Picardië, 10 dagen

Wat een zware "bevalling" deze keer!
En dat bedoel ik niet letterlijk🤭. De discussie was: welke kant gaan we op deze Hemelvaartsvakantie. Richting Kassel leek ons wel wat. Maar het weer gooit weer eens roet in het eten. Regen en kou, niet onze favorieten, spelen hier de hoofdrol de komende dagen. Uiteindelijk, na heel wat streken de revue te hebben laten passeren, kiezen we voor noordwest Frankrijk: Picardië. Een vrij onbekende streek voor ons. Ook hier is het geen stralend weer, maar in ieder geval wat warmer. Vanmiddag met de hoosbuien en onweer dreigde de hele planning "in het water" te vallen.

Onze reis in één oogopslag en rechts een uitvergroting van Frankrijk

 

Donderdag 19 mei

Veel te laat op weg vanavond, maar het is in ieder geval droog. De tijd zeg ik maar niet, maar ik denk dat veel mensen al in bed liggen. We rijden tot de camperplaats Niesmann & Bischoff in Oss en zoeken snel ons eigen bedje op.

Vrijdag 20 mei

Voor half tien zijn we alweer op pad en het loopt allemaal perfect. België in en de koffiestop vlak voor Brussel. Tegen kwart voor één stoppen we: er komt een hoosbui met onweer aan. Gelukkig net bij een parkeerplek, zodat we de bui rustig kunnen afwachten. En dat is nodig ook. Pffff, wat een water weer! Als we verder rijden zien we dat we gestaan hebben bij Houdeng. Toeval? Nog 130 kilometer te gaan tot Laon, de volgende stop.

Tegen 17 uur arriveren we er en onze magen knorren, dus geven we daar eerst maar gehoor aan. Daarna aan de wandel. Inmiddels is het zonnetje doorgebroken en is het zo'n 18⁰C. Laon, de hoofdstad van het departement Aisne, ligt op een tafelberg van 181 meter hoog en strekt zich 100 meter boven de omgeving uit. 

Het oude gedeelte, de bovenstad, is goed bewaard gebleven. We zien een aantal stadspoorten, binnen één ervan hangen oude ijkmaten uit de 18e eeuw. De kathedraal Notre Dame (voltooid in 1235) is prachtig. Tijdens de Franse Revolutie zijn 2 van de zeven torens verloren gegaan, maar het geheel is desondanks indrukwekkend. Met beelden van ossen op de torens wordt eer bewezen aan deze dieren die de bouwstenen voor de kathedraal omhoog trokken. Ook binnen valt er genoeg te genieten. Eenmaal buiten schrikken we even. Er staan politieauto's en soldaten met geweren. Er is een concert van de militaire infanterie vanavond (dat hadden we gezien) en we houden het er maar op dat er veel hoog bezoek komt. We durven er ook geen foto van te maken, ze zien er erg serieus uit. 

Rue Châtelaine, een winkelstraat, is mooi versierd met ...... lampenkappen in allerlei kleuren. We lopen nog een stukje over de stadswallen en langs de Koninklijke poort (ooit de toegang tot het Paleis), tegenwoordig omgedoopt tot Porte d' Ardon. Het oudste huis van Laon heeft twee schoorstenen. Ook maken we nog snel een kiekje van twee soldaten 🤭. Bij de Citadel (rond 1870 ontplofte hier een opslagplaats) zitten de poorten dicht. De gangen eronder waren oorspronkelijk een steengroeve en zijn met een audioguide te bezoeken. 

Terug naar de camper voor een lekker bakje koffie en een aanrechtje vol afwas.

Voordeel is wel dat we hier, aan de Promenade de la Couloire kunnen blijven staan. Het is namelijk ook een camperplaats.

Zaterdag 21 mei

Na een dag reizen is het lekker om weer eens de benen te kunnen gebruiken. Op Randonner.fr vinden we een route die ons wel aanstaat: Trois Monts in Chevregny, een beetje op en af (181m) en niet al te ver (7km). De zon straalt al weer tussen de wolken door, heerlijk. Na een lange klim door het bos hebben we ineens een prachtig uitzicht over de graanvelden. Vlak voor ons staan o.a. orchideeën, het blijken soldaatjes te zijn. We wandelen tussen de velden en wat kleine bosjes om in Trucy van de route af te wijken. Het kerkje (en de wasplaats) zijn net buiten de route en om de D19 te vermijden zoeken we onze eigen weg zuidelijker via maps.me (een stuk over de voie verte)

Een leuke tocht met mooie uitzichten en weinig asfalt, uiteindelijk bijna 9km gelopen.

Op weg naar onze camperplaats spotten we nog een toeristische bezienswaardigheid: de Donjon de Droizy, uit de 12e eeuw en 25 meter hoog.

Vanuit de verte al zichtbaar, maar eenmaal daar blijkt de toren niet te bezoeken, hij is tijdelijk gesloten. Het plaatselijke kerkje wordt net schoongemaakt voor een bruiloft en de mensen zijn enthousiast om vreemdelingen te begroeten. In no time wordt onze kennis over de kerk bijgespijkerd, krijgen we toeristische informatie over de omgeving en wordt de favoriete vakantieplek in Nederland besproken. Echt genieten, zo'n dorpsontmoeting.

Na deze gezelligheid rijden we door naar Neuilly-Saint-Front. Aan de rand van het dorp bij een parkje met speelgelegenheid en visvijver gaan we staan. Het wordt op de late middag nog goed gebruikt. Wij hebben genoeg aan de loosplek en een zitplek om een boek te lezen.Na het eten nog een rondje om de vijver en verder genieten we van een rustige avond. Rond 21 uur komt er nog een andere camper bij. Staan we ook deze nacht niet alleen, gezellig.

Zondag 22 mei

Chantilly, dat klinkt als een heerlijk zoet wijntje dat over je tong rolt. Dat wijntje wordt het vandaag niet, maar genieten hopelijk wel. Het is de naam van een Château met prachtige tuinen in de gelijknamige plaats die als inspiratiebron voor Versailles gediend hebben. Men beweert ook dat hier de slagroom uitgevonden is in 1671, tijdens een diner van Lodewijk XIV op dit kasteel. Nu is dat even een dingetje, want Crème Chantilly is niet precies hetzelfde als slagroom. Het is een dikke, volle en koude room, luchtig geklopt met suiker en vanille. Gemaakt van koeiemelk van een hoge kwaliteit. Ze werden hier op de Hameau gehouden (dit is een dorpje op het landgoed). Daarnaast zijn er 115 ha met o.a tuinen en waterpartijen.

We arriveren en hebben meteen een probleem. De toegangsweg naar de parkeerplaatsen is te smal. Na wat overleg via een intercom mogen we op de P van de bussen gaan staan. Fijne bijkomstigheid is dat de bussen hier gratis staan. Wij dus ook!

Het kasteel is sprookjesachtig, waarbij kapel, bibliotheek, kunstcollectie en enkele zalen er voor ons uit springen. De Grote Apensalon en de Galerij van Psyche, waar het liefdesverhaal wordt verteld van Psyche en Cupido middels glas-in-lood ramen, zijn heel bijzonder. We komen weer eens ogen tekort. Vanwege Covid is er helaas geen audioguide, maar er liggen overal informatiebladen, zelfs in het Nederlands. Prima geregeld dus.

Daarna lopen we naar buiten waar de vijverpartijen met fonteinen, een waterval en nog veel meer onze aandacht krijgen. Jammer dat het nu net gaat regenen, maar de paraplu's bewijzen hun nut. Afgelopen jaren heeft hier de Buxus-ziekte toegeslagen en 200.000 exemplaren vernietigd. Dat het allemaal wat kaal oogt is dus goed te verklaren. Men is nog aan het zoeken naar een goede oplossing. We lopen ook door de Engelse tuin met een Venus Tempel en het eiland van Liefde. 

En dan nog even naar de beroemde Stallen van het kasteel, althans dat denken we. Want we lopen ons elke keer vast. De oplossing is helemaal teruggaan naar het voorplein en vandaar richting het dorp Chantilly, zo'n 500 meter verder. Overigens is het de wandeling wel waard. We bewonderen prachtige paarden en hier is ook het Museum van het Paard gevestigd. Hier is te zien hoe het paard uitgroeit tot vriend van de mens in strijd, wedstrijd en als speelmakker. 

Kort wonen we een demonstratie van een showpony bij. Tegenover de Stallen ligt de beroemde paardenrenbaan of Hippodrome.

We eten natuurlijk ook nog een ijsje met Crème Chantilly. De room is als een heerlijk zoete mousse die over je tong naar binnen glijdt😋.

Het is meteen de perfecte afsluiting van deze mooie dag. Er staan 14 kilometers op de wandelteller

Op de Parking Pont-Sainte-Maxence vinden we een prima overnachtingsplek. We staan aan de rivier de L' Oise en gaan nog even lekker nagenieten van deze speciale dag. 

Maandag 23 mei

Na een paar intensieve dagen is een beetje een rustige dag welkom. Vanmorgen aangeklungeld en boodschappen gedaan, vanmiddag gaan we naar Compiègne. Eerst naar de Clairière de l'Armistice. Dat is de plaats waar de wapenstilstand/overgave van de Duitsers aan het einde van de eerste wereldoorlog is ondertekend. Dit gebeurde in een treinstel onder aanvoering van de Franse maarschalk Ferdinand Foch op 11 november 1918.

Hitler heeft deze zelfde locatie ook gebruikt op 21 juni 1940 om de Fransen hun capitulatie te laten ondertekenen aan het begin van de tweede wereldoorlog. Daarmee wilde hij extra zout in de wonden strooien.

Nu zijn er een herinnering aan de beide treinen die bij de overgave van de Duitsers betrokken waren, een standbeeld van maarschalk Foch, een monument ter viering van de hereniging met Elzas en Lotharingen, een monument dat de gebeurtenis beschrijft en een museum.

In het museum staat een treinstel uit dezelfde serie als het originele treinstel, dat opgeblazen is in Berlijn. Ook resten van het origineel vinden we hier. Een indrukwekkende site, waar we toch wel lang zijn gebleven.

Naar Compiègne zelf gaan lukt vandaag dan ook niet meer. We zoeken een slaapplaats met faciliteiten voor vannacht (watertank is inmiddels leeg) en er blijkt alleen een camping in Carlepont te zijn die aan onze eisen voldoet. 19Km verderop en een half uur later staan we dan weer klaar voor de avond/nacht op camping les Araucarias.

Dinsdag 24 mei

Vannacht heeft het behoorlijk geregend en als we wakker worden drijven er nog donkere wolken over. We willen vandaag naar Compiègne, dat zo'n 25 kilometer hiervandaan ligt. Zo gezegd, zo gedaan. Een parkeerplek aan de l'Oise is gelukkig snel gevonden aan de haven en naast een skateboardveldje en de Toeristen Info is niet ver. Een stadswandeling scoren is ook niet moeilijk en net om 12 uur genieten we al van de speciale klok op het mooie stadhuis. Het is één van de oudste gemeenteklokken van Frankrijk. Drie Picantis geven de tijd aan met hun hamers. We werken in een "net" tempo verschillende bezienswaardigheden af. Een park met enkele bogen van het oude Jacobijnenklooster, paar kerken, een zoutzolder en het oudste vakwerkhuis van de stad. Bij de stadswallen nemen we een korte pauze en het zonnetje doet flink zijn best. We krijgen het zelfs warm. Daarna komt het Chateau in zicht, maar dat is vandaag gesloten. De tuin is wel toegankelijk en daar spenderen we nog wat tijd. Lanen met honderdjarige bomen, een mooie berceau en rozentuin met lekker geurende rozen maken het voor ons de moeite waard. Om drie uur zijn we terug, zonder dat de paraplu uit de tas is geweest. 

Na een flinke pauze gaan we op weg naar Beauvais, ongeveer 60 km verder. Inmiddels heeft het al weer flink geregend, maar zodra we stad verlaten piept het zonnetje weer tussen de wolken door. Misschien hadden we wat eerder moeten vertrekken😉. Na nog wat file's, 2 bussen lossen hun "kinderlading" en blijven midden op de weg staan, arriveren we om iets voor half zeven op Aire de Camping-Car in Beauvais.Hoog tijd voor een hapje eten.

Woensdag 25 mei

Beauvais, in WO2 zwaar beschadigd, maar de kathedraal St Pierre is blijven bestaan. Deze kathedraal zou de mooiste en vooral de hoogste van zijn tijd (1227) moeten worden. Dat laatste is nooit gelukt: het koor stortte tijdens de bouw in, uiteindelijk kwam er pas in de 16e eeuw een toren op die ook al snel weer instortte. Wat overblijft is een nog steeds imposant gebouw van 48m hoog.

Binnen zijn veel van de 16e-eeuwse gebrandschilderde ramen bewaard gebleven en waar wij vooral naar gaan kijken zijn de 2 uurwerken: het ene is het oudste nog werkende uurwerk ter wereld, uit 1302 en het andere een astronomisch uurwerk, gebouwd tussen 1865 en 1868.

Om er te komen moeten we vanaf de camperplek een steile trap naar beneden lopen en dan over een houten trottoir langs de weg. We hebben een mooi uitzicht op de kathedraal.

De kathedraal is mooi van binnen en vooral hoog, maar de klokken zijn toch wel het allermooist. We zijn net op tijd om een audiovisuele tour mee te kunnen maken (Dutch wordt door de medewerker overigens aangemerkt als Duits blijkt tijdens het luisteren). Het verhaal over het maken van het uurwerk wordt in "real time" verteld en we zien de klok ook in actie. Prachtig!

De "klokkenmaker" vertelt dat de klok uit 90.000 onderdelen bestaat, 52 wijzerplaten telt en 12m hoog en ruim 5m breed is.

Daarna nog even een brood scoren en dan terug naar de camper.

In de middag willen we nog wandelen bij het kasteel van Troissereux. Volgens onze informatie zouden we een mooie wandeling door velden vol orchideeën maken. Deze was echter niet beschreven en bij de VVV hebben ze ons ook niet verder kunnen helpen. Maar aangezien het kasteel ook al een zeer oud uurwerk herbergt en dagelijks te bezoeken is, gaan we op de bonnefooi.

Je raadt het al: het kasteel blijkt gesloten (alleen geopend op afspraak), het vijvergebied erachter kunnen we van hieruit niet bereiken en de velden zijn inmiddels ingezaaid met graan en koolzaad. Na een paar km lopen zijn we weer terug bij de camper en rijden we met niet zo'n voldaan gevoel door naar Amiens. Bij de Aldi in Salouël halen we nog snel een paar boodschapjes. Morgen zijn ook hier de winkels dicht vanwege Hemelvaartsdag.

Hier vinden we midden in de stad parkeerplaats Boulevard Faidherbe. Het zijn hele krappe plekken, maar het wordt gedoogd. We blijven hier, met nog een aantal andere campers, dus gewoon overnachten.

Donderdag 26 mei

Hemelvaartsdag, we worden weer wakker met dreigende wolken die voor de zon schuiven. Drukke dag voor de boeg, maar ook een pijnlijke schouder. Lastig te combineren. Nadat Richard zijn vak weer even heeft uitgeoefend (goede fysiobehandeling dus) gaan we op pad. Benieuwd wat er open is op deze speciale dag. Het museum van Jules Verne (zijn voormalige woonhuis) ligt op niet al te grote afstand en we zijn er zo'n drie kwartier voor de (lunch-)sluiting. Net genoeg tijd om in het leven te duiken van de schrijver van o.a "reis om de wereld in 80 dagen" en "20.000 mijlen onder zee". Wat het meeste indruk maakt zijn het piepkleine werkkamertje met bed en globe waar zijn verhalen geboren werden, de "kajuit" van zijn boot de Saint-Michel III en de ontwerpen van de vliegende machines op de zolderverdieping.

Daarna drinken we op een bankje in het park, tegenover het standbeeld van de schrijver, onze koffie op en schuiven een paar boterhammen naar binnen.

Daarna op weg naar de Toeristeninfo waar we een boottochtje willen boeken door de Hortillonages. Dit zijn kanalen, meren, slootjes en percelen in de oude bedding van de Somme, van nature moerasachtig. Ze worden gebruikt voor groente en bloementeelt, vissen en recreatie. Vroeger werd hier turf gestoken.

Helaas, we zijn te laat... De hele dag is al volgeboekt en met een kano op pad gaan is op dit moment niet verstandig. Te voet kun je over het jaagpad en ook de loopbruggen en tuinen bekijken. We besluiten om dat dan maar te doen. 

Eén probleem, we staan net tegenover het grootste gotische gebouw van Frankrijk, de Onze-Lieve-Vrouw kathedraal. Lengte 145m, breedte 70m en ruim 42 meter hoog. De Notre-Dame van Parijs past er twee keer in en dat kunnen we toch echt niet aan ons voorbij laten gaan. Dus besteden we eerst nog anderhalf uur aan dit UNESCO-monument. Een 234-meter lang labyrint, met zwarte strook, kun je als inwijdingsroute al vast lopen. Prachtige hoogreliëfs bevinden zich aan twee kanten van het koor. Hoelang zal men daar aan gewerkt hebben! Relieken van het hoofd van Johannes de Doper, schitterende glas-in-lood-ramen en het beeld van de wenende engel zijn allemaal hoogtepunten die we graag bekijken. De laatste is overal bekend, sinds geallieerde troepen uit WOI briefkaarten met zijn afbeelding verstuurden. 

En dan moeten we toch echt verder. We volgen het jaagpad, met vele andere wandelaars en genieten van de mooie natuur om ons heen. Regelmatig moeten we aan de kant, want zowel fietsers als auto's (van aanwonenden) gebruiken deze smalle strook asfalt. Zo'n drie uur later zijn we weer bij de camper terug, 17,7 km in totaal op de teller. Moe tot in de tenen, maar wel heel tevreden met alles wat we gezien hebben en het is de hele dag droog gebleven. De avond zal niets spectaculairs meer opleveren, alleen uitrusten!

Vrijdag 27 mei

Na 2 nachten in Amiens nemen we vanochtend de tijd en rijden naar Naours (Nor in het Picardisch). Daar is een onderaardse stad die we willen bezoeken. De grotten van Naours zijn vanaf de 3e eeuw gegraven en vanaf de 16e eeuw gebruikt als toevluchtsoord bij diverse conflicten (o a. de 30-jarige oorlog), als opslag om belastingen te ontduiken en door smokkelaars. De gangen zijn in totaal 3km lang en tussen de 1,60 en 2m hoog. De meeste bevinden zich op zo'n 30m onder de grond en het is er 9,5 ⁰C.

We kleden ons warm aan en kunnen met een audioguide (in het Nederlands) aan het bezoek beginnen.

De stad is sinds 1887 voor publiek toegankelijk gemaakt. We dalen een lange trap af en komen in de eerste van vele kamers waar de maximaal 2000 mensen gebruik van konden maken. In de stad was ook ruimte voor het vee. We zien schoorstenen die 30m lang zijn, die zorgen dat mensen de grotten konden verwarmen en toch frisse lucht behielden. Die schoorstenen kwamen, heel slim, uit binnen in de molens, zodat vijanden ze van buiten niet konden ontdekken. 

Er was ook een kapel, een feestzaal, herinneringsruimtes, een stal en een ossuarium van dieren. Ook aan de verdediging van de stad was gedacht: een lage en smalle doorgang met grind op de grond moest de vijand vertragen en de bewoners waarschuwen. Heel ingenieus opgezet allemaal.

De ondergrondse gangen zijn ook genaamd en wel zoveel mogelijk hetzelfde als de straten erboven. De inwoners konden zich op die manier beter oriënteren in de gangen. Bijvoorbeeld de Ruelle aux Loups.

Aan het eind van de stad, na de oorspronkelijke toegangspoort, is nog een klein ambachtsmuseum ingericht. Ook dit is nog ondergronds.

Eenmaal weer buiten lopen we nog even naar de molens en zoeken we onze weg terug via het pad onder het klimbos. Wat een mooi dagdeel hebben wij weer meegemaakt!

Na de late lunch (het is inmiddels al 3 uur) lopen we nog een lokale ronde van een uurtje. Het zonnetje schijnt volop en de warmte voelt na de kou van eerder, heerlijk aan. Een leuke landelijke wandeling en lekker rustig na de drukte van zojuist.Terug in het dorpje Naours zien we, geloof het of niet, de Ruelle aux Loups. Vanmorgen hebben we dus dertig meter hieronder gelopen, heel apart.

Terug bij de camper staan er nog anderhalf uur rijden en boodschappen doen voor de boeg en dan arriveren we op de Place du Barlet in Douai. Hier staan we weer met meerdere campers op het grote terrein. Alle faciliteiten inclusief stroom zijn hier gratis aanwezig.

Zaterdag 28 mei

De laatste dag in Frankrijk alweer. Zo'n weekje vliegt voorbij. Vanochtend wakker geworden van rijdende auto's. Waar we gisteren bijna alleen op de grote parking stonden, bevinden we ons nu in een zee van auto's. Iets verderop is er een markt, dus een drukte van belang op deze zaterdag. We besluiten ook maar even de markt te gaan verkennen. Allerlei producten biedt men aan, van henna tot vloerkleden. Wij beperken ons tot het kopen van avocado's, kruiden,Turks brood en nog wat zoetigheden😋.

Dan op weg naar de 'verkleinde versie' van Hamelen, Hamel dus. Een wandeltocht (Circuit des Aulx) langs het "canal du Nord" en het merengebied. Arleux is het eerste plaatsje waar we doorheen wandelen. Dit is de 'hoofdstad van de look". Men heeft hier een reputatie opgebouwd door gerookte knoflook in allerlei streekgerechten te verwerken. We willen graag wat meenemen, maar het enige verkooppunt dat we kunnen vinden is gesloten tot 15 uur, jammer. Het 1e weekend van september is hier een traditionele lookmarkt, met versierde huizen en allerlei evenementen. Daar wachten wij nu maar niet op.

Langs het kanaal waar bij de sluizen net een schip aan komt varen, blijven we even kijken. Via moerassen en velden lopen we weer naar Hamel terug, totaal 10,3 km. 

En nu op weg naar het Noorden...

Uiteindelijk belanden we in Kruibeke, vlak onder Antwerpen. De parkeerplek bij Sporthal de Dulpop is overvol. Er is een feest gaande, meerdere tenten zijn opgezet. Eens even afwachten of het straks rustiger gaat worden. Eerst maar aan de koffie.

Tegen half elf zijn de meeste feestvierders vertrokken, kunnen we de camper verplaatsen en een lekkere douche nemen.

Zondag 29mei

De laatste dag van de vakantie. Nog ruim 200km te gaan. We maken vandaag 1 onderbreking voordat we thuis zijn: op bezoek bij (schoon-)ma. Na deze gezellige stop dan toch echt de laatste km's en om 5 uur draaien we de parkeerplaats weer op.