Amersfoort en Otterlo, weekend

Het weer is goed, de camper staat voor de deur, dus er is niets wat ons tegenhoud om er weer een paar daagjes op uit te trekken. Na de 10 km schaatsen te hebben bekeken op de OS wat een mooie zilveren plak voor Patrick Roest oplevert, stappen we in de camper.

Onze reis in één oogopslag

Vrijdag 11 februari

We rijden naar Stoutenburg, vlakbij Amersfoort. Op de Veluwe zien we de eerste struiken in bloei staan met mooie gele bloemetjes. Misschien zijn het forsythia's, ik heb geen idee. Rond de middag komen we aan bij huis Stoutenburg. Hier loopt een klompenpad van 10 km. Eerst lunchen en dan de wandelschoenen aan. Het koetshuis is het eerste wat we zien, wandel- en fietsroutes zijn hier af te halen. Verderop stond de burcht, lang geleden verwoest. De naam "Stout" staat overigens voor sterk, krachtig. We wandelen door het Laantje van Oldenbarnevelt met een mooie houtwal. De bekende "Johan" was vroeger de heer van de "heerlijkheid Stoutenburg".
We lopen verder door het buurtschap Musschendorp. Op deze natte, moerassige plek stonden veel huisjes van keuterboeren, met plaggen op het dak. De uitdrukking “de mussen vallen van het dak”, betekende dat het zo droog was, dat de (ingedroogde) plaggen van het dak vielen. Leuk zo'n anekdote.
We lopen lang evenwijdig aan de Barneveldse Beek met o.a. een vistrap. Het is nog flink drassig, dus goed kijken waar we de voeten neerzetten. Het Bloeidaal is een mooi natuurgebied, schraal grasland, veel riet en veel bloemen in het voorjaar. Nu is het wat kaler. De blauwborst en ijsvogel leven hier, maar die zien we vandaag niet. Bij landwinkel de Korenmolen halen we een lekkere kop chocolademelk met een bonbon. Op het buitenterras met zon is het heerlijk zitten en de kippen scharrelen om ons heen.
Natuurgebied "de Schammer" doorkruisen we als laatste. Bij een vogelscherm kun je vogels spotten, er zijn er nu hartje winter niet zo veel. Prachtig gebied hier, het enige minpuntje is dat je steeds de voortrazende auto's op de A1 en A28 hoort. Op de Engweg zijn een aantal tankkeringen teruggeplaatst die in WO II gebruikt zijn om Duitse tanks tegen te houden. En zo komen we terug op het landgoed Stoutenburg.

Boerderij Groot Westerveld in Terschuur, zo'n 10 kilometer verderop, is onze overnachtingsplek voor vandaag. Een mooie rustige plek met weids uitzicht. Een lekker bordje erwtensoep met rookworst om de hongerige magen te vullen, zo komen wij de avond wel door.

Zaterdag 12 februari

Vanmorgen wakker geworden na een redelijk koude nacht, min 2 ⁰C. Witte rijp heeft zich afgezet en Richard maakt een paar sfeerfoto's. De zon komt op met mooie kleuren. We hebben afgesproken dat we eerst de 500 meter schaatsen kijken en dan weer op pad gaan. Nadat een Chinese schaatser goud heeft gehaald gaan we op weg naar Amersfoort, de Keistad.

We parkeren bij de P&R Schothorst, wat nog niet meevalt. Kleine plekken, maar met onze oversteek boven een groenstrook lukt het net. De wandelroute brengt ons eerst bij de Koppelpoort, een land- en waterpoort met een mooi sluisje ernaast. De bierbrouwerij De Drie Ringen produceerde het 1e Amersfoortse biertje in 1626.
We hebben het koud, de zon schijnt wel, maar met een redelijk straffe wind is de gevoelstemperatuur zo ongeveer om het vriespunt. Gelukkig is het museum Flehite open met o.a. een tentoonstelling van drie generaties Withoos, waaronder de meesterschilder Mathias Withoos.

We zijn lekker opgewarmd en lopen verder, want we willen nog meer dingen zien. We zien de parochiekerk H. Georgius. Hier bevindt zich (het restant van) een bijzonder Mariabeeldje. Dit beeldje zorgde ervoor dat in de 15e eeuw Amersfoort een belangrijke bedevaartplaats werd. De Sint Joriskerk was in 1200 een hofkapel, die een aantal keren vergroot is. Eerst een kruiskerk en later nog verder uitgebreid tot gotische hallenkerk. Het mooiste vinden wij het natuurstenen oksaal uit 1480. De Onze Lieve Vrouwentoren is met haar 98 meter de op drie na hoogste toren van Nederland. De toren is bovendien het kadastrale middelpunt van ons land. Natuurlijk zoeken we de Amersfoortse Kei ook op. Aan deze zwerfsteen dankt de stad haar bijnaam. Prettig verrast zijn we door alle grachten en doorkijkjes. We fotograferen er dan ook op los. Het huis met de Paarse Ruiten dankt zijn naam aan het mangaan in het glas. Onder invloed van het zonlicht zie je dat het beste. En gelukkig is dat nu het geval.

Als we door de straat Muurhuizen lopen wanen we ons even terug in de Middeleeuwen. De woningen hier zijn gebouwd op de fundering van de eerste stadsmuur en met de stenen die tijdens het slopen van deze muur vrijkwamen. Bijvoorbeeld "Bollenburgh", het huis waar Johan van Oldenbarnevelt is geboren en getogen. We zien de Dieventoren (lang gebruikt als gevangenis) en de Kamperbinnenpoort (oudste stadspoort).
Onze laatste halte is het Hofje Armen de Poth: wat een oase van rust is het hier, 48 huisjes en de middeleeuwse Sint Rochuskapel (alleen met gids te bezichtigen). Stukje wandelen over de stadsmuur slaan we over, net zoals het Mondriaanhuis. Het hoofd zit vol, dus lopen we terug naar de camper.
Opwarmen, lekker kopje thee drinken en we besluiten richting Putten te rijden.

Camperplaats Turfwegje in Krachtighuizen wordt het voor vanavond. Geen voorzieningen, maar met een lekkere rustige zaterdagavond in het verschiet een prima plek.

Zondag 13 februari

Met een heerlijk ontbijt van eieren met geitenkaas beginnen we deze ochtend. Daarna wat aanrommelen en een wandeling uitgezocht van de IVN. Het zonnetje schijnt en we hebben een leuke wandeling in de buurt, zeven kilometer in de Poolse Driesten. De wandeling begint op de Krachtighuizerheide. Daarna volgt het zwaartepunt van Nederland waar alles in evenwicht is.
Het landgoed Groot Spriel zien we met een kasteel in neorenaissance stijl. Eén van de oudste Saksische boerderijtjes passeren we, al 400 jaar oud. Aan de voorkant woonhuis, aan de achterkant het vee. Het was ook lang een herberg met zijn gunstige ligging aan een belangrijke handelsweg. We zien nog een aantal grafheuvels uit lang vervlogen tijden.
Dan komen we bij het waterwingebied waar de tocht naar genoemd is. Vitens pompt hier jaarlijks drie miljard liter water naar boven voor de omliggende dorpen. Deze putten zijn zestig meter diep.Met nog wat meer informatie over het huidige beheer van de bossen eindigen we deze wandeling weer in het buurtschap Krachtighuizen. Leuke wandeling, zeker de moeite waard.

Op weg naar Otterlo voor onze laatste stop dit weekend. Na een lekkere kom pindasoep en wat rust lopen we naar het Tegelmuseum. We zien tegels in allerlei kleuren, vormen en maten. Van de late middeleeuwen tot nu. Uit Nederland, bijvoorbeeld van Escher en Karel Appel, maar ook uit verre landen o.a Marokko, Spanje, Italië en Iran. Met filmpjes worden de processen getoond. De "Gelukkige Olifant" herkennen we, die jarenlang in de voorgevel van de vakantiewoning van Prins Bernhard en Koningin Juliana heeft gehangen in Italië. Toen de villa verkocht werd kwam het keramische kunstwerk naar het Tegelmuseum en werd het gerestaureerd. Dat is het laatste wapenfeit voor vandaag. We hebben een mooi en interessant weekend gehad, met geen drup regen! Nu alleen nog even naar huis rijden.

Maak jouw eigen website met JouwWeb