Onze reis in één oogopslag

Vrijdag 12 april

Kleine, smalle weggetjes, dikke bomen langs de kant en tegenliggers heel voorzichtig passeren. Zo zijn de eerste kilometers van deze route. Huis Boxbergen en het mooie landgoed Groot Hoenlo, we zien ze na wat zoekwerk liggen.

Olst, een plaatsje waar we meerdere keren doorheen zijn gefietst, krijgt wat meer aandacht. Op de plaatselijke markt kunnen we de verleiding van wat lekkere koeken niet weerstaan. De dorpskerk uit de 13e eeuw, de mooie watertoren en natuurlijk Bökkers Mölle passeren de revue. Hier ruikt het heerlijk naar versgebakken brood. Wij kopen een paar kilo meel om nog meer lekkers mee te maken. Een verhaal doet de ronde over een molenaar Boks die hier vermoord zou zijn, een spannend verhaal uit de 20e eeuw, het is niet te achterhalen of dat werkelijk in deze molen is gebeurd.

Wat verderop staat het mottenhuisje (een dijkhuisje) en duiken we Wijhe in. We pakken een Adventure Labcache erbij en vinden allerlei speciale plekken. Een machinistenbunker, machinist en stoker van de trein konden (in WO II) hier schuilen en het Basjkieren monument. In 1813 sloegen deze Russen, onverschrokken boogschutters, hier hun kampement op. Ze wisten met een gewaagde veldtocht de Franse overheersing (onder Napoleon ) te breken. Ook het kleinste huis van Wijhe is dichtbij. Dan wordt het tijd om wat meer naar het Noorden te reizen. De temperatuur is prima vandaag (19 ⁰C) en de paraplu kan veilig in de camper blijven.

Tijd voor het avondprogramma van vandaag: op naar de musical "De Tocht".
De parkeerplek is ruim en na een hapje eten en een kopje koffie stappen we het Friso theater binnen. Gelijk zit de sfeer er goed in. De hal is gezellig aangekleed en alles wat met de Elfstedentocht te maken heeft, van spandoeken tot koek-en-zopie en het beroemde elfstedenkruisje zien we terug. Ons plekje is vooraan, op de derde rij. Je voelt de kou van het ijs ( 360⁰ neergelegd en 2000 m² groot) op je "vallen". Heel blij met het klaargelegde dekentje en de jas. Zeker als er ook nog een koude noordenwind de schaatsers vooruit blaast 💨.
En dan het verhaal...in 1 woord: fantastisch!😍. Vanaf de eerste minuut wordt je meegezogen en pas bij het laatste lied kom je weer in je stoel terug. De elf Friese steden komen allemaal langs en twee uren zijn voorbijgevlogen. Als ik kon ging ik morgen weer🤩. Het is zeker niet in de laatste plaats het steeds weer wisselende decor wat hier aan bijdraagt. Of het nu sneeuw, zonsopgang, wuivend riet, juichende mensen of het bekende tegelbruggetje is, het is allemaal even mooi. Misschien juist wel omdat we, behalve op de fiets, ook gedeelten van deze tocht op skates hebben gereden. 🛼🛼

Eenmaal buiten rijden we naar Drachten, Parking Gauke Boelensstraat. Er staan al heel veel campers maar we schuiven er gewoon bij. Morgen komt er een vervolg aan een andere tocht.

Klik hier voor meer foto's en/of filmpjes van deze dag

Zaterdag 13 april

De camperplaats was afgelopen nacht redelijk rustig, ondanks de doorgaande weg ernaast. Het sportveld aan de andere kant wordt wel druk bezocht, waardoor de plaats in een mum van tijd volstroomt. Tijd om te vertrekken.
De Friese Veen- en Woudentocht gaan we vandaag afmaken (de eerste kennismaking ermee was in maart 2018). Eerst maar eens richting Hemrik, waar we de tocht gaan oppakken. Onderweg er naartoe zien we net buiten Drachten een mooie fietsbrug: De Slinger. Een leuk, wit kerkje op een terp is de bezienswaardigheid van Hemrik, waarna Makkinga in zicht komt. Dit esdorp met een gezellige brink en natuurlijk ook een kerk is vrij uniek in zijn soort voor Friesland. Op deze begraafplaats wordt al sinds 100 jaar niemand meer begraven. De windvaan op de spits is hier een paard, als eerbetoon aan de toenmalige Grietman van Stellingwerf Oosteinde
De hekjes op de brink tonen de liefde voor fietsen en nostalgie.

Aan het Canadameer gaan we wat langer de camper uit voor een wandeling door de Kale Duinen.
Het begin is mooi, de vogels fluiten, de zon doet zijn best en de meeste mensen slaan met hun hond af om naar de spartelvijver te gaan om ze daar te laten zwemmen. Een paar honderd meter verder wordt het pad wel erg drassig en ook het bos ernaast blijkt steeds meer water te bevatten. Uiteindelijk besluiten we een andere weg te gaan zoeken. We passeren de eerder genoemde spartelvijver, moeten nog een keer een omweg maken en nadat we een kijkje bij de Canadameer hebben genomen verdwijnt het pad voor de derde keer in het water. Nu hebben we er genoeg van en we lopen via de kortste route terug naar de camper. Laat de Kale Duinen maar zitten ☹️. Terug bij de camper blijken we toch nog 5km gelopen te hebben 😀.

We pakken de tocht weer op en rijden naar Oosterwolde. Daar vinden we nog een Adventure lab, die zou 30-45min kosten. Mooi!
We lopen langs het hertenkamp en verder door afwisselend het groen en de buitenwijken van deze mooie plaats naar de Flippobrug. Als je de foto bekijkt snap je deze bijnaam van officieel de Nanningabrug. De oorspronkelijk alleen maar rode schijven kregen in 2018 aan de buitenzijde regenboogkleuren.
Een andere brug waarover een vraag gesteld wordt is de Liefdesbrug. In navolging van de bruggen in Parijs en Venetië bedacht de gemeente dat ze de wijk Jardinga zouden kunnen promoten door het mogelijk te maken slotjes aan de plaatselijke brug te maken. Er hangen er inmiddels een kleine honderd.
Deze brug ligt wel ver buiten het centrum en het is al kwart over 5. We doen nog 1 cache: de dorpskerk. De namen en wapens op de stenen boven de ingang van de kerk (1735) werden tijdens het Franse bewind weggekapt. Terug bij de camper blijkt dat we 6 kwartier en 5km gelopen hebben. Heel wat meer dan verwacht.

We rijden alvast een stuk naar het zuiden en eindigen vandaag op de cp Parking Oude Veemarkt midden in Hoogeveen vlakbij theater de Tamboer. Het was een mooie dag, waarbij de temperatuur tot zo'n 23 ⁰C opliep.

Klik hier voor meer foto's en/of filmpjes van deze dag

Zondag 14 april

Ons plan om vandaag de tocht door Salland af te ronden, laten we varen. De plaatselijke stadswandeling daarentegen lijkt ons wel wat. Vincent van Gogh heeft hier in 1883 een drietal maanden gewoond en dat in combinatie met een stadswandeling moet interessant worden. Hoogeveen heeft zijn bestaansrecht te danken aan de winning van turf. Rond 1625 werd het gebied opgekocht door Roelof van Echten die "de Compagnie van de 5000 Morgen" op richtte. Kanalen werden gegraven waarover het turf werd vervoerd en verhandeld tot ca. 1900. Het beeldje van de trommelslager (de Tamboer) herinnert ook aan die periode. Hij "trommelde" de mensen ter kerke op op zondag (er was geen kerkklok), waarschuwde bij rampen en ondersteunde bij de wolvenjacht. Tot 1973 is hij hier actief geweest. De grachten zijn inmiddels gedempt. Het waterkunstwerk "de Cascade" is er voor in de plaats gekomen in de Hoofdstraat, 250 meter lang en 10 meter breed. In 1940 werd het huidige stadhuis met carillontoren gebouwd met het geld dat over was van de Compagnie. Naast verschillende afbeeldingen van van Gogh treffen we hier ook 1 van de oudste gebouwen van de stad aan: het Huis met de Duivengaten uit ca. 1660. De Joodse Gemeenschap was hier goed vertegenwoordigd: kerken, begraafplaatsen en ook een herdenkingsmonument WO II. Hoogeveen laat bij ons de indruk achter van een levendige en interessante stad.

Vanaf Holten pakken we het weer een gedeelte van de Sallandroute weer op. Eerst rijden we over de Panoramaweg. In Lettele bekijken we de stoelendans en hiermee sluiten we dit gedeelte van de route af, het laatste stuk een andere keer. Rest ons naar het eigen dorp terug te rijden.

Klik hier voor meer foto's en/of filmpjes van deze dag