Maandag 18 augustus
Om kwart over zeven loopt de wakker af en om negen uur zijn we op weg. Helaas, er staat al een hele lange rij wachtenden en pas tegen 10 uur kunnen we beginnen aan de lange wandeling in dit mooie park.
Het park Plitvice Meren is het grootste nationale park van Kroatië en tevens één van de oudste in Zuidoost-Europa. Deze UNESCO Werelderfgoedsite bestaat uit 16 meren die verbonden zijn via watervallen. Het nationaal park werd opgericht in 1949. De meren liggen in een Karstgebied. Door een chemische reactie van de vele kalk die in de ondergrond zit met het water ontstaat er een afzetting van travertijn. Wij wandelen de lange route van zo'n negen kilometer en zien de boven- en ondermeren en 92 watervallen. Sommige meren zijn 450 meter lang en wel 20 meter diep. We wandelen grote delen op houten vlonders vlak langs het heldere water en zien de Milka Trina Falls. Misschien wel één van de mooiste plekken van het park. Heel veel vissen zwemmen er in het kraakheldere water dat vaak een smaragdgroene kleur heeft.
De Grote Waterval stort 78 meter naar beneden en hoort bij de benedenmeren. Dit is de hoogste waterval van Kroatië. In 2001 werd een nieuwe weg naar de meren aangelegd. Dwars door een toegankelijk gemaakte grot kun je op een spectaculaire manier afdalen. Je moet wel goed ter been zijn. Het Kozjak meer is het grootste meer van het park, meer dan 2 km lang. We steken het met de elektrische boot over. Het is best veel lopen, maar wat is het hier mooi! Ook de hitte valt erg mee. Het is vandaag zo'n 28 graden.
Tegen kwart voor drie zijn we bij de bus die ons terugbrengt naar de ingang van het park.
Het was een TOPdag!
Dinsdag 19 augustus
Lekker uitslapen en buiten ontbijten. We nemen een paar uur rust, na toch wel een aantal hectische dagen. Zalig nietsdoen. Rond het middaguur pakken we alles bij elkaar en gaan op weg naar de kust. We rijden dwars door een wat bizar, dor landschap. Onderweg stoppen we nog een aantal keren om foto's te maken en opeens doemt daar de Adriatische Zee op. Tegen 17 uur arriveren we op de kleine Camping Peros in Zaton. Snel wat eten op de Cadac gelegd en verder nietsdoen. Hier blijven we een aantal dagen bivakkeren.
Woensdag 20 augustus
De wasmachine bezet houden is vanmorgen onze voornaamste bezigheid. Maar zodra alles buiten lekker droogt pakken we onze zwemspullen en gaan naar het strand. Met snorkels en duikbrillen verkennen we de onderwaterwereld. En dat valt niet tegen, het is zelfs de moeite waard. Bij terugkomst hebben we nog niet genoeg water gezien en duiken we het zwembad in. Na het eten gaat Jelmer terug naar het zwembad, hij heeft een paar Nederlandse kinderen leren kennen. Wij zoeken onze rust bij de camper. Tegen 22.15 uur keert Jelmer terug en duiken we het bed in (heel wat geduikt vandaag 😂). Morgen willen we weer vroeg op.
Donderdag 21 augustus
Rond negen uur deze ochtend stappen we onder de Venetiaanse poort door om het oude gedeelte van Zadar te bekijken. Het Romeinse Forum is er deel van. Er is niet zoveel van over, wat stenen, funderingen en oude ornamenten. Omdat er niet veel informatie bij staat moeten we het hebben van de informatie uit onze boekjes. De kerk van St. Donatus met torenhoge ronde muren staat er midden in. Het is een pre-romaans gebouw uit de 9e eeuw, van Byzantijnse architectuur. Ernaast staat de klokkentoren, die gaan we beklimmen. De trap is steil, maar goed te doen. Het uitzicht over de stad en haven is prachtig en je krijgt meteen een goed uitzicht over het Forum. De oude schandpaal staat ook in de buurt, wel jammer dat er zo weinig aan restauratie wordt gedaan. Aan de andere kant ook wel begrijpelijk. Na een jarenlange oorlog (1991-2001) krijgt het herstel van woningen voorrang. Overal zien we nog schade van de oorlog, We wandelen verder onder grote palmbomen richting de waterkant. Jelmer scoort een badlaken met een mooie print. Het zee-orgel uit 2005 produceert al mooie klanken en wij zoeken wat verkoeling in het frisse zeewater. We lunchen met een paar stukken pizza en daarna bekijken we nog wat meer gebouwen. Het is ondertussen erg warm geworden; je kunt niet meer met blote voeten op de straatstenen lopen, minstens 35 ⁰C dus. Tegen drie uur zijn we terug en koerst Jelmer naar het zwembad. Alleen tijdens het eten zien we hem nog. Wij snorkelen nog even en daarmee komen de activiteiten van deze dag voor ons ten einde.
Vrijdag 22 augustus
Vandaag een luie dag, dus kunnen we uitslapen. Helaas, om zeven uur zijn we wakker. Jelmer verdwijnt om half negen naar het zwembad. Hij gaat "afscheidszwemmen" want vriendje Pim vertrekt om tien uur.
Vanmorgen voeren we wat huishoudelijke klusjes uit en vanmiddag duiken we de zee in. We snorkelen en zien weer nieuwe soorten visjes, wat is dat hier toch mooi.
We bakken pannenkoeken en genieten van een prachtige zonsondergang.
Vrijdag 23 augustus
Het is vanmorgen iets minder warm, maar nog steeds prima strandweer. We gaan weer snorkelen en Jelmer gaat mee. Hij wil de mooie vissen ook zien. Tot drie uur vermaken we ons best.
Daarna gaan we het pittoreske stadje Nin bezoeken. Het ligt op een rond eilandje in een ondiepe lagune. Via 2 stenen bruggen is het verbonden met het vasteland. We wandelen via de poort (ook een deel van de stadsmuren zijn nog intact) dit stadje binnen dat klaarblijkelijk ook in de Middeleeuwen al een belangrijke rol speelde.
Het meest waardevolle overgebleven monument (9e eeuw) is de Kerk van het Heilige Kruis. De kleinste kathedraal ter wereld is bijzonder vanwege de positie van de ramen en de hoek van de lichtinval. Hierdoor dient het als een soort kalender en kan de exacte datum van de zonnewende worden bepaald.
Het bronzen beeld van bisschop Gregor van Nin waar je volgens de legende een wens kan doen door over zijn grote teen te wrijven staat in de buurt. Hebben we niet gedaan, overigens. Nog wat shoppen, samen eten en in de schemering nog de St. Nicolas Kerk bezocht. Op weg naar de uitgang pikken we de avondmarkt mee.
Een replica van de Condura Croatica ligt in de haven. Deze bootjes werden in de 10e eeuw al gebruikt door de Kroatische Marine. Het waren kleine, maar dodelijke oorlogsscheepjes in die tijd. Hier zouden ooit 15.000 roeiers met boten hebben klaargestaan.
Zaterdag 24 augustus
Tijd om te verkassen en wel zo'n driehonderd kilometer naar het noorden. naar Istrië.
Na zo'n 50 kilometer draaien we de kustweg op. We zien de "naakte" eilanden Rab en Pag voor de kust liggen, de weg is nieuw aangelegd en de bochten goed aangegeven (dat was vroeger wel eens anders). Kortom, een genot om hier te rijden. Regelmatig zetten we de camper aan de kant en maken foto's en drinken wat. Zo ook bij de haven en de ruïne van de kerk in Karlobag waar ook nog een kerkhof bij is. Tegen vier uur spotten we een mooi strandje en een parkeerplaats in Novi Vinodolski. Tijd om te zwemmen dus.
Tegen 19 uur arriveren we op camping Autocamp Oliva in Rabac. Het is een loei grote camping en we mogen een plekje vlakbij de zee uitzoeken. Het eten koken laat nog even op zich wachten door een brandende kwestie. Het bezorgt Evelien flink wat blaren, maar om 21 uur zitten we dan toch aan de spaghetti carbonara.
Zondag 25 augustus
Vanmorgen wat boodschapjes gedaan. Alleen het hoogst noodzakelijke want het is hier erg duur. Daarna verkassen we weer naar het strand. Het water is hier dieper, er zijn veel minder vissen maar wel zee-egels. Waterschoenen aan dus, want zo'n pen/stekel wil je niet in je voet hebben. Na het eten wagen we ons aan een potje midgetgolf en nog later dansen we een poosje bij het hotel.
Maak jouw eigen website met JouwWeb