Links onze reis in één oogopslag, daarnaast wat meer gedetailleerde kaarten

Vrijdag 11 juni

Om 13 uur stapten we in de camper. Tot aan Belfeld hielden we het gaspedaal ingetrapt en toen vonden we het tijd voor een wandeling. Het werd een klein rondje van 4,2 km en liep gedeeltelijk parallel met een tocht van Water.Wandel.Wereld. We wandelden eerst door de bossen van Maasduinen. Door de velden naar Maria Hoef en later passeerden we een ezelboerderij, de enige ezelmelkerij in Nederland.
Tegen 17.30 uur terug en inmiddels bericht gehad, de test was NEGATIEF. We konden dus doorrrr...😁

Het besluit was snel genomen: België door en naar Luxemburg. Ook hier gold een avondklok, dus voor 24 uur van de straat. Via héél veel binnendoor weggetjes, waarbij de inhoud van onze kastjes af en toe alle kanten op vloog, arriveerden we om 22.40 uur op de plek van bestemming: Wiltz. Er stond nog een camper, gezellig.
Na nog wat route-uitzoekwerk voor morgen gingen de luikjes dicht.

Zaterdag 12 juni

Nu we dan toch in Wiltz waren moesten we ook nog eens terug naar de plek waar Richard (en zijn broers en zus) met de scouting gekampeerd hadden in 1976.
Nog geen 2km rijden en een klein stukje lopen en toen waren we er. Het terrein was mooi groen en opgedeeld in ruime velden. In Richards herinnering was het dor en 1 groot terrein. We konden ook de breuk in de bergwand (uit zijn herinnering) niet vinden. Toch was het wel bijzonder om het weer eens te zien.

Van daaruit reden we richting Frankrijk om net voorbij Metz nog even te lopen.
Zo snel ging dat echter niet, want van Wiltz naar Metz bleek volgens de navigatie het best via de binnenwegen te gaan. Dat betekende dus uren lang rijden en nog steeds in Luxemburg zijn. Maar uiteindelijk dan toch via het tankstation Frankrijk bereikt.

Helemaal verreisd besloten we om toch te gaan lopen, dan maar wat minder ver. We liepen een mooie, stille wandeling van ruim 5km door de velden en heuvels van Delme. Over het grootste stuk was de weg verhard, maar op 1 plek was er helemaal geen weg meer. Het laatste, rechte stuk naar beneden liepen we over een onverhard landweggetje.

We eindigden de reis voor vandaag op een camperplek aan het kanaal in Xouaxange. Een prachtplek, waar we met meerdere campers en boten verbleven. Lekker buiten gegeten (Ananasi) en foto's van een mooie zonsondergang gemaakt. Een klein flesje champagne hadden we bewaard voor een speciale gelegenheid en dat was vanavond. De eerste keer in corona-tijd dat we weer naar het buitenland mochten!

Jammer van het reizen (uiteindelijk niet meer dan 224km gereden), maar toch wel weer mooie dingen gedaan vandaag. Daar gaat het immers om en ook het weer was goed. Morgen niet reizen, maar fietsen?

Zondag 13 juni

Zondagmorgen met een fijn gevoel wakker geworden. Vandaag geen reisdag maar een fietsdag. 🚴
Zo'n 25 graden en een matig windje waren mooie vooruitzichten. De fietsen uit de garage gehaald, dat op zich klonk al leuk. Brood en koffie mee en we gingen fietsen langs het Marne-Rijn kanaal. Een in 1837 gegraven kanaal tussen Straatsburg en Nancy, zo'n 313 km lang. Nu was dat een beetje te veel van het goede, maar een stukje hiervan rijden sprak ons wel aan. Ongeveer 154 sluizen zitten erin en 1 van de hoogste (bijna 16 meter) lag niet ver bij ons vandaan. Een prachtig pad, alleen voor fietsers en een wonderschone natuur en beestjes🦢🦅🐟🐝🦋🦦🦡 Pays des Etangs (land van de meren) heette het hier. En meren waren er ook genoeg, ze waren er om de sluizen goed te laten werken. Na wat geharrewar over een hoed die steeds in het water dreigde te belanden (dit onheil werd bezworen met het elastiek van de rugzak) konden we verder fietsen.
Bij de grootste sluis aangekomen zagen we drie boten klaarliggen. Dat wilden we even zien natuurlijk. Het leken wel minibootjes te worden die in de diepte verdwenen. Toch heel iets anders dan "onze" (ook imposante) sluis bij Eefde. De kilometers verdwenen fluitend onder onze wielen en in het dorpje Moussey keerden we. Het werd wel dezelfde weg terug, maar dat was geen straf. De passerende boten waren andere dan op de heenweg en de mensen erop groetten enthousiast. Ook zagen we nog een beverrat in de berm rondhangen.

Half vijf waren we weer terug en stond er zo'n 44 km op de teller. Daarna zaten we lekker buiten in de schaduw met een boek. Vandaag werd de cadac tevoorschijn gehaald en kookten we samen buiten met het uitzicht op overnachtende bootjes.
Wat een geslaagde dag! En morgen.....weer de wandelschoenen aan.🥾🥾

Maandag 14 juni

Vandaag weer de wekker gezet, want  het zou warm en zonnig worden. Om 8 uur stonden we op. Om goed half 10 hadden we alles gedaan en vertrokken we naar onze eerste Vogezen-wandeling bij en naar de Donon. Onderweg nog even onzekerheid over de navigatie (auto gaf iets van 12km minder ver aan dan telefoon), maar het kwam natuurlijk goed.
Het was prachtig weer en we startten vol goede moed. Na een foutje in het begin (1 bordje wees de verkeerde richting, een bordje verderop de goede) liepen we gemoedelijk door een vrij koel bos naar de afsplitsing met de route naar de Petit Donon.
Na een korte pauze liepen we daar naar toe.  Het kalme wandelen werd al snel pittig klimmen. Heerlijk om weer te doen!  De uitzichten werden ook steeds mooier.
Onderweg bleek deze top ook een belangrijk punt in WO I te zijn geweest. Veel Fransen en Duitsers hebben er de dood gevonden en liggen er nu begraven. Gegraveerde stenen herinneren eraan.

Weer terug op de splitsing gingen we op weg naar de Donon. Waar we bij de kleine berg 139 meter omhoog moesten, was Le Donon nog eens 189 m klimmen naar ruim 1000m boven NAP.
Bovenop stond een "Grieks-Romeinse" tempel uit 1869. De berg was al ver in de oudheid een heilige plaats. Een archeologisch leerpad leerde ons meer over de mensen die hier gewoond hadden.
Eenmaal terug bij de camper bleek die nog warmer dan wij, dus maar gauw naar een plek in de schaduw gereden om daar even bij te komen.

Toen moesten we nog boodschappen halen en dat deden we vandaag 2x ??!  De winkel in Broque kreeg namelijk eerst een soort van discolights en later helemaal geen lights meer. De kassa werkte gelukkig nog wel, totdat wij bijna al onze boodschappen hadden laten scannen. Toen hield ook die er mee op, grote stroomstoring! We mochten niets meenemen en moesten op zoek naar een andere supermarkt. Doorrijden naar St-Dié dus maar. In een kwartier hadden we deze keer de boodschappen binnen en konden we naar de camperplek, ook in St-Dié, rijden. Inmiddels was het al bijna 20 uur. Eerst ons eerste ijsje gegeten en toen de cadac weer van stal gehaald om heerlijke kipspiezen te maken.
De afwas was nog even een moetje, maar de douche erna heerlijk. En daarmee kwam er een einde aan een lange dag.

Dinsdag 15 juni

Dag twee in de Vogezen en weer een warme dag met zo'n 28 graden. We gooiden er nog maar een wandelingetje tegen aan.
Voor vandaag had Richard er eentje uitgezocht met 400 hoogtemeters en een hele steile klim.
Doordat we moeite hadden met het vinden van een parkeerplaats, startten we rond 11 uur. De startplaats had een mooie naam: Etang des Dames, de damesvijver misschien wel vanwege de mooie ovale vorm😜
De 1e stop was een kleine waterval, snel gevonden. Daarna op weg naar een mooi uitzichtpunt. We passeerden een kleine kapel, die een auerhoen (?) op de torenspits heeft staan. Waarschijnlijk het enige religieus gebouw in de wereld hiermee.
We liepen af en toe ongeveer "verticaal" en het (luie) zweet kwam er dan ook uit.
Na 2 uur lopen was het einde van de wandeling nog niet in zicht. Er was dus iets verkeerd gegaan: de tekens die we hadden moeten volgen waren er niet, dus hadden we hier duidelijk te maken met de bekende "Franse slag".
Lang verhaal kort gemaakt: dat eindpunt hebben we niet gevonden, maar het was wel een mooie wandeling met 500(!) hoogtemeters. De totale afstand werd 9,5 km ipv 7,5.
Het ijsje bij de camper smaakte daarna prima.

Doorgereden naar Col de la Schlucht voor een overnachting en in afwachting van een mooie zonsondergang🌅.

Woensdag 16 juni

Vandaag een rustig dagje. We dronken eerst lekker buiten koffie en liepen daarna nog even naar het skicentrum om te zien of er nog een kleine wandeling was. We konden in 20 min. lopen naar uitzichtpunt de la petite Fecht, dat gingen we dan ook doen. Het was zeker de moeite waard!

Na de lunch besloten we naar de watervallen bij Tendon (de Grote en de Kleine) te gaan. Het was er druk, maar nadat we besloten van de grote naar de kleine waterval te lopen zagen we bijna niemand meer tot bij de waterval. Mooie watervallen en toch weer wat kilometers gemaakt.
Ter plekke nog gegeten en toen op weg naar de Champagne-streek, waar we de volgende dag wilden gaan fietsen.

Klik hier voor een filmpje

We stopten voor de koffie en overnachting in Contrexéville (hoe spreek je dat uit?)

Donderdag 17 juni

Na het wakker worden lekker buiten gegeten. We wilden nog lozen, maar bouwvakkersbusjes stonden op de loosplek, helaas. Alleen de wc leegmaken was geen probleem.
Onderweg koffie was de planning. Ook dat zat er in 1e instantie niet in. Parkeerplekken alleen in de barre zon. Wel kwam er een supermarkt in zicht. We zochten eigenlijk een bakker, maar vooruit, dit was ook ok. Boodschappenlijstje gemaakt en deze lagen binnen het uur in de (koel)kast. Konden we weer even vooruit.
Nogmaals op zoek naar een koffieplek. Eindelijk, zo'n 12 km voor de volgende bestemming, was het raak en eentje in de schaduw. Inmiddels was het na enen en konden we meteen de lunch erbij pakken. Naderhand doorgereden en om 15.10 uur stapten we op de fiets voor een 35 km tocht vanuit Arc-en-Barrois.
Leuke tocht met van alles wat, in totaal 367 hoogtemeters. Met onze e-bikes geen enkel probleem 🚲. De chapelle Sainte Anne was de eerste, oude wasplaats in Aubepierre- sur-Aube. Hier kwam een oud mannetje een gesprekje met ons aanknopen. In Giey-sur-Aujon de schaduw weer opgezocht. Een mooi plein met waterpartij. Door de hitte (31,4 graden) toch allebei met wat hoofdpijn afgestapt. Gelukkig was camping "de Oude Molen" op een paar honderd meter afstand. Plekje was snel gevonden en de rust keerde terug.  Later die avond en nacht viel er nog wat regen.

Klik hier voor meer foto's en een filmpje

Vrijdag 18 juni

Gisteravond nog bezoek gehad van heel veel mini-vliegjes (nare kriebelbeestjes). Een deel had de nacht niet overleefd en dus vandaag maar eens het beddengoed verschoond.
Het zou toch al een dag van dat soort klusjes worden: beetje wassen, camper schoonmaken, aan powerpoint werken, accu's opladen (van de fietsen en van onszelf) en nog even dorp bekijken.
Oh ja, ook nog globaal rest van de week plannen: niet verder naar het zuiden, maar langs de Maas en zo richting Luxemburg. Zo konden we de dag wel doorkomen.
Het dorp Arc-en-Barrois was nog leuk om even door te lopen: een "aangeklede" rivier, een park met een ruïne van een huis en een echt Chateau.

Klik hier voor meer foto's

Intussen pakten donkere wolken zich samen en we haastten ons om de camper weer gereed te maken om naar de volgende camperplek te rijden. We moesten namelijk rond 15 uur van de camping af zijn. Veertig minuten rijden naar Colombey-les-Deux-Églises, dat viel mee. Onderweg zagen we een groot kruis boven de bomen uitsteken. Vlakbij onze camperplek, dus dàt de volgende dag eerst maar eens onderzoeken.
Het bleef gelukkig droog en de stoeltjes en tafel stonden dus in no-time weer buiten. Een mooie camperplek, ruim opgezet en verdeeld over twee terrassen. De een wat hoger dan de ander. Evelien maakte een heerlijke salade klaar met brie en tomaatjes. We zaten nog lang buiten en genoten.

Klik hier voor week 2