Onze reis in één oogopslag.

Donderdag 29 augustus

Wat later vertrokken dan verwacht, de eerste overnachting is dus nog net in Nederland (parking Bookoltlaan, Losser). Een zacht buitje heeft ons vannacht gezelschap gehouden, dus heerlijk geslapen.

Vrijdag 30 augustus

Vanmorgen is het zwaar bewolkt, gelukkig wel droog en zo'n 20⁰C. Perfect reisweer dus. Na twee keer getankt te hebben bij dezelfde pomp (er zit een maximum op van tachtig euro🤔) kunnen we weer verder. Na de koffiestop gaan we er maar eens goed voor zitten, kilometers maken. Iets verder een "Baustelle" van 30 (!) kilometer, gelukkig rijdt het redelijk door.

Helaas, zo'n 150 km verder staan we muurvast. Minimaal 1 uur vertraging, want er is verderop een ongeluk gebeurd! Pfff...na een uur dezelfde achterkant van een vrachtwagen te hebben bekeken komt er een 🅿️. Rust en reis aanpassen (verderop nog meer files).

Inmiddels hebben we de drukte van de snelweg verlaten en rijden over super rustige B-wegen. Heerlijk☺️. We steken de Elbe over en om 19.30 uur arriveren we op de P4N Pritzier am Bahnhof (#397477), in totaal 388 km gereden. 

Bij het laatste daglicht lopen we het mini dorpje in. Paar woningen, Oost Duits aandoend en een spoor dat vol staat met wagonnetjes. Ook zien we hier heel veel tijgerslakken op de weg. Ze zijn prachtig getekend. Deze slakken zijn tuinvriendelijk. Ze eten andere slakken, paddenstoelen, schimmels en dood plantmateriaal. Zou er bijna een paar meenemen voor onze tuin, waar we veel te veel naaktslakken hebben.

Daarna zijn we toe aan een lekker bakje koffie.

Zaterdag 31 augustus

Een rustige stationsparkeerplaats, wat kan daar nu gebeuren? Lekker slapen dus. En dan schrikken we wakker van een luchtalarm, 3 of 4 keer! Een herrie en wat is er aan de hand!! Het is kwart over 2😱. Even later zien we een stukje verder een blauw zwaailicht, maar verder blijft het stil. Voelt niet lekker en na een half uurtje rijden we weg. In Ludwigslust kunnen we terecht op de P4N achter het oude postkantoor. Terug naar dromenland.

Het is inmiddels al na negen als de ogen weer open gaan. Met een lekker ontbijtje (eieren met geitenkaas en tomaatjes) beginnen we de dag.
Maar waarom zijn we nu eigenlijk hier in Ludwigslust?
In de 1764 verplaatste hertog Frederik van Mecklenburg zijn residentie van de hoofdstad Schwerin naar Ludwigslust en bouwde daar een prachtig barok slot en een stad. Dat willen we graag zien.
Als we het slot naderen valt ons oog op het plein voor het kasteel: een cascade met beeldhouwwerken, een kronkelende gracht, een groot terrein, met aan 2 zijden rijen huisjes. Sommige hebben 1 verdieping, andere 2. In het midden een monument en erebegraafplaats (200 graven) ter nagedachtenis aan de slachtoffers van concentratiekamp Wöbbelin. Aan de overkant de Evangelische Stadskerk.
In de gracht zien we een zwanengezin en even verderop een gezin van, jawel: beverratten. Ze trekken veel bekijks en ook wij zetten ze graag op de gevoelige plaat.
Dan lopen we verder naar de kerk met zijn indrukwekkende voorkant met zuilen, een fronton en 4 levensgrote beelden bovenop, het lijkt wel een Griekse tempel.
Binnenin de kerk valt direct de geheel beschilderde muur achter het altaar op. Een vriendelijke dame geeft ons uitleg en een Nederlandse infokaart. Voor de muur bij de ingang staat een prachtige loge van 3 verdiepingen, met daarboven nog een balkon.
Het plafond is zo met vierkanten beschilderd dat het pleisterwerk lijkt. Het is zelfs op de muur doorgeschilderd om het nog groter te laten lijken.
Het kunstwerk op de muur achter het altaar is grotendeels geschilderd op 1.000
rechthoeken van papier-maché en is 350m2 groot. Erachter staat een orgel en om contact te houden met de muzikanten op het balkon zitten er kijkgaten in de wand.
Verder zijn de ornamenten aan de muren en zelfs de kandelaren op het altaar ook gemaakt van papier-maché. Dit materiaal hebben wij nooit eerder op deze manier gebruikt zien worden. Ook in het slot zullen we dit gebruik ervan terug zien. Al met al een buitengewone kerk.
De kerk zelf heeft geen klokkentoren, omdat men bang was voor blikseminslag. Een klein stukje verder hangen wel klokken in de toegangspoort van het kerkhof. Deze poort is gebouwd naar voorbeeld van de poort in Karnak (Egypte). Heel mooi en ook de muren om de begraafplaats zijn in dezelfde stijl.
We komen weer terug op het kasteelplein en weten intussen dat de rijen huizen bewoond werden door het hogere kasteelpersoneel. De meeste zijn mooi gerestaureerd en onderhouden en het hele gebied straalt rust uit. Daarbij schijnt de zon ook nog eens uitbundig, wat een geluk om hier te mogen zijn.

Het wordt tijd om het slot te bezoeken. Het wordt momenteel gerestaureerd. Een deel is daarom niet te bezichtigen, maar wat wel te zien is, is de moeite waard. De kamers van de hertog en de gastenkamers kunnen we op meerdere verdiepingen zien en we kunnen een blik werpen op de Gouden Zaal. Volledig in restauratie, gelukkig wel een foto van betere tijden.
We zien veel schilderijen van exotische dieren, die geschilderd zijn naar dieren uit de dierentuin van Versailles van Lodewijk XV.
Sommige vloeren in het slot zijn erg mooi met verschillende soorten hout ingelegd, met vaak een rozet als middelpunt. Eén kamer heeft een wand vol met schilderijen. Dit zijn door de huisschilder gemaakte kopieën van beroemde schilderijen, speciaal op maat gemaakt en ze vormen samen een kleurrijk geheel. Middenin de kamer staan vitrines met miniaturen van Romeinse ruïnes, prachtig nagemaakt in o.a. kurk. Ze zijn nagemaakt van Italiaanse miniaturen die, net als deze, gebruikt werden als tafelstukken: pronkstukken die de gedekte tafels extra glans gaven. Door de miniaturen na te maken hoefde men ze niet meer bij elke gelegenheid uit Italië te laten overkomen.
Met al deze pracht en praal valt het niet op dat er een aantal praktische zaken ontbreken in het slot: er zijn geen wc's en er is geen keuken. Dit loste men enerzijds met 7 postoelen (🤔) op en anderzijds zat de keuken in het naastgelegen jachthuis. Er is wel een warmhoudoven in het slot, zodat men geen koud eten hoefde te eten.
Wat een informatie weer! Gelukkig is een deel nog niet te bezoeken, want onze hoofden puilen uit.

Tijd om de rust van het slotpark op te gaan zoeken. Een 28km lang kanaal vult allerlei waterpartijen. We zien 2 mausolea, een hele mooie rk-kerk en metershoge vazen en dan hebben we nog niet eens alles gezien.
Teruglopend naar de camper spotten we een ijscafé. Die kunnen we niet zomaar voorbij lopen en bij de camper genieten we van heerlijke Italiaanse ijsjes.
De stoeltjes naar buiten, foto's bekijken, verhaal(tje?) schrijven en nagenieten. Vanavond gaan we niet meer verkassen!!

Klik hier voor meer foto's en/of filmpjes van deze dag

Zondag 1 september

Vanmorgen 1 urgente activiteit: toilet legen! Dat lukt gelukkig snel. En dan op weg naar Schwerin. Net buiten stadsdeel Mueß (op de P4N #134338) stappen we op de fiets.

Het is heerlijk, zonnig weer en hier vlakbij ligt een klein openluchtmuseum. Ideaal om iets meer over de bevolking van deze streek (Mecklenburg) uit de 18e en 19e eeuw te weten te komen. Enkele boerderijen en bakstenen huizen vertellen de geschiedenis van deze mensen. Ook het onderkomen en levenswijze van een herder, die heel de zomer met de kuddes van de boeren op stap gaat, is bijzonder en best wel armoedig. Het dorp ligt aan de Schwerinersee, een binnenzee, dus ook de visserij speelde een rol, vooral forellen en karpers werden hier gekweekt en verhandeld.
Een mooie bakoven waarin wel 60 broden tegelijkertijd gebakken kunnen worden, maar die ook gebruikt werd voor het drogen van vlas en fruit. En natuurlijk niet te vergeten de smederij. Het vuurtje brandt, maar de smid is nergens te bekennen.

Het dorpsschooltje had vroeger wel erg strenge regels en een voorraadje slippers in de gang. Richard zou er bijna over struikelen😂. Uitspraak van een leerling uit die tijd: "Mam, zelfs achter Crivitz (een volgende dorp) staan nog huizen en wonen mensen"!
Wat hebben wij toch een mazzel dat we niet alleen naar het volgend dorp, maar zelfs naar de landen om ons heen kunnen reizen. Makkie met een camper.

Na de lunch in de camper stappen we weer op onze bikes. Geen zin in een stadswandeling maar een rondje fietsen spreekt ons wel aan. Komoot heeft er een paar. Eerst langs de Schwerinersee waar mensen zeilen, suppen of op een zandstrandje heerlijk liggen te zonnen.

Na zo'n 6km komt het Schweriner slot in zicht. Het kasteel ligt op een verhoogd eilandje en twee bruggen verbinden het met het vasteland. Een mooi sprookjesachtig kasteel (1845-1857) met gouden elementen die blinken in de zon en een prachtig park eromheen. Wij houden het bij de buitenkant vandaag.
Een aantal grote gebouwen zoals het museum, theater en oude paleis vervolmaken het beeld van een prachtige stad. Veel fietsers hier, maar ook goede fietspaden.
In de Dom (14e en 15e eeuw) kijken we nog even rond, maar we worden er al na 5 minuten uitgebonjourd. Ze gaan sluiten. Gelukkig nog een paar foto's kunnen maken.

Het marktplein is de moeite waard: een levendig centrum met weer een aantal mooie panden, waaronder de oude Markthal met zijn Dorische zuilen.
Het verhaal van het Leeuwenstandbeeld dat hier staat moet nog even verteld worden. Hendrik de Leeuw, de hertog van Saksen, verjoeg in 1160 de Slaven die op dat moment de macht in handen hadden. Hij maakte van Schwerin de op 1 na belangrijkste Duitse stad ten oosten van de Elbe. Mannen en vrouwen die hun blote kont laten zien aan die Slaven is natuurlijk een belediging. Mooi uitgebeeld👌🤣.

Via de Schlossgarten met "Schwimmende Wiese" fietsen we terug naar de 🅿️. Eten en planning voor morgen aanpassen. Er schijnen een aantal warme dagen aan te komen. Waar kun je die beter doorbrengen dan in de natuur en vlakbij het water.

Klik hier voor meer foto's en/of filmpjes van deze dag

Maandag 2 september

Gezien de afgelopen dagen starten we vandaag maar eens lekker rustig op.
Vandaag en de komende dagen volop zon en 27 ⁰C, dus na de koffie rijden we richting de kust. De Oostzeekust wel te verstaan.
Via de supermarkt in Rostock (wat een hoop Oostblokflats hier!) komen we in Graal-Müritz. De CP (Strandmitte/Zur Seebrücke) is een gewone parkeerplaats in het bos, nog geen kilometer van de zee. We kunnen hier lozen en water bijvullen. Het zou perfect zijn als de parkeermeter niet aangaf dat we €20 moeten betalen om een nacht (24 uur) te mogen staan. In deze streek is dit echter een vrij normale prijs. Dus wat moeten we als we niet nog veel meer willen betalen aan Onkel Polizist?

Als we naar het strand lopen passeren we veel vakantie-appartementsgebouwen. Hier voelt het een stuk welvarender dan daarstraks in Rostock.
Nog een paar boetieks en restaurants en dan 1 duintje over, meer kennen ze er hier niet, en dan zijn we er. Een lange houten pier, de Seebrücke, is populair evenals de strandkorven die je hier kunt huren. Wij lopen de pier op en neer, genieten van het koude water en lopen een stukje over het strand. Het valt op dat er weinig dierenleven te bespeuren is, een paar mini-schelpjes en dat was het dan. Geen visjes, meeuwen of kwallen te zien. Wel leuk beschilderde strandgebouwtjes!
Het volgende gedeelte van het strand is ook voor honden. Wij hebben geen zin in (eventuele) vieze voeten en lopen terug naar de camper. Het grote beeld naast het fietspad stelt blaasjeswier voor.
Na het eten lopen we nog eens naar het strand, dit keer om de zon in de zee te zien zinken. Helaas is er net boven de horizon een band bewolking, maar dit maakt het kleurenspektakel niet minder mooi. Een oude man met baard in Adamskostuum loopt een paar keer voorbij over het strand voordat hij nog even de zee ingaat. Het nudisme is eind 19e eeuw in Duitsland ontstaan en werd later in Oost-Duitsland erg populair. Dit stuk strand is, zagen we later, ook als FKK-strand (Freikörperkultur) aangeduid. Ieder zijn ding.
Langzaam gaat het licht uit boven de zee. Tevreden keren we voor de laatste keer vandaag terug naar de camper en de koffie.
🏢🏖🌅

Klik hier voor meer foto's en/of filmpjes van deze dag

Dinsdag 3 september

Vandaag tikt de thermometer hier 30 ⁰C aan. En dat voor begin september aan de kust! Dus pakken we onze fietsen voor een wat langere tocht: een stukje op de Ostseeradweg.

Klokslag 10 vertrekken we, het is 19 ⁰C. Meteen op het fietspad is het al razend druk. Goed opletten dus. We zien kunstwerken, allemaal verband houdend met zee en duinen. Aan weerszijden van het pad staan kilometers lang Japanse bottelrozen, zonder bloemen maar met rozebottels.

Een prachtig houtsnijwerk vertelt over Odin oftewel Wodan. Als oppergod van de Germaanse mythologie is Wodan de god van wijsheid, oorlog, magie en poëzie. De god reist met twee raven en twee wolven. Zijn gouden adelaarshelm staat voor sterkte en kracht. De slangen op zijn schild voor sluw- en slimheid. Honderden jaren later wordt het verhaal hier nog steeds levendig gehouden.

Na 10km, net voorbij Dierhagen, pakken we strandopgang 9. In de schaduw van een duin drinken we onze koffie en genieten van het mooie brede strand en de zee! Overigens, bij elke strandopgang zijn hier openbare toiletten en af en toe ook douches. Perfect geregeld, dat is de Duitsers wel toevertrouwd.

We fietsen verder door Wustrow en het asfaltpad gaat over in een zandpad, ook heel goed te fietsen. Langzaam klimmen we en op de borden staat dat we op de kliffen fietsen. Ze zijn zelfs tot 20 meter hoog. Overal staan waarschuwingsborden, net of we ook maar behoefte hebben om hier naar beneden te springen. Richard heeft een bijna-botsing met een tegemoetkomende fietsster. Ze vliegt uit de bocht en belandt in de tegenoverliggende berm😲. Richard hoog in de remmen en overdwars op het pad. Gelukkig, beide ongedeerd.
We naderen het kunstenaarsdorp Ahrenshoop. Tussen de bomen zien we schitterende juweeltjes van landhuizen, stuk voor stuk rietgedekt 🤩🤩.
Tijd voor onze bammetjes, in de schaduw op een bankje smaken ze prima. Veel prullariawinkeltjes zijn hier, maar ook kunstmusea, (vis)restaurantjes en vele toeristen.

Tsja en dan weer terug. Wel dezelfde weg, anders wordt het 40 km extra en daar hebben we geen puf meer voor. In Wustrow nog een klein ommetje naar de haven aan de Bodden. Dit zijn ondiepe baaien, waar het brakke water van de Oostzee zich mengt met het zoete water van de rivieren die erin uitmonden. Helaas, we zien hier niet veel. Verderop wel wat mooie uitzichten op het natuurgebied. De grote, verbouwde zeevaartschool (nu appartementen) staat wel heel prominent in beeld.
Weer verder, maar voeten en rug protesteren. Al lang niet meer zo'n lange fietstocht gemaakt, toch is hij het dubbel en dwars waard. Nog 1 korte stop en het laatste gedeelte gaat door een schaduwrijk bos, 42.5 km op de teller. Bezweet komen we terug, eerst maar eens lekker douchen. Dan lozen/vullen en op weg naar de volgende overnachtingsstek. Het wordt de P4N Divitz-Poldershagen (#209748) aan de B105.

Klik hier voor meer foto's en/of filmpjes van deze dag

Woensdag 4 september

Slapen langs de B105 ging goed, was weer lekker rustig vannacht. En voor vanmorgen komt die plek goed uit, want deze weg leidt ons naar Stralsund.

Deze Hanzestad heeft een mooie Alter Markt, een paar grote kerken en het stadhuis is een mooi voorbeeld van de baksteengothiek. Ook het Ozeaneum is hier gevestigd, één van de mooiste aquaria van Europa.

We rijden onder de Brügenbrücke door en hebben een goed uitzicht over de stad. Nog even zoeken en dan zijn we bij de gewenste P4N camperplek (#182051) in het havengebied.
Vanaf hier is het niet ver naar de binnenstad en we komen al snel bij de kloosterkerk Heilgeist. Een mooi, klein kerkje, leuk om even door te lopen. Verder langs het water (nogal wiedes, de hele oude stad is omringd met water) komen we bij de Mariënkirche. De hoge toren van 104m heeft ramen die naar mijn idee wel 40m hoog zijn. Gelukkig hoeven wij ze niet te wassen😂. Binnen vallen ons de afgesloten grafkapellen op, ze hebben geen hek, maar een muur met ramen erin. Een soort huisjes in de kerk. Verder is er een prachtig altaar met een retabel uit 1440 (altaar van de kroning van Maria) en een heel mooi orgel uit 1659.

We wandelen via de Küterpoort (oude stadspoort) naar de Alter Markt. Hier staat o.a. het Raadhuis met zijn prachtige roosvensters. Van binnen lijkt het vooral een mooie, kleine winkelpassage.
De St. Nicolaaskerk ziet er ook indrukwekkend uit, maar deze bezoeken we niet: het is tijd om naar het Ozeaneum te gaan. Onderweg ernaartoe zien we een paar prachtige schoolgebouwen: een lagere school en een gymnasium.

Het Ozeaneum in het havengebied is heel modern maar ook mooi. Binnen is het een combinatie van laten zien wat er in de noordelijke zeeën leeft en van de menselijke invloed op dat leven en het water.

In de hal hangen geraamtes van verschillende walvissen die in Noord Duitsland zijn aangespoeld, waaronder dat van een blauwe vinvis. Er zijn veel vitrines met opgezette en nagemaakte dieren en dan komen we in het gedeelte met de aquaria. Grote en kleine aquaria met natuurlijk vissen, maar ook krabben, kreeften, anemonen, zeesterren en zeepaardjes. Mooi om te zien.
Hierna wordt getoond wat voor onderzoek er wordt gedaan naar de staat van de wereldzeeën en hoe de zeeën gebruikt worden voor voedsel, transport en als vuilnisbakken.

Tenslotte even rust bij de levensgrote modellen van de grootste dieren van de zeeën. Wij liggen op een ligstoel en boven ons hangen de supergrote modellen. Er wordt ook nog uitleg bij gegeven, maar dat stoort gelukkig niet.
Een best wel mooie opzet, die combinatie van de aquaria en vitrines enerzijds en het tonen van de menselijke invloeden anderzijds. De 2 uur die we hadden voor sluitingstijd hebben we ook nodig gehad.

Voordat we terug naar de camper gaan genieten we nog even van de haven en het uitzicht over de brug en het eiland Rügen. Met de hoeden in de handen, want er staat een stevige wind, die er gelukkig ook voor zorgt dat we de temperatuur van zo'n 30 ⁰C beter kunnen verdragen.
In de camper is het inmiddels ruim 33 graden, dus snel de ramen open en lekker buiten zitten. Een goed begin van de avond.

Klik hier voor meer foto's en/of filmpjes van deze dag

Donderdag 5 september

Klokslag tien rijden we de brug op naar het eiland Rügen. Twee dagen zullen we hier blijven. Het weer is heerlijk, ☀️ en 27 ⁰C. De jurkjes en korte broeken komen goed van pas😉. De 1e indruk van het eiland is licht glooiend met veel bouw- en weiland afgewisseld met kleine bospercelen.

Putbus ligt een klein stukje verder. Het is een "witte" stad (badplaats) in 1810 door vorst Wilhelm Malte 1 gesticht. Het wordt de "parel van Rügen" genoemd en de eerste indrukken die we krijgen bevestigen dat. We starten in het "Schlosspark" bij het Zwanenmeer, waar het heerlijk wandelen is. Het kasteel dat hier gestaan heeft is in 1964 afgebroken, info-borden laten zien hoe het eruit heeft gezien. Het stallencomplex en de orangerie zijn wel bewaard gebleven. Ook de voormalige "Kursalon" staat er, inmiddels omgebouwd tot parochiekerk. Het heeft dan ook een hele hoge glazen toegangsdeur. De binnenkant is eenvoudig, maar mooi.

We wandelen verder naar het “Circus”. Dit is een prachtig plein met 15 classicistische gebouwen eromheen en een stervormige tuin, met een hoge obelisk in het midden. In 1828 gebouwd in opdracht van bovengenoemde vorst. In 1845 werd de obelisk geplaatst. Vier jaar later waaide het bovenste gedeelte eraf tijdens een storm. Het werd vervangen door een kroon. Tijdens de stormvloed in 1872 werden alle Italiaanse populieren ontworteld, nu staan er bolvormige eiken. Een foto "geleend", want zonder drone is het geheel niet te overzien!
Het Appollotheater grenst aan een ander plein, dit keer ovaal van vorm.
Een eindje verderop staat het huis "Kopf Über". Een attractie voor jong en oud. Wij wandelen er even omheen.

Bij Ostseebad Baabe proberen we een plekje te vinden om aan het strand te komen, even zwemmen zou fijn zijn. Helaas ....pindakaas! Alle parkeerplaatsen staan hutjemutje vol, toeristische treintjes scheren langs ons heen en wandelaars proberen zo ongeveer door de camper heen te lopen ipv eromheen. Vlug wegwezen dus.

In Sellin hebben we meer geluk en vinden we snel een plekje.
Op de mooie houten pier zijn nostalgische restaurants gebouwd. We wandelen er heen en aan het eind vinden we een duikgondel waarmee je naar de zeebodem kunt zakken en zo het zeeleven kunt bekijken. Vandaag gaat dat zeker niet lukken, want er staat een behoorlijke wind. Ook wij waaien even lekker uit: de haren recht overeind en de jurk steeds een kant op die ik beslist niet wil! De aalscholvers en meeuwen die op het het laatste stukje van de pier zitten hebben geen moeite met deze bries, evenwichtsartiesten lijken het wel. Een jonge meeuw die het kunstje probeert om op 1 poot te staan (hij heeft jeuk op zijn kop) kukelt wel bijna de zee in🤣. Hij moet nog even oefenen.
De 1e pier werd hier in 1906 gebouwd en overal hangen er oude foto's van. Mooi om te zien dat mensen ook toen al van de zee genoten.
Sellin is een echte toeristenbadplaats met mooi opgeknapte villa's (hotels) met houten balkons. Natuurlijk met de nodige winkeltjes en terrassen.

Wij verkassen maar weer eens. Deze keer naar Zirkow, bij Karls Erlebnishof (P4N #117338). Ze schijnen hier 's morgens heerlijke broodjes te verkopen. Daar verheug ik me nu al op😋.

Klik hier voor meer foto's en/of filmpjes van deze dag