Drie weken na onze Spanje vakantie halen we de camper weer uit de stalling. Twente wordt ons doel, lekker dichtbij dus niet veel reistijd.

Onze reis in één oogopslag

Vrijdag 22 oktober

Iets voor twaalf, na de koelkast gevuld te hebben, gaan we op weg. Vandaag willen we het zoutmuseum in Delden gaan bezoeken. Heerlijk om weer onderweg te zijn. We parkeren bij het station, de andere parkeerplaatsen zijn vol of te klein. Tussen de buien door lopen we tegen 14 uur snel naar het museum.

In 1886 werd in de tuinen van kasteel Twickel zout in de bodem aangetroffen. Men was eigenlijk op zoek naar drinkwater voor het nabij gelegen kasteel Twickel en de inwoners van Delden. De vondst van zoutwater in plaats van drinkwater was natuurlijk een teleurstelling.
Jaren later was er schaarste aan zout in Nederland. Gelukkig herinnerde men zich toen dat er in Twente ooit zout in de bodem was gevonden. 30 Jaar na de eerste vondst van zout in Delden, begon de Koninklijke Nederlandse Zoutindustrie hier industrieel zout te winnen. Vandaar dat het museum hier gevestigd is.

Het museum vertelt niet alleen over de zoutwinning in deze streek, maar ook in de landen om ons heen. Ook de andere continenten komen aan bod.
Op een interactieve manier krijgen we heel veel informatie: over zoutpilaren (bijbelverhaal over Lot die omkeek en in een zoutpilaar veranderde), de prijs van zout (het witte goud), zout delven, hoe zout ons in leven houdt, zout en de chemie en nog veel meer.
Dat alles aangevuld met een leuke collectie zout- en pepervaatjes. Een interessant museum waar we ons een aantal uren prima vermaken.

Als we weer buiten staan is het droog. We lopen naar de N.H. H. Blasiuskerk net om de hoek. Door glazen deuren kunnen we een blik naar binnen werpen: een eenvoudige en witte kerk. Er staat een mand waar mensen artikelen voor de voedselbank kunnen achterlaten. Hij is halfvol. We lopen nog even verder.

Aan de overkant van de N346, net buiten de bebouwde kom, staat een watertoren. Gebouwd in 1894 en bedoeld als waterreservoir voor blussen van branden op landgoed Twickel. Daarnaast werd hij aangesloten op het waterleidingnet van Almelo, zodat de inwoners schoon en veilig water tot hun beschikking hadden. Uit dankbaarheid plaatsten burgers een gietijzeren waterpomp op de Markt. Inmiddels begint het weer te regenen, we lopen terug en zien een hoge schoorsteen. In 1884 gebouwd en 28 meter hoog. Die maakte deel uit van een voormalige textielfabriek en is uniek in Nederland. Vanwege materiaal gebruik, versieringen en vierkante voet en dit alles al van vóór 1900. In 1970 werd het complex een winkelcentrum. 

We rijden door naar de camperplaats "Parking Bookoltlaan" in Losser. Gelukkig is er plek genoeg en op het eind van de avond staan we er met drie. Losser is bekend om zijn Johma salades en we rijden er even langs om het te zien. 

Klik hier voor meer foto's en filmpje van deze dag

Zaterdag 23 oktober

Vanuit Losser is het maar een paar kilometer naar Duitsland. De grens overgestoken en in Gronau een paar flessen Glühwein gehaald. In Duitsland hebben ze meerdere soorten en vaak met verschillende vruchten, errug lekker 😋. Dat was ook een mooie gelegenheid om ook maar meteen diesel te tanken. Helaas waren meer mensen voor brandstof hier naar toe gekomen, dus we moesten achter in de rij aansluiten.
Na zo'n 20 minuten konden we dan toch op weg naar De Lutte om aan onze Kapelletjestocht van 14km te beginnen.

Het was prachtig weer: strakblauwe lucht, weinig wind en 10-12 graden. We begonnen bij het beeld van de legendarische Kardoes- of Helhond die sinds mensenheugenis dood of ongeluk aankondigt. Iets verderop zagen we een vrolijk beschilderd olifantje in een tuin staan. Dit zou niet de enige zijn. Vandaar waren we al snel het dorp uit en kwamen bij het eerste Mariakapelletje dat aan de achterzijde van een winkel hing. De meeste kapelletjes op deze tocht zijn overigens door 1 persoon of gezin gemaakt om bv steun voor lijden te ontvangen of uit dankbaarheid wegens verlossing ervan. We liepen over veldwegen en soms een stukje asfaltweg en genoten van de beginnende herfstkleuren. Eén van de boerderijtjes waar we langs kwamen leek wel een curiosawinkeltje. En zo kwamen we bij de Paasberg aan, waar we genoten van een mooi uitzicht. Op de hele tocht kwamen we natuurlijk erg veel paddenstoelen tegen, prachtig om te fotograferen!

Even verderop kwamen we op het landgoed Egheria. Dat landgoed is gesticht door de textielfabrikant Hendrik Ten Cate en vernoemd naar zijn kinderen EGbert, HEndrik, RIchard en Arnold. Later zouden we ook nog een glimp van Huize Egheria zien, maar dat lag verscholen achter een heg. Wel liepen we over de Tankenberg, waarop een koepeltje stond. Erg mooi natuurlijk, maar het meest bijzondere is dat het op een plek staat waar wel 35 aardstralen of "leylijnen" samenkomen. Een groep wichelroedelopers stond hier dan ook aan elkaar te beschrijven wat ze ervaarden op deze plek. Volgens oude legenden zou op deze plek al in 14 na Chr. een Germaanse tempel hebben gestaan ter ere van Tanfana: godin van de vruchtbaarheid, maar de locatie is niet zeker. Verder maar weer, langs hotel Wilmersberg met de mooie tuin, een paar leuke beelden en heel veel kastanjes, die we natuurlijk moesten rapen. We passeerden nog meer kapelletjes. Bij de St. Plechelmuskerk, die we nog even bezochten, eindigde de tocht.  Het had mooie glas-in-lood-ramen en een Maria-afbeelding.
Terug naar de camperplaats in Losser gereden om te gaan genieten van de eerste Glühwein van het seizoen. Proost 🍷🍷

Zondag 24 oktober

Na een koude nacht, 1 ⁰C , gaan we vandaag nog een wandeling maken. We slapen op een sportpark, dus vanochtend al vroeg gewekt door sportieve mensen. Het zonnetje schijnt en de lucht is weer strakblauw.
Eerst lekker ontbeten en soep, koffie en brood klaargezet.
Naar Markelo is het plan, zo'n 49 km verderop en de wandeling die we gepland hebben is van Truus Wijnen, de Twentse Wallen, 13 km. De 1e wandeling van haar die we lopen, dus afwachten hoe de routebeschrijving is.

Het eerste punt op de route is het Provinciaals Verzetsmonument. Dit staat op de Markelose Berg (40m): drie natuurstenen zuilen met 3 figuren. Links verbeeldt het ongewapend verzet, midden de vrouw in het verzet en rechts het gewapend verzet. 470 namen van verzetsstrijders en een gedicht. Geplaatst in 1953 en ieder jaar is hier een herdenking. Indrukwekkend en even verder genieten we van mooie vergezichten.

Vanwege de strategische ligging was Markelo een plaats waar veel gebeurde in WOII. We passeren "de Dikke Steen" op de Kattenberg, een herdenkingsplek voor een neergestorte vlieger en een bomkrater met een scherf van de bom. We wandelen door loopgraven: vanaf hier konden de Duitsers 7 bruggen over de Schipbeek in de gaten houden. Ook zien we een tweetal holen in de grond waar onderduikers geleefd hebben; zelfs een baby is hier geboren. Daarna wandelen we een eind langs de Schipbeek. Veel watervogels zien we niet. Wel vistrappen en een boeiend gevecht tussen een valk en drie kraaien. De valk moet vluchten....
Door Stokkum (met vele monumentale boerderijen) en tegen het eind van de wandeling zien we nog een Mariakapel. We eindigen in Markelo bij de Molen De Hoop. Een stellingmolen uit de 19e eeuw en graanmolen.
Kortom van alles wat, duidelijk beschreven én prachtig najaarsweer. Wat wil een mens nog meer. Wat later een stukje teruggereden, gegeten en daarna naar huis om onze nieuwe huisgenoot te bekijken: de kitten van Jelmer🤩