Woensdag 2 juli
Nog een paar berichtjes versturen en dan op weg naar Eidfjord. Het is weer een mooie toeristische route langs het Sørfjord, de langste arm van het Hardangerfjord. Een groot cruiseschip ligt aangemeerd en toeristen worden hier met bussen vol afgezet.
Wat verderop is het "Hardangervidda Natursenter" met veel info geeft over de natuur van het Hardangerplateau. Het restaurant ertegenover heeft een "groen" dak. Er grazen zelfs geiten op!
In het centrum draait een panoramafilm over de fjorden, watervallen en hoogvlakte en leren we wat er zoal leeft. Ook zijn hier zowel levende als opgezette dieren.
Daarna is het even zoeken naar de waterval Vøringsfossen die hier 145 meter naar omlaag stort tussen vrijwel loodrechte wanden. We starten aan de overkant en hebben van hieruit een heel mooi uitzicht op het punt waar het water begint te vallen. Om nog meer van deze waterval te zien moet je naar boven lopen tot bij het hotel. Vanaf hier is het uitzicht heel anders. De waterval vanaf de bovenkant en waar hij zijn weg vervolgd door de bergen is indrukwekkend. Ook hier zijn weer schattige trollen.
We rijden een stuk van dezelfde weg terug tot voorbij Eidsfjord. Onze overnachtingsplek is Parkeerplaats Ullensvang, vlak voor de nieuwe Handangerbrug en -tunnel. Morgen maar eens verder verkennen want er schijnt zelfs een rotonde in te zijn.
Donderdag 3 juli
We hebben slecht geslapen en het heeft de hele nacht geregend. Misschien juist wel daarom. Deze ochtend lijkt gelukkig droog te beginnen. Eerst de nieuwe brug over en de tunnel met rotonde door, vreemd zo onder de grond. Helaas geen foto van gemaakt.
Wat verderop zijn werkzaamheden en rijden we een stuk heel langzaam. Dan volgt weer een mooie route met soms smalle weggetjes en tunneltjes. De weg loopt vlak langs de Hardangerfjord die tot 180 km landinwaarts stroomt.
We rijden op ons gemak naar de Steindalsfossen (2.5 km t.w.v. Norheimsund). Deze heeft een vrije val van 50 meter en is heel bijzonder omdat je achter de waterval langs kunt lopen, met soms smalle weggetjes en tunneltjes. Weer een bijzondere ervaring.
De rotstekeningen van Vangdal zoeken duurt wat langer. Het kost een omweg en daarna nog een pauze van 1 uur. Dit omdat de regen met bakken uit de lucht komt vallen. Gelukkig vinden we ze uiteindelijk wel. Deze regio is vanaf de prehistorie permanent bewoond. Vandaag de dag vind je dus nog rotstekeningen die 5000 jaar terug gaan in de tijd. Zowel de boten als de elanden ontdekken we, nog steeds heel zuiver zichtbaar in de grotten.
Op weg naar Bergen volgen we de toeristische route en dat is een prachtige. Nog meer watervallen en schitterende uitzichten. Bij één van deze punten stoppen we en eten wat. Uiteindelijk wordt de overnachtingsplek zo'n 40 km voor Bergen in Bjorkheim. Weer bij een haventje, waar we eerst nog even een rondje hardlopen.
Vrijdag 4 juli
We hebben de wekker weer eens verkeerd gezet, waardoor we pas om kwart voor acht wakker worden. Een uurtje later zijn we al op weg naar Bergen. De tolwegen hoeven we niet direct te betalen. Er staan overal camera’s, dus de rekening zal wel in de bus vallen.
Eenmaal in Bergen gearriveerd nemen we de light rail vanaf de camperplek en deze brengt ons tot in het centrum. Onze wandeling begint bij het Zeemansmonument. Zeven meter hoog en gelegen op Torgallmenningen. Op de vismarkt wordt de vis hier duur betaald: 23 euro voor een plate met zalm. Grote gebouwen en natuurlijk ook weer de trollen.
De oude kleurrijke pakhuizen in de wijk Bryggen stonden ooit bekend als Tyskebryggen (Duitse Kaai) omdat ze 400 jaar lang (tot 1754) het hart vormden van de Hanzehandel in Noorwegen. Maar lang voor de komst van de Duitse kooplieden was dit deel van de stad al een handelscentrum voor vis en visproducten. Meermalen bedreigd door vuur en bij de laatste grote brand van 1955 zijn slechts 10 pakhuizen gespaard gebleven. Het is nu een wijk voor kunstenaars en met veel restaurantjes. In een wit gebouwtje bevond zich vroeger een kluis waarin geld van de Hanze koopmannen werd opgeslagen.
De Håkonshallen werd in 1261 gebouwd als gotische feestzaal. Hier kon gedekt worden voor 2000 gasten. De eigenlijke zaal ligt op de hoogste verdieping, beneden bevinden zich woon- en werkvertrekken en de kelder. In 1683 kreeg het de functie van graanpakhuis. In 1944 werd het zwaar beschadigd toen een Nederlands schip hier ontplofte met 120 ton ammunitie aan boord. Gelukkig werd het zo'n 15 jaar later nog eens gerestaureerd.
In het cafeetje van Bymuseet drinken we een kopje koffie en warmen we weer wat op, want het is best koud.
Wat later op de middag stuiten we op de Koninklijke Militaire Fanfare die zich klaarmaakt voor een indrukwekkende demonstratie.
Na het bekijken van de Dom wordt het weer steeds slechter, de miezerregen gaat over in een onvervalste bui. Het gezegde "in Bergen regent het altijd" gaat ook vandaag op. Deze kuststad ligt tussen zeven bergen zodat de regenbuien nergens naartoe kunnen. We besluiten terug te gaan en met de light rail zijn we zo weer bij de camperplaats terug.
Zaterdag 5 juli
Het is even afwachten wat het weer vandaag gaat doen, de voorspellingen zijn in ieder geval slecht. Niet alleen vandaag maar ook voor de komende dagen. In Voss besluiten we om de kwartfinales van het WK voetbal tussen Nederland en Costa Rica te bekijken. Het wordt een spannende wedstrijd die na strafschoppen door Nederland wordt gewonnen met 4-3. Maar wat een moeizame overwinning.
Zondag 6 juli
Er hangt lage bewolking om ons heen als we wakker worden. Maar het is droog en dus gaan we weer een stukje hardlopen. We passeren een mooie hangbrug en na de koffie willen we het kerkje van Voss van binnen bekijken. Helaas is de mis nog niet afgelopen en moeten we het met de buitenkant doen. Wanneer we in Fläm arriveren is het nog steeds redelijk weer maar al wel vrij laat in de middag. We kopen een retourtje voor de Flämbaan en genieten van de mooie uitzichten, de watervallen en de rivier. Halverwege is er een tussenstop en worden we met zijn allen naar buiten gebonjourd. Vijf minuten krijgen we om een foto van de grote waterval te maken. Wat verderop zien we een danseres in een rode jurk optreden. De reden hiervoor is ons niet duidelijk. Na twintig tunnels, dus ook heel regelmatig in het donker zijn we na ongeveer één uur weer terug bij af. In het museum ernaast krijgen we een indruk van het verhaal van deze spoorlijn. Twintig jaar lang is er aan gewerkt, voornamelijk handenarbeid om een aansluiting te maken tussen de spoorlijn Bergen-Oslo en het fjord waar veel passagiers van cruiseschepen van de omgeving willen genieten. In 1957 werd de lijn geopend, de opening werd vanwege de oorlog zo'n vijf jaar uitgesteld. In de jaren '60 werd de lijn met sluiting bedreigd, maar tegenwoordig reizen bijna een half miljoen reizigers per jaar over deze spoorlijn.
Na het treinreisje proberen we over de "sneeuwweg" te rijden naar Erdal, maar de weg is erg smal en geen eenrichtingsweg. Dat gaan we niet doen, het risico is te groot. We besluiten om in Aurland te overnachten.
Maandag 7 juli
Evelien heeft vannacht slecht geslapen. Een vrachtwagen met koeltransport staat vlak naast ons en dan weet je het wel. Richard daarentegen heeft nergens last van gehad en is de hele nacht in dromenland geweest.
Richting Borgund gaat het vanmorgen waar we de staafkerk gaan bezichtigen. Om daar te komen rijden we door de langste autotunnel ter wereld. 24,5 kilometer lang: de Lærdalstunnel. In '95 begon de bouw ervan en in 2000 werd hij geopend. Hij is gebouwd omdat de weg van Oslo naar Bergen in de winterperiode vaak was afgesloten vanwege de sneeuw. De tunnel heeft verschillende veiligheidsvoorzieningen: o.a.
keer- en uitwijkpunten, elke 6 km een speciale ruimte met nagebootst daglicht voor variatie en om bestuurders wakker te houden en als laatste werden er lichte bochten aangelegd om de bestuurders alert te houden en verveling tegen te gaan. Een heel bijzondere ervaring.
De staafkerk van Borgund is gewijd aan Sint Andreas. De in de constructie gebruikte Andreaskruisen zijn naar deze heilige vernoemd. Deze kerk verving vermoedelijk een eerdere kerk. Tijdens archeologisch onderzoek zijn onder de vloer resten gevonden van een oudere kerk of een heidense tempel. De bomen voor de bouw werden rond 1180 geveld. Kort daarna begon de bouw door rondreizende kerkenbouwers. Deze staafkerk is de bekendste en grootste van de 28 staafkerken die in Noorwegen nog te vinden zijn. Het middeleeuwse karakter is behouden gebleven, aanpassingen zijn er nauwelijks gedaan.
In het Hemsedal willen we gaan wandelen, maar dat gaat niet door. Laaghangende bewolking, regenbuien, restanten sneeuw en kou houden ons tegen! Paar foto's schieten, want het is wel mooi hier en maar weer snel door.
Naar het Berenpark in Flä lijkt ons wel een aardig alternatief. We zien dat het park nog zo'n anderhalf uur open is en dat is geen probleem. Zodra we echter de toegangsprijs onder ogen krijgen besluiten we rechtsomkeer te maken; 520 kronen is omgerekend 65 euro en dat vinden we teveel.
Intussen is het wel opgeklaard en kunnen we voor de 1e keer deze vakantie buiten eten. Lekker aan een meer. Nog even rijden en om 22 uur zetten we de auto aan de kant.
Dinsdag 8 juli
Vanmorgen vroeg opgestaan om op tijd in Oslo te zijn. Het plan was om om 9 uur bij het Vikingskipshuset te zijn en dat is gelukt. Dit museum huisvest drie van de best bewaarde Vikingsschepen ter wereld, oa het schip Oseberg. Dit schip werd opgegraven uit grafheuvels (6 meter diep en bedolven onder stenen) en dat was een moeilijke klus. Ook een groot aantal objecten en de resten van twee vrouwen die in het graf werden aangetroffen zijn hier tentoongesteld. Daarnaast een wagen, sleeën en met ijzer beslagen kisten. Ook de schepen Tune en Gokstad staan hier opgesteld. We kijken onze ogen weer eens uit, mooi en interessant.
Daarna rijden we door naar de camperplek, moeilijk bereikbaar vanwege allerlei werkzaamheden. Er is zelfs stroom,dat is dan wel weer fijn. Koffie drinken, tassen pakken en naar de bus. Het Cultuurhistorisch Museum zetelt in een mooi gebouw uit 1902. Zoals altijd vermaken we ons weer prima voor een paar uurtjes. Vervolgens naar Slottparken voor het bekijken van de wisseling van de wacht bij het Koninklijk Paleis en naar de Karls Johan Gate, Oslo's belangrijkste straat.
Na de middag bekijken we het Raadshuis, dat vol moderne kunst hangt en prachtig is. Langs de haven gaat het verder waar (natuurlijk) een groot cruiseschip aangemeerd ligt. Akershus Slott, de burcht is het laatste wapenfeit. Het herbergt historische gebouwen en musea maar daar hebben wij geen energie meer voor. Terug met de bus naar de camperplaats aan de haven. Om 21.30 uur zijn we weer paraat voor de voetbalwedstrijd Duitsland - Brazilië (7-1) die al na een half uur beslist is. Het is gezellig in Oslo. De arena waar we willen gaan kijken is overvol, dus maar weer bij een pub naar binnen gewandeld. Om middernacht naar de camperplaats terug. Morgen nog zo'n dagje Oslo!
Maak jouw eigen website met JouwWeb