Zondag 3 juli

Je kunt je het bijna niet voorstellen, maar het was koud vannacht. Dertien graden maar, goede reden om het dekbed weer tevoorschijn te halen. Zo snel went je lichaam aan de hogere temperatuur, best wel raar. Vandaag is het alweer de laatste dag in Mikulov.
Gisteren zagen we op de Heilige Heuvel een kapel liggen. Het is één van de unieke plaatsen in Zuid Moravia. Een plek die wordt vereerd. We lopen de heuvel op en zien een steengroeve waar een meer is ontstaan. Veel mensen zijn al aan het zwemmen, het is weer erg warm.
Op de top van de Heilige Heuvel leidt een kruisweg naar de bedevaartskapel van St. Sebastiaan, een klokkentoren en de kapel van het Heilig Graf. Het prachtige uitzicht over kasteel, stad en vele wijngaarden krijgen je er gratis bij. Aan de andere kant van de heuvel weer naar beneden via een behoorlijk stenig pad met af en toe gladde stenen, voorzichtig dus.

Omkleden en dan weer naar Lenka terug, waar de lunch al voor ons klaar staat. De middag wordt gebruikt om over van alles en nog wat bij te kletsen. Radims moeder brengt nog een heerlijke zelfgebakken abrikozentaart. En die is me toch lekker 😋. In grote glazen vazen staat het fruit in de tuin om verder bewerkt te worden. Navragen leert ons dat het om kriek en okkernoot gaat. Ook een eigen wijnkelder hoort bij het huis, die ze als een "hele grote koelkast" gebruiken. Super handig.

Eind van de middag nog 1 wandelingetje met Lenka en Bára naar het meer toe, een abrikozen-ijsje eten die ze hier "pickled" noemen. Daarna wordt het tijd om afscheid te nemen, wel met de belofte dat ze volgend jaar naar Nederland komen. We gaan het zien. Ondertussen wordt er nog van alles in onze tassen gestopt. Flessen wijn, zelfgemaakte krieklikeur. Héél sterk, maar wel lekker. Een fles ginger (nog niet geproefd) en veel potjes met jam, lavendelhoning en potjes waarvan we de inhoud zullen ontdekken als we ze openen 😁. En alles home-made. Op de valreep komt Radims moeder met nog een stuk abrikozencake aan (Lenka had ook nog een stuk in de tas gestopt) en Radim gaf ons nog een doos met geplukte abrikozen uit hun tuin. Geen idee hoe we alles mee moeten krijgen, maar we gaan ons best doen. Oh ja, van Bára wat beschilderde stenen meegekregen die verspreid moeten worden in Nederland. Bepakt en bezakt brengt Radim ons met de auto naar de camperplaats en dan nemen we echt afscheid. Wat een lieve en leuke mensen zijn dit toch. Ook vriendschap op afstand kan werken, zij bewijzen dit al 20 jaar. We zijn zo moe dat we vrij vroeg het bed induiken. Morgen een reisdag. Een aparte ervaring is dat we de enige Nederlanders zijn op de camping, dat komt niet zo vaak voor. Hier staan Litouwers, Slowaken en Tsjechen en af en toe een verdwaalde Duitser😉. 

Maandag 4 juli

De laatste dag Tsjechië vandaag. Maar van Mikulov naar de Duitse grens is het zo'n 450km. Dat wordt dus weer eens een reisdag.
Eerst nog maar genieten van een buiten-ontbijt, we nemen er de eerste abrikozen bij. Bij de koffie een stukje abrikozentaart en dan vertrekken we.
Al snel passeren we Brno met zijn vele gekleurde flats. We schieten lekker op en het is aangenaam reisweer: volgens de borden langs de weg meestal 24-25 ⁰C met wegdek-temperatuur van 33⁰C.
Om half 6 steken we de grens met Duitsland over bij Schwarzenbach. Duitsland halen was ook het doel voor vandaag. Een paar km verderop vinden we een winkel en een camperplaats in Tirschenreuth. Niet de officiële, want die was wegens opknapbeurt gesloten, maar samen met een paar andere camperaars op een parkeerplaats aan het water van de Oberer Stadtteich.
De spaghetti is gelukkig snel klaar, want we zijn intussen hongerig.
Bij de koffie het laatste stukje abrikozentaart voor vandaag en daarna een kort rondje langs het water.

Dinsdag 5 juli

Dinsdag alweer en de laatste week. Het wordt hoog tijd voor een wandeling. Alle calorieën van de abrikozentaart mogen/moeten er weer af (en hij is nog steeds niet op🤣). Een zoektocht via de Frankische-Schweiz-website brengt ons net ten zuiden van Bayreuth in het plaatsje Mistelgau. Hier loopt de wandeling "Rundweg Sankt Rupert", 14 km lang en 272 hoogtemeters. Het 1e deel is mooi, door het bos naar het plaatsje Streit met een aantal mooie vergezichten. Het pad is niet altijd even goed onderhouden, lange stengels en stoppels op de akkers schuren langs onze benen. Maar ja, je moet er iets voor over hebben. Het tweede deel naar Obernsees is veel asfalt. Vandaar naar de mooie kapel van Rupert, helaas gesloten. Voor de kapel staat een "bronhuisje". Water siepelt door een buisje naar de oppervlakte. Dit is al lang geen drinkwaterkwaliteit meer, staat er op een waarschuwingsbord. Gelukkig zijn onze waterflesjes nog niet leeg.
Het laatste deel lopen we veel in de schaduw van bomen. Dat is maar goed ook, want het is vandaag 27⁰ C.

Iets na vier uur zijn we terug en rijden meteen door naar Heiligenstadt in Oberfranken, een hele mondvol. Hier op Parkplatz Breckner staan we heerlijk in de schaduw en beginnen we eerst maar eens met een snickerijsje. Er staat een "lelijk eendje" op de camperplaats waarvan we denken dat het tot campertje omgebouwd is. Nadere inspectie leert ons het een bestelbusje geworden is, jammer. Dat was leuk geweest. We hebben al veel vreemde exemplaren de afgelopen jaren langs zien komen. Tijdens de dagelijkse douchebeurt wordt er weer een teek ontdekt, niet de eerste deze vakantie. Maar nu wel op een heel vreemde (niet nader te benoemen) plek. Gelukkig goed kunnen verwijderen.
We zijn vandaag ongeveer honderd kilometer dichter bij huis gekomen.

Woensdag 6 juli

Voor de broodnodige afwisseling wordt het vandaag weer eens een fietstocht. Via de Komoot-app vinden we een route in de buurt: Schlosspark Seehof Memmelsdorf - Am Main-Donau-Kanal. Aangegeven aantal km's 37, hoogtemeters 230. Er zijn een aantal leuke bezienswaardigheden.

In Memmelsdorf op de CP voor het Schloss Seehof beginnen we. Het slot is wegens verbouwing maar beperkt fotogeniek, andere keer beter. De tijd voor ontdekken van alle wetenswaardigheden nemen we deze keer ook niet. 

We rijden door Memmelsdorf en zien de Maria Hemelvaartskerk. Die barokke kerk moeten we even bekijken om dan via Schammelsdorf naar Litzendorf te fietsen. De wegen zijn goed: de route gaat vooral over fietspaden, die meestal goed onderhouden zijn. Het gaat omhoog en omlaag, maar is op onze e-bikes goed te doen. Vandaag is het ook niet zo warm: de zon schijnt regelmatig even achter de wolken en het is zo'n 24 ⁰C. Er staat een stevige bries die het soms fris maakt (of koud, net wie van ons je het vraagt)😉.

In Litzendorf lunchen we bij de St Wenzeslauskerk en het raadhuis (natuurlijk maken we ook hier foto's). Voor we kunnen beginnen met eten staat er een vrouw voor ons. Ze zegt dat ze hulp nodig heeft bij haar huis met iets wat we niet helemaal kunnen verstaan en of één van ons kan helpen. Meelopend blijkt ze een fiets achterin de auto te hebben liggen die ze niet in haar eentje eruit kan tillen. Met vereende krachten staat de fiets snel naast de auto en is de vrouw geholpen. Goede daad voor vandaag gedaan en de lunch smaakt er misschien nog wel beter door. Ter plaatse vinden we ook een VVV met een enthousiaste hulp. De tas is gevuld met de nodige folders als we de tocht vervolgen.

Dan moeten we toch eens wat door gaan rijden, want de tijd gaat sneller dan het aantal kilometers. De best bewaarde grafheuvelvelden in Opper-Franken komen ook op de foto, net als de Magdalenakapelle.

In Geisfeld maar 1 foto van de vakwerkhuizen gemaakt (wat een leuk dorp!) en van Leesten hebben we maar een heel klein stukje gezien, niet eens een plaatsnaambordje tegengekomen. We hadden er naar uitgekeken om het plaatsje dat dezelfde naam heeft als een grote wijk in Zutphen te kunnen zien. 

Intussen een onderonsje met een maaidorser gehad: die stootte toch heel wat meer stof en strootjes uit dan gedacht, ook tegen de wind in. Volgende keer toch niet meer er achter blijven staan.😂🤣

De nodige kilometers en wat dorpjes verder en dan volgen we het Main-Donau-Kanaal. Weer een goed fietspad, een bankje om het laatste eten te nuttigen en het kanaal brengt ons tot in Bamberg. Hier willen we morgen, als de weergoden goede zin houden, een stadswandeling gaan doen. Vandaag alvast nog meer folders scoren bij de VVV; kunnen we de komende jaren (!) mee vooruit.😁

Eenmaal uit Bamberg zijn we zo terug in Memmelsdorf. 

Tegen 17.45 uur zijn we weer terug bij af en we besluiten voor vannacht op deze camperplaats "Seehofblick" te blijven.

Donderdag 7 juli

Oef, dat valt niet mee vanmorgen. Het miezert al en volgens de regionale weerdienst wordt het alleen maar meer, zelfs met onweer vanmiddag. Nu hebben we daar meer dan genoeg van gehad dus wachten er maar niet meer op. Bamberg daarentegen wacht wel en de glimp die we gisteren opgevangen hebben smaakt naar meer. Mooie streek die veel te bieden heeft, maar dat moet wachten voor een volgende keer, helaas. We besluiten om maar wat verder richting huis te rijden, die kant moeten we uiteindelijk toch op. Eerst lozen en dan boodschappen halen en de autobaan op tot aan Fulda. Daarna wordt het landschap weer aantrekkelijker en zoeken we de groen gearceerde wegen op. Inmiddels heeft de regen plaats gemaakt voor buien. Maar met 16 ⁰C is het een ronduit kille dag.

Bij Ulrichstein maken we een avondwandelingetje naar de ruïne met de gelijknamige naam. Speciaal voor het uitzicht en dat is prachtig. Hooggelegen krijg je een 360 graden panorama en met de zon vanachter de wolken krijgt alles een mooie glans. Van de burcht is niet meer zoveel over, maar eromheen is een natuurbeschermingsproject aangelegd. Bloemen en planten, medicinale kruiden, alles groeit en bloeit hier zoals vroeger. Bordjes geven uitleg over grondgebruik, veehouderij en fruitbomen. Interessant en mooi opgezet!

De laatste 38 km worden in sneltreinvaart afgelegd, rustige wegen en uitgestorven dorpjes. Om kwart over negen arriveren we in Allendorf, Am Festplatz. We staan er alleen en het is tijd voor de koffie

Vrijdag 8 juli

Vandaag weer eens een wandeltocht: de Zweiburgentocht bij Großaltenstädten. Die hadden we op de heenweg al willen doen, maar door tijdsgebrek toen een andere tocht gedaan.
Helaas, ook dit keer gaat de wandeling niet door: Evelien wordt wakker met een opstandige buik (ja, het zijn niet alleen boeren die in opstand kunnen komen). Eten lukt niet en ze is hardstikke moe. We beginnen dus maar rustig aan. We werden trouwens gewekt door een hoop mensen die hier bij het sportveld bij elkaar kwamen en het blijkt dat al om 8 uur zo'n 100-200 kinderen samenkomen op de parkeerplaats en beginnen aan een warming-up. Ze staan allemaal in een groot vierkant en doen ook allemaal mee. Later lopen ze in meerdere groepen 2 aan 2 naar het sportveld. Wat ontzettend rustig/gedisciplineerd gaat dat allemaal zeg!
Tegen de middag rijden we dan toch naar Großaltenstädten en Evelien doet een rondje over het parkeerterrein, daarna is ze weer aan rust toe. Richard loopt naar de eerste van de zwei burchten en via een tussendoorweg terug. Een mooie wandeling door bos en veld, met de nodige hoogtemeters. De burcht is nu een Evangelisch Jeugd Vakantiecntrum en niet te bezoeken, de kapel ook niet.
Er is nog wel een modelspoorbaan te zien die een dorpeling in zijn tuin heeft aangelegd. De treinen zijn in staking vandaag (om maar in het actuele thema te blijven). Op de terugweg zelfs een stukje langs een touw naar beneden gelopen, nog meer afwisseling.
Na de wandeling en een bakkie thee rijden we richting Keulen.

Onderweg nog even "entsorgen" en eten. Tegen 9 uur komen we op de Parkplatz van de Hit- supermarkt in Engelskirchen om te ontdekken dat de camperplaats aan de andere kant van de weg ligt. Daar eindigt de reis voor vandaag dan wel.

Zaterdag 9 juli

De laatste vakantiedag. Meestal niet de meest interessante. De maag werkt nog niet mee. In de loop van de morgen rijden we via Keulen naar de Nederlandse Grens. De Kölner Seilbahn gaat over de Rijn kruist hier de weg, grappig. Het is verder rustig en met een laatste tankstop vlak voor de grens, rijden we voor het eerst sinds drie weken weer op Nederlandse bodem. We gaan nog bij Sibren en Ashley op bezoek. Zij is jarig geweest, maar het wordt geen taart voor mij, alleen maar thee, ook lekker. Richard kan mee eten en dan tegen 19 uur vertrekken we. Het zijn een paar gezellige uurtjes. We lozen nog bij de camperplaats Hateboer in Sittard (scheelt thuis alweer sjouwen met emmertjes) en dan op weg, de laatste etappe. Het einde van een zeer geslaagde en afwisselende vakantie.