Noord-Brabant, Paasweekend

Op donderdagavond 1 april vertrekken we voor een lang paasweekend. De avondklok is een uurtje later, van 21 naar 22 uur, dus hebben we wat meer tijd. Niesmann en Bischoff Campers Nederland in Oss wordt vannacht onze slaapplek en zodra we er zijn drinken we eerst een lekker bakkie koffie.

Onze reis in één oogopslag

Vrijdag 2 april

Vanochtend al in de camper wakker worden. Geeft je een gevoel dat je een hele lange dag tegemoet gaat. Zoals wel vaker staat er een wandeling op de planning. Macharen deze keer, waar we een gemarkeerde route van zo'n 10km gaan lopen. Beetje informatie over Macharen vinden we op de borden:

"Dorp Macharen, het landschap is hier gevormd door de rivier de Maas. 2000 v. Chr. was  hier al sprake van bewoning. Op zandkoppen (afzettingen van de rivier)  is het dorp gevestigd. ‘Mak Har’ betekent ‘geschikte hoogte’. In de winterdag was het dorp door overstroming van de Beerse Overlaat vaak afgesloten. Vroeger was het een esdorp met een brink. In de 20e eeuw is dit echter verloren gegaan. Wel vinden we er nog de Odrada kapel, een bakstenen gebouwtje met zadeldak, uit 1850. Gebouwd op een heuveltje waar waarschijnlijk zijn voorganger stond uit 1690".

Het is fris met een windje, 10 graden, dus ook nu nog de muts en handschoenen aan. We starten op een mooi pad langs het Burgemeester Delenkanaal en lopen verder langs het riet en het water van het Ossermeer.
Daarna wordt het wat lastiger, want de markering blijkt niet meer aanwezig. Het "ommetje Macharen" is ook niet een perfecte vervanger, dus wordt het zoeken. We nemen een graspad dat wel erg slecht onderhouden is. De natuur ontwaakt weer en de prunus bloeit volop. Daar wordt je toch gewoon vrolijk van. We blijken toch niet helemaal goed te lopen, maar een stukje struinen door het riet brengt ons op de route terug. Weer verder langs het Ossermeer en langs de schilderachtige Hertogswetering. We horen zingende vogels, volgens de app Birdnet is het de winterkoning.

De overlaten in dit gebied werden sinds de 16e eeuw van 15 maart tot 15 november afgesloten met zandzakken en rietmatten (Dit is het reguleren van het oppervlakte water door overstorten). Daardoor kon het vee de wei in. Boeren en polderwerkers konden terecht in een provisorisch hut  (genaamd de Oijense hut) voor hun natje en droogje, waar de hutner woonde met gezin en wat vee.  Vanaf 15 november trok die naar een huis in het dorp. We zien kunst langs de Maas, maar op de Dijkweg is het behoorlijk koud. Blij met de muts en handschoenen. Dan duiken we weer het bos in en passeren een waterwingebied met putten. Het Kasteel van Oijen is het volgende wat we zien. Nou ja, zien.....het kasteel uit 1361 is er niet meer. De burcht werd een aantal keren gesloopt en weer opgebouwd. In 1825 werden er voor het kasteel het Westelijk en Oostelijk Neerhuis gebouwd. En laten die er nu nog wel staan. Ooit het koetshuis en paardenstal werden in gebruik genomen als boerderij. Hoe vreemd kan het gaan in het leven! Gebouwen zijn gerestaureerd en de Vereniging Natuurmonumenten is de huidige eigenaar. Mooi dat dit in elk geval bewaard is gebleven. De App "Plantnet" leert ons dat we lunchen te midden van paarse dovenetel, pinksterbloemen, speenkruid en scherpe boterbloemen.

Met nog één keer uitzicht over de Maas krijgen we het steeds kouder. Flink doorlopen dus en gelukkig komt Macharen weer in zicht. En dan staat daar de Odrada kapel, bijna verscholen tussen de huizen. De heilige Odrada met knielend paard, is de patroonheilige tegen de veepest. Jaarlijks waren hier 2 grote bedevaarten vanwege gevonden relieken. Deze werden in de Kerk gebracht en dit beeldje kwam ervoor in de plaats. 

De kerk is de St.Petrus Bandenkerk. Toren en kerk zijn beiden rijksmonument. Vlak voor de kerk zien we een dorpsproject uit 2017. Besloten werd toen de bankjes niet met hout maar mozaïeken te bekleden. In totaal 10 meter lang en met afbeeldingen uit het dorp en de vlakbij gelegen Maas. Scholen en verenigingen hebben hun bijdrage eraan geleverd. Mooi gemaakt. Na 12,4 kilometer zijn we terug bij de camper. Eerst een een lekker warm glas Glühwein, erg welkom, dan de afwas, die is noodzakelijk en tegen de tijd dat we honger krijgen rijden we weer naar Oss terug. Evelien rijdt daarmee haar eerste echte rit in de "nieuwe" camper. We eten een heerlijk vegetarisch wokgerecht en staan weer eens alleen op de camperplaats.

Zaterdag 3 april

Afgelopen nacht slechts vier uurtjes de oogluikjes gesloten gehad. Afwachten hoelang we dat vol gaan houden vandaag. Richard is er al op tijd uit om lekkere blueberry pancakes te maken. Mmmm, hier nemen we de tijd voor want vandaag staat er alleen een stadswandeling Ravenstein op het programma. Dan op zoek naar een parkeerplekje voor de camper in Ravenstein. We zien een prachtig plekje aan de Maas, aan de Loswal. Zouden we daar mogen staan? We schuiven aan bij twee andere campers en drinken koffie op deze prachtplek.

Na de koffie nog snel een boodschappenlijstje gemaakt voor de laatste zaken en de wandeling kan beginnen. De Coop ligt een eindje verder en omdat we niet precies weten hoe lang de wandeling gaat duren, wordt dat het eerste doel. Daarna is het even zoeken wie wat gaat doen tijdens de wandeling. We hebben een audiotour en tekst op papier. Het vult elkaar mooi aan. Het blijkt al snel een leuk vestingstadje te zijn. Gebouwd aan de Maas op de grens tussen de rivaliserende hertogdommen Brabant en Gelre. Het begin is bij de restanten van bastion Holland. Daarna komen het Leerlooierijmuseum en de stadstuin. De hele interessante geschiedenis komt tot ons via de audiotour. Monumentale panden, ravelijnen en de zon doet goed mee. We zien het huis, waar in de dakconstructie bomen zitten die in 1449 en 1450 zijn gekapt. Moeilijk voor te stellen, maar wat een sterke en gezonde bomen zullen dat geweest zijn.

Kerken, een bierbrouwerij, alles heeft zijn eigen geschiedenis. Bij het Oranje rondeel werden schepen gelost en geladen en moesten ze, vanaf 1535, tol betalen. Aan deze inkomstenbron dankt Ravenstein zijn bestaan. De Maaspoort en het statige poorthuis "In den Moriaen" hebben een eigen verhaal. Boven de Maaspoort vanuit het raam, werd vroeger de uitslag van de Loterij bekendgemaakt. De straat stond vol met mensen die hoopten dat hun leven er na die dag wat makkelijker uit zou zien. Natuurlijk werden de meesten, net als nu, daarin teleurgesteld. De Kasteelsepoort is het oudste gebouw van Ravenstein en dateert uit ca. 1300. Het Kasteel van Ravenstein is helaas verdwenen.

Wel lopen we langs prachtige stadsgrachten, het restant van de Hollandsche Vestingwerken, met mooie treurwilgen, vol jong groen blad. We genieten met volle teugen. De schandpaal of "Kaek" is één van de laatste dingen die we bewonderen. Als je destijds je mes trok kon je hier al belanden. Gevangenisstraffen waren in de 17e eeuw namelijk nog niet gangbaar.  Na dit en nog veel meer gezien, gelezen en gehoord te hebben, gaan we terug naar de camper, 4,5 kilometer en 3,5 uur later. Het is intussen een stuk kouder geworden en de wind gaat harder waaien. De Glühwein smaakt daarna best. De beentjes gaan omhoog en een verlaat middagdutje kunnen we niet voorkomen. We besluiten hier maar te blijven vannacht, geen officiële camperplaats, maar het wordt gedoogd. Het bierstoofpotje smaakt lekker en dan wordt het tijd om het laatste hoofdstuk van de "Zeven zussen" uit te lezen. 

Zondag 4 april

Op eerste Paasdag worden we wakker met een grijze lucht. Jammer, ook deze dag hebben we stiekem op een zonnetje gehoopt.  Vandaag wordt onze eerste opdracht: lozen, wc en water, in die volgorde. In Eindhoven blijkt dat te kunnen, dus zoeken we daar in de buurt ook een wandeling. Het wordt Trage Tocht Vessem, 13 km.

Zo'n uurtje zijn we onderweg, ongeveer 67 kilometer en we zien onderweg een viaduct met prachtig beschilderde ganzen. Echt een kunstwerkje. Eenmaal in Vessem, parkeren we achter de Lambertuskerk, waar ook het begin van de wandeling is. Vroeger bestond de Kempen uit woeste gronden met heide en vennen en daartussen kabbelende stroompjes. De heidevelden zijn inmiddels verdwenen en hebben plaatsgemaakt voor uitgestrekte akkers en weilanden.  Rond 13 uur zijn we zover om te kunnen beginnen. De start is met een prachtig pad langs de kronkelende Kleine Beerze, door Natuurmonumenten hersteld. We passeren een luisterplek van de Liberation route en daar nemen we even de tijd voor. Altijd weer indrukwekkende verhalen.

Lange lanen door het bos en langs velden volgen. In het voorjaar bloeien hier veel bloemen en in de zomer zal het krioelen van de insecten en de vogels . Nu is het rustig, maar niet minder mooi.

Langs de Beerze keren we ook terug. In Vessem zien we nog de Jacobusmolen, genoemd naar een vroegere eigenaar Jacobus Peeters. In de winkeletalages zwaaien de paashaasjes naar ons en wensen ons een "Vrolijk Pasen". Dat is tot op heden zeker gelukt. Vlak voor we terug zijn passeren we nog de Pelgrimshoeve Kafarnoum. Het dorp is een echt pelgrimsoord dankzij de Heilige Jacobus. Het ligt dus aan de Camino, de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella. Naast de pelgrimshoeve bevindt zich een labyrint, een wandelpad met een aantal wendingen die je naar het centrum brengen en weer terug. Je kan het lopen voor ontspanning, rust en meditatie. De heenreis heeft als kenmerk "Loslaten", het centrum "Ontvangen" en de terugreis "Toelaten". Wij hebben het labyrint gelopen, maar misschien omdat we moe zijn is het lastig dit zo te ervaren.

Kwart voor 5 zijn we terug en vooral Richard heeft het koud. Terugrijden naar de parking P+R Meerhoven in Eindhoven is ons volgende doel.  Na wat rust gaan we beginnen aan ons Paasdiner: asperges met ham en eieren. Inmiddels is het zonnetje wèl gaan schijnen en loopt de temperatuur zelfs op tot een respectabele 24 graden in de camper!  Wat een luxe.
We hebben de afgelopen dagen best al veel lekkere dingen gesnoept: (chocolade) paaseieren, paasstol en koeken. Maar goed dat we veel wandelkilometers maken dit weekend, hoeven we ons daarom niet al te schuldig te voelen. Nog een lekkere wasbeurt, we drinken een alcoholische versnapering en eten wat nootjes weg en bereiden ons voor op de nacht. Morgen gaan we Ma een bezoekje brengen.

Maandag 5 april

Zoals aangekondigd door Weeronline worden we vanochtend in een grijs en miezerig Eindhoven wakker. Vandaag wordt een gure (lees regen, hagel, natte sneeuw en onweer) dag. Goed dat we deze dag tot bezoekdag gebombardeerd hebben. Met de laatste druppels water kunnen we wassen, en hebben nog een lekker kopje thee. Nog even het laatste grijze water lozen en tegen 10.30 uur op weg naar Goirle. Deze dag brengen we door met allerlei zaken, spullen uitzoeken, nieuwe foto aan de wand ontwerpen en bijkletsen. Samen eten we een lekkere salade en erwtensoep en daarna moeten we op huis aan. Het lange Paasweekend is weer voorbij, maar zonder twijfel erg geslaagd.