Friesland: Kollumeroord, Drachten en Olterterp (weekend)

Na alle plensbuien, hagel en onweersbuien van de laatste weken is het zonnetje (en daarmee de zomerse warmte) terug. Tijd om de camper van stal te halen en actief te worden. Richting het noorden dit keer: Friesland. Het is al weer een tijdje terug dat we deze provincie bezocht hebben en het wordt de 6e van de 12 provincies dit jaar.

Onze reis in één oogopslag

Donderdag 10 augustus

Na een volle werkdag zijn we rond 21 uur op weg. Even later zijn we getuige van een prachtige zonsondergang. Nog een stief uurtje rijden en dan een plekje zoeken. Die vinden we in Meppel, Weg naar de Bloemen (P4N). De kop is er weer af. Bij daglicht maar een foto maken en dan weer verder.

Vrijdag 11 augustus

Vroeg opstaan en het laatste stuk rijden tot aan Kollumeroord. Fijn om weer eens in Friesland te zijn. Veel water, zon en bordjes drie keer lezen om te kunnen snappen wat er staat 😁. Heerlijk!
In het zuidelijke deel van het Nationaal Park Lauwersmeer (het Friese deel) gaan we een Trage Tocht lopen.
Tot 1969 heette het hier Lauwerszee waarin zeehonden en bruinvissen zwommen. Tienduizenden vogels zochten op droogvallende wadplaten naar voedsel. Toen kwam de afsluiting. Dit alles veranderde het gebied ingrijpend. Het zoute water veranderde in zoet water en eb en vloed verdwenen. Het stonk hier verschrikkelijk, want de schelpdieren en wormen die hier leefden gingen allemaal dood. Bomen werden aangeplant zodat er bos ontstond, maar overal zie je nog witte schelpen in de bodem.
Het Dokkumerdiep met heel veel pleziervaartuigen, struweel en riet bepalen het eerste deel van de tocht.
Met een uitstapje naar de uitkijktoren Reiddomp waar we onze lunch opeten en waar we een ree zien lopen. Deze leven hier inmiddels ook. De zon schijnt flink en de temperatuur loopt op tot 26 graden.

Het Diepsterbos en Zomerhuisbos wandelen we door over smalle paadjes en steeds weer langs dat riet! Halverwege is een kijkheuvel gebouwd vanwaar je een weids uitzicht hebt op het Blikplaatgat. Kudde koeien loopt en heel veel zwanen, ganzen en eenden zwemmen hier rond.

Als laatste lopen we een ronde om de Pompsterplaat, met de inmiddels bekende ingrediënten. Nog nooit in ons leven hebben we zoveel riet gezien, bijna eindeloze vlakten. De Konikpaarden zien we helaas niet. Wel moeten we nog een stuk door het riet struinen, want het pad is even verdwenen. Als we terug zijn belonen we onszelf met een heerlijk kokos/mango ijsje. Wat een geslaagde dag, zowel de wandeling als het weer!

Ook de afsluitdijk van het Lauwersmeer willen we nog zien. Het is maar zo'n 15 km noordwaarts dus dat gaat supersnel. De Lauwersmeerdijk en de Cleveringsluizen zien we daar. Zoals altijd is het winderig op de dijk en inmiddels is het zonnetje verdwenen. Op het wad is het eb en delen liggen droog. Samen met de Waddenzee is het gehele gebied aangemerkt als Natura 2000 gebied.

Onze camperplaats voor vanavond ligt een stukje zuidwaarts. Het plaatsje Westereen heeft een P4N aan de Sportloane 1 en ook vanavond zien we weer een mooie zonsondergang.

Zaterdag 12 augustus

Vanochtend gaan we naar Drachten. Het is nu nog droog, maar het zal snel gaan regenen. Eerst maar eens rustig aan doen: uitgebreid ontbijt, naar cp in Drachten rijden, koffie, een spelletje. Na de lunch is het bijna droog en trekken we eropuit. We zijn overigens neergestreken op de cp G. Boelenstraat.

In Drachten zijn we nog nooit geweest, na vandaag zal dat anders zijn. De toeristeninfo levert o a. een stadswandeling op en ook een leuk gesprek over camperen met de medewerker. Hij gaat binnenkort zijn eerste camperervaring opdoen en wij delen onze ervaring graag.
In hetzelfde gebouw, een voormalig Franciscaner klooster, huist ook het Museum Dr8888. Het blijkt een kunstmuseum te zijn. Studenten hebben een "tassen"-project gedaan, waarvan de pasta-tas wel erg bijzonder is. Het centrale thema spreekt ons helaas niet erg aan: het dadaïsme. De Stijl is hiervan afgeleid en deze kunststroming leeft in Drachten vanwege o.a. de Drachtse kunstenaar Thijs Rinsema. Later zullen we hiervan nog voorbeelden zien tijdens de wandeling. We snappen er eigenlijk niet veel van, vinden het een beetje een samengeraapt geheel (om geen zootje te zeggen) en staan binnen 20 minuten al weer buiten.

De stadswandeling leidt ons eerst naar de doopsgezinde kerk uit 1790, waarin vandaag een boekenmarkt is. Hij heeft mooie gebrandschilderde ramen en een orgel. We lopen langs het bijzondere Carillon dat midden op een kruispunt gebouwd is, in de plaats van een brug over de inmiddels deels gedempte gracht. Verderop is het monumentale complex van Beter Wonen te zien, een groep sociale woningen van rond 1920. De woningen in de Torenstraat zijn geschilderd in de kleuren van De Stijl, dit leverde de bijnaam Papegaaienbuurt op. Wat niet genoemd wordt zijn de talloze winkels en andere bedrijfjes die de historische panden een nieuw, in onze ogen niet erg sfeervol, aanzicht hebben gegeven. Het weer is na de regen van vanochtend gelukkig weer omgeslagen en we lopen heerlijk in de zon. De terugweg gaat via het Van Haersma- en het Thalenpark.

Vanavond rijden we niet verder en overnachten op deze camperplaats.

Zondag 13 augustus 

Na een heerlijke rustige nacht gaan we deze zondag op pad met Jort Kelder. Niet letterlijk, maar via een wandeling in Izi.Travel: “In Adellijke Voetsporen”.
We starten in Olterterp en vinden overal beelden in het bos van houtsnijders die verwijzen naar Friese sagen en legenden. Dat er zomaar in gezonde bomen gekerfd mag worden verbaasd ons wel. Veel paddenstoelen floreren al volop bij dit koele en natte weer, in allerlei vormen en maten.
Bij het eerste meer horen we over de veen ontginning. Sommige boeren hebben hier garen bij gesponnen en kochten land en legden bos aan. Zo is dit bos aangelegd door de heer Ambrosius van Boelens (eind 18e eeuw). Hij breidde zijn bezit steeds verder uit. 

Het Witte Meer (Wite Mar) is een heideven dat al sinds 1900 als ijsbaan wordt gebruikt. De naam verwijst naar de witte zandlaag op de bodem. Er leven kikkers, padden, ringslangen en salamanders en het wordt gezien als de mooiste ijsbaan van Friesland. Het ligt schitterend, jammer dat er bijna geen ijs meer was in de afgelopen winters.
Het Landgoed Lauswolt (ooit een grote boerderij) werd tot deze vorm verbouwd door Van Harinxma thoe Slooten. Recent nog verder uitgebreid en nu is het een 5-sterren hotel (met sauna’s, wellnes, golfbaan etc).
Jort vertelt er smeuïge verhalen bij. Bijvoorbeeld over de Harinxmastate die steen voor steen werd afgebroken in Drachten en in Beetsterzwaag weer werd opgebouwd. Iets met hoge bomen die veel wind vangen...

Prachtige tuinen werden aangelegd bij deze landgoederen om in te wandelen en theekoepels om in te zitten. Natuurlijk waren er ook jachtgronden. Bij het Lycklamahuis staat een oranjerie met tropische planten, helaas gesloten.
Huize Lyndenstein (1821) is er ook zo één. In de zomermaanden bewoond (’s winters zat de familie in Den Haag). De dochter Cornelia had zelfs een apotheekje met drankjes en mengseltjes om de arme bevolking gezond te houden/krijgen. Ze bezocht de zieken graag, helaas werd dat ook haar ondergang. Op de leeftijd van 20 jaar stierf ze aan tuberculose. Nu zetelt er een revalidatiecentrum in.
Bij een kerkje in het centrum zoeken we naar de graven van de van Lyndens/Harinxma’s en komen we in gesprek met een kwieke negentigjarige. Zijn levensverhaal wordt ons in sneltreinvaart medegedeeld met alle ups en downs. Goedgemutst stapt die daarna weer op zijn fietsje nadat hij ons heeft verzekerd dat hij de Achterhoek ook kent.

De Sint Hippolytuskerk (gotische kerk) bezoeken we als laatste. Mooie rouwborden, herenbank en grafstenen in de kerk. De toren, met een plaquette op de buitenmuur, werd gefinancierd door Boer Boelens uit het eerste verhaaltje. Het kostte hem 500 gulden. Jammer dat het slot Boelens werd afgebroken in 1906.
Dit gedeelte van Friesland dankt dus veel van die mooie bossen en tuinen aan de adel. En ook wij hebben er vandaag van genoten en Jort heeft ons weer een stukje wijzer gemaakt.
Tijd om naar huis te gaan want we hebben nog heel wat kilometers af te leggen. In Hattem is een servicestation waar we al onze afval deponeren en daarna een hapje eten. Tegen 20 uur komen we op het thuishonk aan.

Maak jouw eigen website met JouwWeb