Onze reis in één oogopslag

Vrijdag 9 juli

Vanmorgen hoeven we nog maar een klein stukje te rijden naar Bad Bentheim. Het is zoals gebruikelijk druk in de stad en de camperplaats ligt te ver weg van het begin van onze wandeling.

We parkeren dan maar bij het station met toestemming van één van de locals; als we maar niet over de bloemen rijden! Eerst nog even genieten van een eigengemaakte kersenmuffin en koffie, daarna lopen we naar de burcht om de eigenlijke wandeling, in de sporen van het Bentheimer Goud, 11 km, te starten. We lopen het dorp uit en krijgen direct mooie vergezichten te zien. Vrij veel asfaltwegen in het begin, maar het uitzicht vergoedt veel. Een oude steengroeve laat zien waarom de route op zoek naar "Goud" heet: de zandsteen heeft een goudgele kleur en de stenen zijn uitgevoerd tot in de verre omtrek. Ook ons Paleis op de Dam is opgebouwd met Bentheimer zandsteen. In Bentheim zelf werd de steen o.a. gebruikt om de stad te promoten.

Onderweg stappen we nog bijna op een slang,  later blijkt het een fotogenieke ringslang te zijn. Hij sist netjes naar onze camera. We laten hem maar snel met rust. In het bos lopen we nog even flink omhoog en omlaag en over een kam, wat erg mooi lopen is. Op het einde klimmen we weer omhoog naar Bad Bentheim met zijn machtige burcht, die we in het verleden al eens van binnen bekeken hebben. Goed half 4 zijn we weer terug bij de, inmiddels erg warme, camper. Na een korte pauze rijden we weg om de airco zijn werk te kunnen laten doen. Zo komen we met een kleine omweg in Ibbenburen aan waar we bij de Sommerrodelbahn een gratis camperplek vinden. Later komt er nog een mede-camperaar, zodat we niet helemaal alleen staan op de mooie, maar toch wel wat afgelegen camperplaats.

Zaterdag 10 juli

Vanmorgen eerst maar eens de camper op het beneden terrein gezet. We staan nu in de schaduw en dat is best fris. De andere plek heeft volop zon en daar ontbijten we. Vandaag beginnen we met de eerste wandeling in het Teutoburger Wald: het Tecklenburger Bergpfad, 10,5 km en 315 hoogtemeters. We hebben we er al veel over gelezen en het schijnen mooie wandelingen te zijn. We gaan het vandaag ontdekken. Op de parkeerplaats Bismarckturm net buiten het stadje is plek genoeg. Het mooie is dat dit ook de camperplaats is dus we blijven hier vanavond fijn staan. Het centrum is autovrij en op de parkeerplaats Münsterlandblick zijn de plaatsen te klein voor een camper.  Het eerste gedeelte lopen we over een natuurleerpad. Hier zijn bomen geplant uit alle windstreken. Sommige herkennen we, andere zijn nieuw voor ons. Via een klein wit wegkapelletje komen we bij de Waldkapelle Holthausen, waar kapelaan Plietker ooit de 1e steen legde. De hele geschiedenis hierover kun je met je mobiel beluisteren via Terra.vista. Mooi verteld door enthousiaste mensen en hier is meteen een mooi uitkijkpunt/lunchplek.

Verderop staan bomen met machtige wortels, gedeeltelijk hangend boven ons pad. Hoelang gaat dat nog goed?

Tot aan de "Blücherfelsen" stijgen we en hebben we uitzicht op de steengroeve. Daarna dalen we en lopen langs goudgele velden tot aan een oude spoorlijn. Dan komt het betere klimwerk, steil omhoog komen we uiteindelijk bij het graf van Roeland.  Hij was één van de eerste Paladijnse ridders aan het hof van keizer Karel de Grote in de 8e eeuw. Later werden er zelfs liederen en proza over hem geschreven. Of dit ooit echt zijn graf geweest is...wij zullen het nooit weten. Nog eenmaal dalen en stijgen we via het Heksenpad om uiteindelijk terug te keren naar de Bismarckturm waar we zijn begonnen.

Nu we zover zijn gekomen plakken we er meteen een kleine stadswandeling aan vast. Het kasteel van Tecklenburg, of eigenlijk de kasteelruïne, is nu het grootste openluchttheater van Duitsland. De toren op de top van de burchtheuvel maakt geen deel uit van de oude vesting. Het is een gedenkteken voor dokter Johannes Wier (uit Grave, NB), een bekende strijder tegen de heksenjachten in de 16e eeuw. De historische markt dateert uit de middeleeuwen en is omgeven door vakwerkhuizen uit de zestiende en zeventiende eeuw. Dit is een leuk plein met diverse terrassen, op één ervan eten we een ijsje. Als laatste bezoeken we de Evangelische Stadskerk en de Legge. Deze stadspoort die in 1577 werd gebouwd was vroeger belangrijk in de linnen industrie. Hier werd het linnen gekeurd. Er is hier nog veel meer te zien, maar wij vonden het mooi geweest.

Zondag 11 juli

Het  beginpunt van de autoroute die we een stukje willen gaan rijden is vlakbij een loosplek, Unnewehr in Osnabück, dus daar eerst maar eens heen. Met een grote omweg, vanwege een wegafsluiting, komen we uiteindelijk op de plek van bestemming. Na het gratis lozen van vuil water en wc en een coronagesprekje met een Duitse vrouw beginnen we aan onze tocht. In 1235 begon de bouw van de watermolen Nackte Mühle, het is de enige houtzagerij in Osnabrück sinds 1900 en de 1e bezienswaardigheid. Een Jeugdwelzijnsorganisatie heeft het hier gerenoveerd en gehuurd en er worden educatieve activiteiten, naast een stukje culturele geschiedenis, aangeboden voor schoolklassen. Een bijzonder hoogtepunt is het showzagen, dan is de molen in actie te zien. Helaas toen wij er waren was het heel rustig. Er lopen veel fiets- en wandelroutes langs deze molen.