Mariënbaum (Dld), Gulpen (LB) en Maasvlakte 2 (ZH)
Met Hemelvaartsdag ga je fietsen. Een traditie die in het Oosten van het land staat als een huis. Het heeft een naam gekregen: dauwtrappen. Voor de zon opkomt stap je op de fiets, eten en drinken neem je mee.
Die traditie houden we erin, maar passen de tijd aan. Een stukje van de Oranje fietsroute vanaf Louisendorf. Het weer is prachtig, korte broek aan en gaan!
Donderdag 9 mei
Nou, dat was me het fietstochtje wel, zere billen en zo'n 43 kilometers staan op de teller bij terugkomst. Maar wat een mooie tocht! Het eerste deel gaat over verkeersluwe wegen. Even raken we het spoor bijster, maar al snel zien we de vertrouwde bordjes weer. Door Kalkar, met een gezellig centrum, en verder naar Mariënbaum. Prachtige natuur en over een oud spoorwegtraject is het perfect fietsen. De kloosterkerk in het centrum is gelukkig open. Onderweg passeren we groepjes feestvierende jongeren, fietsen en drinken gaan hier prima samen. Leuke sfeer overal, we worden uitgenodigd om een spelletje (met flesjes bier, die ook genuttigd gaan worden) mee te spelen wat we beleefd afslaan. Met drank op de fiets gaat mij niet zo goed af 😁. Richting Obermörter missen we nog een keer een bordje en rijden we een stukje om. Verderop over de dijk met uitzicht over de Rijn is het weer schitterend fietsen. We passeren het all-in pretpark "Wunderland Kalkar". Na nog één korte stop, op een heerlijk rustig bospad, keren we terug naar ons net zo prachtige parkeerplekje in het groen.
Tijd om wat kilometers te maken. Tot in Sittard want daar woont onze zoon Sibren met zijn vriendin Ashley. Even kopje koffie halen met een eigengemaakt stukje rijstevlaai, erg lekker 😋, want bakken kan ze! We blijven toch weer wat langer plakken dan de bedoeling is. Maar ja, gezelligheid kent geen tijd. Met nog een heel mooi bloemstukje onder de arm (gekregen voor moederdag) rijden we naar ons overnachtingsadres toe: Kelmis in België. Morgen is het van hieruit nog maar klein stukje naar de volgende wandeletappe van de Dutch Mountain Trail.
Vrijdag 10 mei
Vrijdag wandeldag, zou ook op zaterdag, dinsdag of donderdag kunnen zijn, maar het vooruitzicht op een wandeldag is altijd fijn. Vandaag staat weer een stuk van de Dutch Mountain Trail op het programma, Gulpen-Vijlenerbos.
Voor het ontbijt, tegen 9 uur, rijden we de camper naar het eindpunt. Daarna fietsen we naar het beginpunt in Gulpen. Veel heuvel af, soms even een pittig klimmetje, prachtige uitzichten over het Limburgse heuvellandschap en een paar dorpjes, zo komen we een uur later en bijna 13km verder bij de startplek aan.
Na de koffie begint dan de wandeling terug.
De tocht gaat al snel het veld in en we worden meteen getrakteerd op een mooi uitzicht. Het gras is nog nat van de dauw maar de zon droogt het snel. Een brug leidt ons over de Geul en een andere over de Eyserbeek. Het pad wordt erg modderig en we moeten goed uitkijken waar we lopen om de voeten droog te houden, daar waar het pad de beek volgt. De modder wint het van onze schoenen als een plas toch wel heel groot is. Dan stijgt het pad door het Eyserbos en daarin bereiken we één van de Seven Summits op 197m hoogte.
Even verderop staat een bankje met uitzicht op de vele wielrenners die hier omhoog rijden of ploeteren (afhankelijk van de conditie en ervaring); een mooie plek voor een pauze.
Via het gehucht Piepert verlaten we het bos en lopen we door de bloeiende kalkgraslanden en onder een uitbundig schijnende zon (20 ⁰C).
We lopen een stukje langs het Miljoenenlijntje, de stoomtrein heeft zich al vaak laten horen, maar we zien hem niet. Een stuk verderop gaat de route tussen de akkers door over een smal pad met aan beide zijden direct ernaast een hoge meidoornhaag. De mensen die we tegenkomen hebben net zulke vieze schoenen als wij, maar dan nog nat. En ja hoor: weer plassen en geen ruimte om er langs te gaan. Springen is te ver dus zo dicht mogelijk naar de kant en op hoop van zegen één grote stap. Deze keer niet alleen natte schoenen, maar ook gekraste armen.
We naderen Wahlwiller met in de omgeving diverse wijngaarden, er is hier zelfs een echte wijnroute. Het is druk op het pad en we zien dat veel mensen hetzelfde boekje als wij meezeulen en weer die natte schoenen. Het pad loopt weer langs een beekje, of beter gezegd het pad lijkt wel het beekje te zijn. We pakken een alternatieve route en gaan op zoek naar de Cunibertuskerk. Hier hangt een kruisweg met 16 staties ipv de normale 14 stuks. De kunstenaar Aad de Haas heeft er in 1946 het verraad van Judas en de verrijzenis van Jezus aan toegevoegd.
We zijn wel toe aan een ijsje en die kunnen we hier zelf tappen: naast het fruit en de asperges uit de muur staat hier een automatische softijsmachine. Likkend aan de ijsjes lopen we de laatste kilometers in de schaduw van het bos, naar de camper. Er staan ruim 14 km op de teller. Het was best wel ver, maar wat een prachtige tocht.
De fietsen ophalen gaat vlot, boodschappen doen ook en dan gaan we op zoek naar een parkeerplek om de honger te stillen. Tenslotte rijden we naar de P&R Meerhoven bij Veldhoven om daar de nacht door te brengen.
Zaterdag 11 mei
Dag drie gaan we weer eens wat anders doen. Bijna moederdag, dus vandaag nemen we schoonmama op sleeptouw. Niet onaardig bedoeld hoor, want samen hebben we het best gezellig. We geven haar de keus uit een drietal bestemmingen. Ze kiest voor een uitje naar water en zee. Het weer is heerlijk (24 ⁰C), zon en temperatuur gaan de strijd aan wie er het beste uit de verf komt.
Onze eerste lunchstop is aan het Hollands Diep bij Willemsdorp. Boten en scheepjes varen voorbij, een leuk schouwspel! Daarna op weg naar de kust. Onder Rotterdam treffen we een lange file vanwege een ongeluk.
Na dit oponthoud rijden we door naar Brielle, een mooi vestingstadje, waar Alva ooit zijn bril verloor. We wandelen er even doorheen.
De Maasvlakte 2, veel van gehoord, nog nooit bekeken. Het is hier megagroot en veel bedrijvigheid. Rijen kranen werken om containerschepen te laden of te lossen. Vrachtwagens rijden af en aan, maar wat het meest verbaasd is het super mooie en grote strand dat hier opgespoten is. Meters en meters om te zonnen en te zwemmen.
Naast de windmolens eten we ons diner, met zicht op zee. Een fraaie, slanke toren trekt onze aandacht. De bovenkant is 45 graden gedraaid ten opzichte van de voet. Zijn functie is het observeren van de scheepvaart op zee en op de Maasvlakte 2. Langzamerhand wordt het tijd terug te rijden naar Noord Brabant. Het laatste kopje koffie van deze dag is langs de autoweg. Niet om het mooie uitzicht, maar gewoon omdat de koffiegaap er is.
Zondag 12 mei
In Goirle hebben we vannacht prima overnacht. Het einde van het weekendje weg komt nu snel in zicht. Vanmiddag hebben we al weer andere verplichtingen, dus naar huis rijden staat vanmorgen op het programma. Vanaf morgen gaan we ons voorbereiden op de volgende reis die over 5 dagen gaat beginnen. Vijf weken naar de zomerzon in Spanje/Portugal. We hebben er zin in.
Maak jouw eigen website met JouwWeb