naar Rinteln. Het heuvelachtige land zorgt vanochtend voor dampende hellingen. Zou het plaatsje Engern dat we passeren ook iets met sprookjes en legenden te maken hebben?

Nadat we naast de Hindenburgbrücke uit 1927 geparkeerd hebben zoeken we het oude stadsdeel van Rinteln op. We worden getrakteerd op prachtige vakwerkhuizen, zeker op het Marktplein. Ondanks het gebrek aan info, maar met de bekende bordjes aan diverse panden komen we een heel eind. Het Bürgerhaus uit de 17e eeuw was een voormalig wachthuis en ervoor staat het beeld van "der Nachtwächter". Ertegenover het indrukwekkende en voormalige Rathaus en Ratskeller. Al lopend komen we langs de St. Nikolaikirche (uit 1238) en het museum Eulenburg. Zelfs de baron van Munchhausen heeft hier zijn eigen hofje. Inmiddels heeft de zon zijn opwachting gemaakt en loopt de temperatuur op naar een heerlijke 14 graden. Langs de Weser en de oude haven keren we terug naar de camper. Wat een prachtig stadje!

Opnieuw onderweg zien we voormalige gebouwen van de mijnbouw en het Museum Bergbau (ijzererts) in Kleinenbremen. Eenmaal bij Schloss Bückeburg aangekomen blijkt dat, behalve veel geld, het héél veel tijd gaat kosten om de rondleiding door het kasteel, de Hofreitschule en het Mausoleum te maken. Wij kiezen voor een wandelrondje buitenom en gaan alleen het Mausoleum van binnen bekijken.
Het kasteel is de residentie van het geslacht Schaumburg-Lippe. Het wordt nog steeds door leden van dit hoogadellijk geslacht bewoond. Ooit gebouwd in 1302 door Graaf Adolf VI en bedoeld als militair steunpunt. In 1560 werd het tot woonpaleis verbouwd, ook in de Weserrenaissance stijl, en aangevuld met koetshuis en slotkapel. Het is een prachtig ensemble. Over de binnenkant kunnen we niets zeggen, maar een blik op de folders leert ons dat men geen gebrek had aan geld en dat ook stevig liet rollen.

Verderop het terrein is er in 1911 voor de vorsten van deze familie een groot en kostbaar koepelvormig mausoleum gebouwd. Drieënveertig meter hoog en zevenentwintig meter lang. Het zou het grootste private vorstengraf ter wereld worden. De koepel is van binnen met goudmozaïek bekleed en is maar liefst 500 m2 groot. Kostenplaatje: meer dan 1 miljoen Goldmark (zou nu ruim 13 miljoen Euro zijn). Detail: tijdens een bombardement van de Amerikanen in 1945 vlogen er 2 granaten door de koepel. De gaten die ze achterlieten kun je vandaag de dag nog zien. 160 Ton ijzer werd in het gebouw verwerkt. Via een massieve bronzen deur (van 6.000 kg) die prachtig bewerkt is met Bijbelse motieven, dieren en palmen, kom je in de koepelzaal. Recht tegenover is een nis met het altaar en ook weer gouden mozaïeken, een kostbare bijbel uit 1628 en een kruis uit de 13e eeuw. In de nissen zouden oorspronkelijk de sarcofagen opgesteld worden. Door de novemberrevolutie van 1918 werden deze verplaatst naar de crypte eronder. In totaal zijn er 18 familieleden bijgezet. Tegenwoordig worden ze op het kerkhof ernaast begraven. Ook vanaf de eerste verdieping is er een schitterend zicht op de koepel met oa engelen die 1,72 meter hoog zijn en Bijbelspreuken. Daarnaast Christus, de Evangelisten en dieren. De vloer is gelegd met Italiaans en Grieks marmer. Ook hier dus weer een groot vertoon van rijkdom!

Op de terugweg naar de camper passeren we de stadskerk. Weer een juweeltje en ooh, wat hadden we er graag even binnen willen gluren. Helaas, we moeten het met afbeeldingen uit een boekje doen. De zon heeft ons de hele middag gezelschap gehouden.

Nu het vanavond langer licht is vanwege de zomertijd, willen we nog 1 avondwandelingetje maken. Het wordt een zes kilometer rondje door het Harrlbos. Onderweg staan wat informatie borden die ons vertellen over de troepen van Napoleon, een zandsteengroeve en de Idatoren, uit 1847. Honderd drieëntwintig treden brengen je naar een mooi uitzicht over het Wesergebergte. Het laatste wat we op deze tocht zien is een gigantisch groot zwembad met duiktoren. Of hier officiële zwemwedstrijden plaatsvinden? Het lijkt er wel op.

Terug naar de camperplek in Bückeburg voor het Paasdiner met groene asperges. Deze dag hebben we heel goed besteed. Er staan ruim 17 km op de wandelteller!

Klik hier voor meer foto's en/of filmpjes van deze dag

Maandag 1 april

Na gisteravond toch weer een hoop erger wegens het internet dat niet werkt. Vanmorgen gechat met de provider en het probleem is gelukkig opgelost.
Tegen de middag rijden we naar Wiedensahl, het geboortedorp van tekenaar, schrijver, filosoof en verzamelaar van sprookjes Wilhelm Busch (1832-1908). Hij schreef o.a. "Max und Moritz", dat wordt gezien als één van de eerste stripverhalen. Inmiddels uitgebracht in 300 (!) talen en dialecten🧐. Tijdens mijn lessen Duits op school werden hun grappige avonturen gebruikt om de taal in praktijk te brengen, leuk dus om dit te zien.
Zijn geboortehuis en het parochiehuis waar hij bij zijn zus en zwager heeft gewoond zijn nu musea. Hier maken we kennis met het werk en het leven van de man die bij leven al bekend was wegens zijn tekeningen en verhalen op rijm. Op de zolder van het parochiehuis worden we onthaald door een oudere mevrouw die dolgraag vertelt over Busch en over Wiedensahl van die tijd. Zelfs nog liever dan ons te laten betalen voor (combi)tickets. We moeten zelfs nog moeite doen om ze te krijgen🤣. Het is dat we ze nodig hebben voor het andere museum maar anders...🫢

Door de regen die vandaag al bijna de hele dag gevallen is lopen we naar het geboortehuis van Wilhelm. Ook hier weer een hartelijke ontvangst door misschien wel de zus van die mevrouw van daarnet. Gelukkig is zij wat minder spraakzaam😉. Zo kunnen we op ons gemak langs boeken, tekeningen, schrijf- en tekengerei en door de kamers van de kunstenaar lopen. Op de bovenverdieping nog een tentoonstelling die geïnspireerd is door Busch. We zien hier o.a. Max und Moritz in een modern jasje.

Er ligt hier ook een stapel folders en 1 daarvan laat de bezienswaardigheden van het dorp zien. Het blijkt dat hier al sinds 1530 de familie Oetker woont: die van de pudding, het gebak en de pizza's😋. Tot 1710 was de familienaam "Otker" daarna werd de schrijfwijze Oetker. Inmiddels is het al de 15e generatie die dit huis bewoond. Heel bijzonder! Eerst even eten en dan lopen we er natuurlijk nog heen. Onderweg zien we lantaarnpalen met metalen knipwerk van figuren uit de verhalen van Wilhelm Busch. Het hele dorp "ademt Busch".

De regen blijft maar vallen en het is inmiddels 5 uur geweest, hoog tijd om weer naar huis te gaan. Onderweg klaart het toch nog op en zonder oponthoud komen we weer thuis. Het was weer eens een afwisselend (Paas)weekend.