Zaterdag 1 september
Vanmorgen blijven we nog eventjes in dit plaatsje. Er is hier een speciale fontein met bewegende en kleurrijke figuren en die willen we zien. Op het “Place Francois Mitterand” staat die monumentale fontein uit 1988. In Parijs staat nog zo'n soortgelijk kunstwerk, de "Strawinski Fontein" bij het Centre Pompidou. Deze hebben we tien jaar geleden gezien. In de hele wereld zijn er maar 5 van dit soort kunstwerken en François Mitterand vond dit kunstwerk erg mooi voor zijn geliefde stad Château-Chinon. De onderdelen bestaan uit keramiek van 50 á 60 kilo. De mechanische onderdelen zijn uitgevoerd in rvs. Alle onderdelen roepen herinneringen aan het thema ‘water’ op: o.a zwemmers, een bal en het Monster van Loch Ness. In de winter wordt de watertoevoer afgesloten en staat alles stil. We krijgen geen spijt, wat is dit leuk! Kleiner dan in Parijs maar het idee is hetzelfde. Op de terugweg halen we een brood en stappen in de camper voor het volgende avontuur.
Vanmiddag weer de wandelschoenen aan, een 9km lange tocht door de Gorges des Canches. Via een smal pad komen we op de plaats van bestemming. Na de koffie en een tussendoortje beginnen we tegen 13 uur. In eerste instantie een mooie tocht door de dennenbossen met soms een doorkijkje naar het dal. Na een goed uur bereiken we de kloof. We nemen een welverdiende pauze en beginnen ontspannen aan het tweede deel. We moeten de rivier een aantal keer oversteken (wat al spannend is) en de paden beginnen vanaf nu flink te stijgen en dalen. Dit kost ons nog eens bijna anderhalf uur (over 1,8km!). Met regelmaat moeten we over omgevallen bomen klauteren en het smalle pad lijkt af en toe verdwenen te zijn. Uitdaging genoeg dus. De tocht is mooi, de rivier met al zijn watervalletjes en kabbelende beekjes. Het laatste stuk lopen we weer vrij makkelijk en passeren een waterkrachtcentrale. Er zit nog 1 flinke klim in (118m), maar die loopt zeer gelijkmatig. Uiteindelijk zijn we wel weer blij de camper te zien.
Uitrusten en eten en daarna doorrijden naar de camperplaats Glux-en-Glenne. Eerste keus ligt aan een (te) smalle weg, 2e keus is bovenop een bult in het hoogste dorp van de Morvan. Dit heeft onze voorkeur: een mooi uitzicht en een prachtige sterrenhemel.
Zondag 2 september
En weer hebben we een heerlijk, rustige nacht. Evelien heeft vanmorgen last van de maag (vermoeidheid van gisteren?) dus wat minder gegeten. Toch proberen we deze morgen een kleine wandeling naar bron van de Yonne te maken, zo'n drie kilometer in totaal. Het zonnetje is er ook weer bij, maar erg warm is het niet.
Meer dan 2000 jaar lang hebben mensen van deze bronnen gebruik gemaakt. We volgen de wichelroede en steken een drassig stuk veen over via houten vlonderpaden. Onderweg zien we allerlei silhouetten staan die verduidelijken waar het hier om gaat. Het veen, de bronnen en de bossen. We zien heggen gemaakt van gevlochten haagbeuken, helemaal met elkaar vergroeid. Uiteindelijk komen we bij een klein stroompje water. Zou dit 1 van de bronnen van de Yonne zijn? Een bord staat er niet bij dus zeker zullen we het nooit weten.
Laten we nu niet ver van Bibracte afzitten. Daar hebben al veel over gelezen dus dit een mooie kans om het eens te gaan bezoeken. Bibracte was de naam van een Gallische vestingstad boven op de Mont Beuvray, gebouwd in de 1e helft van de 2e eeuw v.Chr. Van de 200 ha ommuurde ruimte waren er slechts 40 ha bebouwd. De gehele boerenbevolking kon zich binnen de wallen terugtrekken als er gevaar dreigde. In de woningen (met door houten palen gestutte aarden muren) woonden mogelijk 10.000 mensen. Deze hoofdstad was een belangrijk politiek, industrieel en religieus centrum en speelde in 52 v.Chr. een belangrijke rol in de Gallische Oorlog. Rond het begin van onze tijdrekening werd de stad verlaten, maar ook lang nadien werd er nog handel gedreven op de Mont Beuvray. Tot in de 20e eeuw werden er op de eerste woensdag in mei jaarmarkten gehouden.
De opgravingen op de Mont Beuvray begonnen midden 19e eeuw en werden in 1907 stopgezet. Vanaf 1984 werden ze echter hervat, op initiatief van de Franse president François Mitterrand. Het oude stratennetwerk wordt geleidelijk hersteld en een gedeelte van de oude wallen is gerestaureerd.
We starten in het museum. We zien op maquettes hoe de stad er ooit uit heeft gezien op 850 meter hoogte. Het transporteren van alle goederen en bouwmaterialen naar boven was minder erg. De stad was makkelijk te verdedigen en dus veilig. We ontdekken hoe de poorten eruit gezien hebben. Ook een mooie gouden hoofdtooi (1e eeuw v. Chr.) en een helm met zwaan, uniek in zijn soort. Munten, kleine lepels uit lang vervlogen tijden en nog veel meer.
Na een lunch met een lekkere salade gaan we naar het buitenterrein om de opgravingen te bekijken. Indrukwekkend wat er al opgegraven is en waar ze nog mee bezig zijn en wat een immens groot terrein.
La porte du Rebout, één van de poorten is helemaal weer in ere hersteld. Onvoorstelbaar om te bedenken dat dit alles honderden jaren onder een woud verborgen heeft gezeten. Grote overkappingen zijn speciaal ontworpen door de architect die ook “het vogelnest” en “het ei” in Peking ontwierp. De kap moest aan specifieke eisen voldoen: bescherming tegen slecht weer voor bouwplaats en de mensen, zonder machines op te zetten zijn, aanpasbaar in grootte en geen fundering. En dat is allemaal gelukt. We zien zelfs nog een ree vlak voor ons en lopen langs een herdenkingspilaar uit 1903 met aan de achterkant een tekst uit het dagboek van Caesar. De St Martinskapel, uit de 19e eeuw, is gebouwd op de plaats van een Gallo-Romeinse tempel. Hier stond in de 13e eeuw al een kapel.
Als we terugkomen op het parkeerterrein, staan er verschillende campers die hier de nacht willen doorbrengen. Wij besluiten om dan ook maar te blijven staan, is wel zo gezellig.
Maandag 3 september
Vanmorgen gaan we een kleine wandeling maken van zo'n drie kwartier naar een waterval in Dragne en dan vanmiddag een grotere wandeling vanuit Onlay. We starten wat later dan gepland. Na het eerste stukje, waar het pad minimaal is aangegeven, wordt het zoeken. De waterval zelf vinden we gelukkig ook en is de moeite waard. Na 1,5 uur zijn we weer terug bij de camper, dat is toch wel een tegenvaller. Ons brood is op dus gaan we op zoek naar een bakker. Half één is het al en we zijn nog steeds niet geslaagd in onze zoektocht, maar we hebben ook nog geen koffie gehad. Dan maar weer terug naar Chateau-Chinon, daar zijn alle winkels wel voorhanden.
Inmiddels is het te laat geworden geworden voor een 2e wandeling en besluiten we, na een rust periode, een museum te gaan bezoeken. En wel een hele speciale: het Musee du Septennat: hier staan alle cadeaus die president Mitterand in zijn carrière heeft gekregen tentoongesteld. Het zijn geschenken vanuit de gehele wereld. Een erg leuk museum met zeer uiteenlopende stukken: medailles bijvoorbeeld uit Finland met een groot kruis, meubels waaronder een mooi ingelegd tafeltje uit Syrië, wandtapijt met 2 buffels uit Rwanda, beeld van de god van de oorlog uit Kameroen en nog veel en veel meer. Zelfs een miniatuur-brommer en uit Nederland vinden we een zilveren tafelbel. Wat een unieke collectie. De naam van het museum is vernoemd naar de duur van een regeringsperiode van een president (7 jaar). François Mitterand is 2x zeven jaar president van Frankrijk geweest (1981-1995).
We rijden door naar de de camperplaats Presqu'ile de Blaisy aan het Pannecière-meer. Morgen willen we vanaf hier gaan lopen. Volgens de app zou hier stroom zou hier moeten zijn, ware het niet dat de Sani-zuil stuk is, helaas. Wel staan we helemaal alleen, volgens mij is dit de 1e keer deze vakantie. Lekker rustig!
Dinsdag 4 september
Om 8 uur gaat de wekker en Evelien voelt zich goed genoeg om een 12-km lange tocht te gaan lopen. Om kwart over 10 beginnen we en de zon schijnt volop. Eerst lopen we over de stuwdam van Pannecière (lengte 340 meter en 50 meter hoog). Het stuwmeer bevat 80 miljoen m3 water en wordt gebruikt sinds 1949. Vervolgens een stuk langs datzelfde stuwmeer. Daarna wandelen we omhoog naar Montigny-en-Morvan, dat op een heuvel ligt. Na een broodnodige pauze wandelen we verder en genieten we van de uitzichten. We dalen af naar Chassy en passeren het gelijknamige kasteel. Vanaf de 14e eeuw is het omgebouwd van een versterkt huis naar het huidige kasteel. Dan loopt de route naar de kapel Sint Bernhard, een halteplaats voor pelgrims op weg naar Compostella. De Molen van Chassy, eerste keer vermeld in 1565, heeft drie waterraderen en werd gebruikt voor meel en olie. Onderweg zien we nog allerlei beesten, van nieuwsgierige koeien met krulletjes (zó schattig) tot een bidsprinkhaan. Bijna op het einde van de wandeling rusten we bij een maquette van de dam en uitleg over het waterbeheer van de Yonne. Daarna nog 1 klim en we zijn weer terug op het beginpunt. Weer een tocht gehaald!
Na een rustpauze rijden we naar Pierre-Perthuis om de unieke 2 bruggen te bekijken. Via twee bruggen naast elkaar kan men hier de bergkloven oversteken, die door de rivier gevormd zijn. De "Grote Brug" gebouwd in 1874, gaat op een hoogte van 33 meter over Crot de Ternos. Aan de voet hiervan vindt je de schilderachtige brug van Ternos, bekend als de "oude brug" . Deze is een eeuw eerder boven de Cure gebouwd en gerestaureerd in 1925. Ooit heeft de brug gediend als scene in een film en deze heeft 1 boog.
In Avallon kunnen we niet overnachten, het circus was ons voor. We halen hier wel twee lekkere pizza's. Het laatste stukje rijden we naar Cravant, de eerste camperplaats die we tegenkomen. Een mooie plek die we net met het invallen van de duisternis bereiken.
Woensdag 5 september
Vanmorgen maar weer eens lekker rustig aan gedaan. Het weer is goed. We hebben de camper in de zon gezet en drinken buiten koffie. Na 11 uur is er ook stroom op de camperplek, dus daar maken we gebruik van: foto's op de laptop zetten en deze weer opladen. 's Middags maken we een wandeling langs de Yonne en het kanaal van Nivernais (ca 6km). We zien hoe de sluizen nog met de hand bediend worden. Daarna eten we vroeg, we willen deze avond nog een eind rijden. Helaas lukt dat laatste niet helemaal: we zijn om kwart over 7 pas onderweg, na het lozen en om goed 8 uur zien we de laatst bereikbare camperplaats voor deze avond: Saint-Florentin. Het dorp lijkt mooi, die zetten we op onze to-do lijst en we genieten van een mooie avond.
Donderdag 6 september
Vandaag weer een reisdag want we zijn op weg naar huis. Daarom maar weer de wekker gezet en om kwart over 7 staan we op. Ontbijten, wassen, afwassen en om 9.10 uur zijn we weer op pad. We schieten lekker op. Het is niet druk met verkeer, de weg is goed, het is droog en niet te warm (wel een beetje mistig). Prima reisweer! Onderweg komen we langs het Ossuarium van Navarin, een oorlogsmonument uit WO1 met de resten van 10.000 soldaten en dat moet natuurlijk even bekeken worden. Ingewijd op 28 september 1924 in bijzijn van maarschalk Joffre en generaal Gouraud (de laatste is hier ook begraven). Binnen dit monument is een kapel waarvan de muren bedekt zijn met gedenkplaten aangebracht door families ter nagedachtenis van hun geliefden.
Als laatste deze vakantie bezoeken we de vestingstad Rocroi die al heel lang op ons lijstje staat. Een indrukwekkende vesting met een mindere binnenkant. In 1555 ontstond het plan om van deze stad een vesting te maken. In 1643 bewees het zijn nut tijdens de Slag bij Rocroi. Spanje werd hier voor de eerste keer (en daarna telkens) verslagen door de Fransen, waardoor de Spaanse overheersing in Europa ten einde liep. De wallen zijn nog steeds aanwezig en het leger is tot 1888 in Rocroi aanwezig geweest. We wandelen langs het gemeentehuis en de St. Nicolaskerk. De kazerne Séré de Rivières (1884) is het laatste gebouw dat het leger heeft neergezet in Rocroi. Bastion du Roy (1555) is gescheiden van de stad door een gracht. De ondergrondse kamers en bunkers werden als schuilkelders gebruikt bij luchtaanvallen.
Daarna rijden we nog ruim 2 uur en om iets voor half 9 komen we in Aarschot aan. Gauw even eten koken, want we hebben intussen honger. We staan met 7 andere campers en hebben zelfs gratis stroom.
Vrijdag 7 september
Onze laatste vakantiedag, nog 1 keer vroeg opstaan. We leggen nog een tweetal familiebezoekjes af. Tegen 20 uur die avond zijn we thuis. We worden door Jelmer verwelkomd. Uiteindelijk zijn op deze reis zijn 3333km onder onze wielen verdwenen. We houden een goed gevoel aan deze vakantie over. Veel gezien en veel gewandeld. Het weer wisselde nogal eens, maar over het algemeen genomen is het prima geweest.
Maak jouw eigen website met JouwWeb