Onze reis in één oogopslag, rechts meer gedetailleerd 

Donderdag  4 augustus

De camper staat nog op de parkeerplaats van het vorige tripje, dus vandaag er nog van alles bij in gestopt. Vanavond richting Ravenstein, want daar sta je zo mooi aan het water van de Maas. Het water zien we nog net, want snel daarna is het donker. 

Vrijdag 5 augustus 

Na wat buitjes en een klap onweer gisteravond laat is het vanmorgen weer droog. De bewolking is gebroken en het zonnetje schijnt er tussendoor. 

Allerlei soorten boten en plezierjachten varen ons voorbij, wat verderop raast het verkeer over de snelweg. Het valt ons op dat de waterstand in de Maas, in tegenstelling tot de IJssel, nog redelijk normaal lijkt. En dat met deze droogte!

Na een opruimactie van allerlei lege drankblikjes en lege sigarettendoosjes (door 2 auto's gisteravond gedumpt) gaan we dan toch op weg. Naar Den Bosch voor een korte wandeling naar de Moerputten (betekenis natte, drassige grond).

Het begin van de parkeerplaats aan de Deuteren is even zoeken, het beginpunt van de wandeling daarentegen is snel gevonden, gele bordjes. Na een kleine kilometer staan we bij de Moerbrug. Waar vroeger het goederenvervoer per trein ging tussen 's Hertogenbosch en Lage Zwaluwe, lopen wij nu over de gerestaureerde spoorbrug. Zeshonderd meter lang en we zien veel waterlelies en wilde eenden. Prachtig stukje natuur. Wat verder weer door het bos en dan lopen we het vlonderpad op. Moerassig gebied, dat nu kurkdroog staat, overigens. Het pimpernel blauwtje (vlinder) komt hier voor, veelvuldig is het op borden aangegeven. Helaas, we hebben ze niet kunnen ontdekken. Rond 14 uur zijn we terug op het vertrekpunt.

Het 2e gedeelte van de middag maken we een wandeling in Rosmalen, "Coudewater en Wamberg", 5,9 km. Deze komt uit de IVN-app.

We starten bij Mariënwater (Coudewater), een voormalig klooster, dat later een psychiatrisch centrum werd. Nu is het opgekocht door een projectontwikkelaar die er woonhuizen gaat (bij) bouwen. Mooi park met verschillende soorten bomen o.a. een honingboom (met gespleten stam), de Canadese suiker esdoorn, Kaukasische vleugelnoot (daar groeien trossen nootjes met vleugels aan), moerascipres en nog veel meer. Een aantal rijksmonumenten staat er ook nog, zoals het oorspronkelijke klooster (vele malen gerestaureerd), Huize Loofert en de Mariakapel. Ook een verdrinkingsscene uit de film "Help de dokter verzuipt" is hier opgenomen.

Op het aangrenzende kerkhof zien we verschillende afdelingen. De zusters en broeders bij elkaar, de dokters en welgestelden hebben duurdere grafstenen. De armste patiënten deelden met z'n tweeën 1 kruisje. 

We wandelen daarna op ons gemak naar de Wamberg. Als eerste zien we het ("Hans en Grietje"-achtige) portiershuisje. Via de oprijlaan wandelen we recht op het poortgebouw uit 1895 aan. Rechts ervan staat het speelhuis uit 1510, een zomerverblijf voor de adel. Iets verderop een voedersilo, in WOII was dit een schuilplaats voor onderduikers. Ook hier een prachtig parklandschap met een reuzensequoia en nog veel meer speciale bomen. We leren veel over de planten en dieren die hier leven, o.a in de vijver.

Eenmaal bij de camper terug volgt de 2e opruimactie van deze dag. Een bundel kleding incl. schoenen ligt half onder de struiken. Die gaan mee!.

Nadat we ons wat opgeknapt hebben rijden we naar (schoon)mama in Goirle, waar we de nacht zullen doorbrengen.

Zaterdag  6 augustus

Vandaag met Ma op stap. Richting Bergen op Zoom deze keer. Er staat veel op de ideeënlijst, dus op tijd weg. Al om 9 uur rijden we weg en we hopen nog voor de koffie in de Dintelse Gorzen te zijn. We willen daar een wandeling van 3 km gaan maken.
We rijden ons nog even vast op de smalle dijkjes maar na een 2e poging vinden we dan toch een parkeerplaats.
Snel koffie (met eigengemaakte perenslof) en dan gaan we op pad. We lopen over de monumentale sluizen van Nedersas via een zelfbedienbaar bruggetje. Nog even blijven staan om een foto te maken, maar intussen is de bel al een keer gegaan. De brug gaat open voor de fotomodellen aan de overkant zijn. Op het kleine vaste stukje voor het hek dus wachten tot de boten gepasseerd zijn en de brug weer open is.
Na dit oponthoud gaan we dan echt beginnen. Via de jachthaven lopen we verder het natuurgebied in. Een oever met prachtig bloeiende planten is het begin en dan lopen we het gorzengebied in. De zandpaden worden steeds smaller en meer oneffen. De rollator geeft soms meer ongemak dan gemak, maar we genieten wel. Bij een vogelkijkhut kijken we over het water van de Volkerak.
Daarna wordt het landschap wat ruiger en moet er meer geklommen en gedaald worden. Een hele uitdaging met de rollator, maar ook hier komen we goed doorheen. Tegen het einde zien we een paar Schotse Hooglanders, die van het water genieten, we passeren de bruggen weer en eindigen met het beklimmen van de uitkijktoren de Bunkertreppe.

We gaan weer verder en rijden naar Steenbergen. Daar staat de Gummaruskerk, ontworpen door Pierre Cuypers eind 19e eeuw.

Hij is gelukkig open, de mis begint over een half uur. Genoeg tijd om alles te bekijken. Een mooie kerk, die zelfs een klein museum herbergt.  

Ons laatste doel, want het is al weer half 6, is Fort De Roovere. Een onderdeel van de Zuiderwaterlinie. De opvallendste onderdelen van dit grote fort zijn de Pompejustoren (voor mooi uitzicht over de wijde omgeving) en de Mozesbrug, die door het water gaat. We lopen hier weer een rondje, maar zien ook hier teveel hoogteverschillen voor de rollator. We gaan terug en dan is het hoog tijd voor het avondeten.

Als we dat opgepeuzeld en weer opgeruimd hebben is het half 10. De tijd en de energie zijn op en we sturen de auto weer naar het huis van Ma. Daar sluiten we de drukke, maar vooral gezellige en mooie dag af.

Zondag 7 augustus

Zondagochtend en weer schijnt de zon. Na wel een koude nacht overigens. We drinken nog koffie bij ma en dan gaan we op pad.

Een klompenpad is snel gevonden: het Hiensepad, 12 km. In het buitengebied van Dodewaard, met start in het centrum. Tot 2002 was dit een zelfstandige gemeente, maar vormt nu samen met Hien en Wely (en nog een paar andere plaatsen) de Gemeente Neder-Betuwe. De NH kerk van Dodewaard uit 1050 stond vroeger vlak aan de (zich steeds verplaatsende) Waal. De tufstenen toren en een ingemetselde Romeinse grafsteen zijn speciaal. Een bedrijf in op- en overslag van zand, grind en stenen ligt aan het grindgat. Vroeger was hier een steenfabriek.

De kerncentrale Dodewaard, iets verderop, wacht op definitieve sloop in 2045. We wandelen langs de Waal en het is behoorlijke warm. Het gehucht Wely komt in zicht en we vervolgen het pad langs het water van de Strang. De oudste herberg van Nederland ligt hier: De Engel, rond 1300 gebouwd. Door Hien gaat de route, vreemd om te lezen dat dit dorp (nu een gehucht) ooit groter en dichtbevolkter was dan Dodewaard. Op het laatste deel van de tocht zien we de teelt van laan- en sierbomen. Wat zal het hier een kleurenpracht zijn in de lente! De noodschuur (1868) is een dijkmagazijn waar vroeger hamers, palen, kruiwagens e.d in werden gestald die gebruikt werden bij een dijkdoorbraak of een overstroming. Door gebruik van nieuwere machines is hij nu overbodig. Gelukkig heeft de muziekvereniging het gebouw kunnen redden en is het gerestaureerd. In de muur staan heel veel initialen van verliefde stelletjes. Je doet wat als je jong bent.😄

Met de vermelding dat iedere 5 jaar rond koningsdag elk buurtschap in Dodewaard erebogen maakt (sinds 1898) nemen we afscheid van dit klompenpad. Rest ons de thuisreis.