Een autoroute van 80 km door het land van Playsantiën.

Onze reis in één oogopslag, rechts alleen het deel Antwerpse Kempen uitvergroot.

Donderdag 20 januari

Onze eerste trip in het nieuwe jaar. Voelt bijna aan als de aftrap van een voetbalwedstrijd. Wat gaat 2022 ons brengen. Kunnen we weer redelijk normaal reizen door Europa en wat gaan we beleven?
Nou, de 1e belevenis hebben we al weer gehad. Vanmiddag tijdens het inpakken van de camper lagen er allerlei plukjes stof op de grond en bij nader onderzoek zwarte kruimeltjes op het aanrecht. Hellup, het zal toch niet........!! Dus wel... Bezoek van muizen gehad in de camper! Bah, wat vies..... Onderlaken en sloop en dekbedovertrek zitten gaten in, anti-slipmatjes in lades kapot en plasjes in onderlaken. Snel alles eraf gehaald en verschoond. Gelukkig is de bekleding van bank en stoelen nog ongeschonden. Na dit weekend gaan we wel op onderzoek uit waar die knabbelaars erin konden komen. Al met al twee uurtjes later weg dan gepland, kon slechter. We rijden naar Oss, daar overnachten we bij de camperboer Niesmann+Bischoff op het industrieterrein, een rustige plek. Morgen dan op weg naar het land van Playsantiën, ten Noordoosten van Antwerpen. 

Vrijdag 21 januari

Om half tien rijden we weer, via Eindhoven is de bedoeling. Het is twee graden, maar het zonnetje schijnt, heerlijk! We zien schaapjes in een berijpt weiland staan. Blijkbaar heeft het toch gevroren vannacht.
Lille, hier maken we een korte stop. De neogotische Sint-Pieterskerk met de 52 meter hoge bakstenen toren en het voormalige gemeentehuis uit 1902 zijn een bezoekje waard. Ervoor staat een linde uit 1830, geplant bij de onafhankelijkheid van België. Ook de straatnaambordjes trekken de aandacht: wat een mooie manier om de wegen te duiden.
En dan moeten we ons reisschema helaas aanpassen. Richard heeft weer een migraine-aanval. Dus rijden we naar de eerstvolgende camperplaats, dat is de Parking Grobbendonk, en wachten de aanval hier verder af.

Zaterdag 22 januari

Op deze zaterdag lijkt de migraine-aanval wat te zijn afgezwakt. In de loop van de morgen lopen we Grobbendonk in. Op het Dorpsplein zien we een oude dorpspomp uit 1877 omgebouwd tot gedenkteken voor de gesneuvelden uit twee wereldoorlogen. Het is een mooi plein omzoomd door bomen. Even verder doemt de watertoren op en net ervoor staat een schandpaal. Uit documenten blijkt dat deze er al in 1414 stond. Bordjes vertellen over de strafmaat die uitgedeeld werd. Iemand aan de baard trekken kostte al 6 gulden, aan de haren trekken 3 gulden. Wel apart dat het allemaal in guldens staat aangegeven. België maakte op dat moment nog deel uit van de Nederlanden. Ertegenover staat de hoeve "de Leeuw", vanaf 1305(!) een halte en wisselplaats voor paarden van de postkoets en logement voor reizigers. Vanaf de Middeleeuwen was hier boven een gerechtskamer waar mensen werden berecht. Makkelijk, want ze konden zo aan de schandpaal ertegenover.

Een kleine kilometer verder staat de watermolen. Verscheidene keren door brand verwoest en sinds 1921 vernieuwd. Op deze plek, waar de riviertjes de Aa en de Kleine Nete bij elkaar komen is ook een vistrap. Op de kleine Nete kun je kanoën en er langs wandelen en fietsen. Aan de overkant staat een voorhoeve (Neerhof) behorende tot het kasteel Grobbendonk. Het oorspronkelijke kasteel is al sinds lang verdwenen. Wel is er een mooie poort en hoektorens. Het geheel wordt opgeknapt, op dit moment is er al een café in gevestigd. Daarna wandelen we terug voor wat maagvulling en broodnodige rust.
Wat later op de middag maken we nog een korte wandeling langs de Nete, zo'n 3,5 km. Het valt ons op dat de kleur van het water bruinrood is. Opzoeken op internet leert ons dat een groenachtig, ijzerhoudend mineraal (glauconiet) hier verantwoordelijk voor is. Morgen weer verder...

Zondag 23 januari

Vanmorgen laat wakker, na een hele slechte nacht. Maag van streek en dan weet je het wel......
Wat later rijden we toch naar Vorselaar en rond de middag trekken we de wandelschoenen aan en lopen naar Kasteel Borrekens. Eerst passeren we de Kapel van O.L Vrouw. We kijken naar binnen en zien dat de binnenkant is uitgewerkt als de Lourdesgrot. Er zit nog een verhaal aan deze kapel. Volgens de geruchten zou er een onderaardse gang zijn die het kapelletje verbindt met het kasteel, een eindje verderop.
Verrast zijn we door de mooie omgeving en de waterburcht is een prachtig sprookjesachtig kasteel. Dit kasteel kreeg zijn huidige vorm in de laatste helft van de 19e eeuw. Er is er een georganiseerde wandeltocht want honderden wandelaars komen ons tegemoet, wat een drukte. Via andere paadjes wandelen we weer richting camper. Bij het sportpark kun je kiezen uit een veelvoud aan wandelingen en fietstochten. Dus komen we zeker nog keertje terug. Als het iets warmer is.

Onze laatste stop voor vandaag is in Poederlee. Een kerk, oud gemeentehuis en waterput uit de 16e eeuw. we wandelen langs een Schlagers-café, waar een live optreden is en heel gezellige klanken naar buiten drijven. Het is er behoorlijk vol, dus we gaan maar niet naar binnen. We vinden alle drie de punten, bekijken ze snel en daarna op weg naar huis.

Dit is niet ons meest productieve weekend. Geen van beide topfit. Dus ook maar een klein gedeelte van de 80 kilometer lange autotocht kunnen rijden. Maar 1 oplossing: we plannen gewoon weer een weekend België in over een aantal weken.